اغتنام فرصت ها
 | مىتوانى خبر یك دقیقهاى تعریف كنى؟ |
فرصتها چون ابر درگذر است ، خوشا آنان كه لحظه ها را غنیمت شمارند و از آن بهره برند :
امام در همان اولین ساعات ورود به تركیه، به آموزش زبان تركى پرداختند. ایشان مىخواستند با فراگیرى زبان تركى، رسالت خود را در میان ترك زبانان دنبال كنند، به حدى كه ، اهتمام امام به فراگیرى زبان تركى ، سرهنگ افضلى از مقامات ساواك را كه در تركیه مراقب ایشان بود سخت به وحشت انداخت كه مبادا امام با آموختن زبان ، بتواند با مردم تركیه ارتباط برقرار كند و مبارزه را در تبعیدگاه دنبال نماید؛ لذا در گزارش خود به تهران نوشت: «نباید وى را تنها گذاشت!» از این رو در تركیه هر روز امام را به جایى منتقل مىكردند . (1)
در طول این نه - ده سالى هم كه امام در جماران تشریف داشتند ، یكى از آقایانى كه مأمور امور مالى ایشان بود و باید هر روز صبح به این امر رسیدگى مىكرد، مىگفت: ایشان هر روز رأس ساعت مقرر، آماده پذیرفتن ما بودند؛ چنانچه روزى به خاطر عدم شرایط مساعد به موقع به حضور ایشان نمىرسیدیم، امام پنج دقیقه بعد از موعد مقرر زنگ اتاق را به صدا در مىآوردند و ما را براى حضور دعوت مىكردند. (2)
ما به طور مكرر شاهد بودیم كه امام به هنگام قدم زدن عصرانه كه به عنوان ورزش، كارى مهم و لازم براى تأمین سلامت ایشان بود، در دستى تسبیح داشتند و به ذكر خدا مشغول بودند و در دست دیگر رادیویى كوچك داشتند كه با استماع آن ، در جریان مسایل داخل و خارج ، قرار مىگرفتند.
بدین سان مىتوان گفت عمر واقعى امام نـَه ، هشتاد و هفت سال كه از نظر كاربرد و به كارگیرى ، دو چندان این مدت بود. (3)
مىتوانى خبر یك دقیقهاى تعریف كنى؟
امام هیچگاه نمىگذاشتند وقتشان به هدر برود. بارها مىدیدیم كه در دقایق قبل از آماده شدن سفره كه معمولا به بطالت مىگذرد، ایشان به مطالعه و تلاوت قرآن مىپرداختند. یك بار براى كارى خدمت ایشان بودم، صحبت كه تمام شد نگاهى به ساعتشان كردند و گفتند:«مىتوانى یك تعریف یك دقیقهاى بكنى؟» تا من خواستم به آن مسأله فكر كنم و ذهنم را بگردم، یك دقیقه گذشت و امام رادیو را روشن كردند و من تازه متوجه شدم كه ایشان مىخواستند همین یك دقیقه قبل از اخبار هم به بطالت نگذرد ، چون عادت داشتند كه خلاصه اخبار را سر وقت بشنوند. (4)
حتى كمتر از دو دقیقه را قرآن مىخواندند
امام در فاصلهاى كه بعد از نماز ظهر و عصر براى ناهار مىآمدند، اگر در این مدت كوتاه چند دقیقهاى فرصت پیدا مىشد، قرآن برمىداشتند و مىخواندند كه گاهى این وقت كمتر از دو دقیقه بود. (5)
امام حتى در شب، قبل از عمل و روى تخت بیمارستان با وجود سرم هاى غذایى ، دارویى و ضعف مفرط ، از مطالعه ، قرائت قرآن ، تهجد و نماز شب غافل نمانده و حاضر نبودند لحظهاى هر چند كوتاه و گذرا از عمر خود را بیهوده بگذرانند . (6)
پىنوشتها:
1. حجت الاسلام و المسلمین سید حمید روحانى،بررسى و تحلیلى از نهضت امام خمینى، ج 2 .
2. حجت الاسلام و المسلمین امام جمارانى، روزنامه جمهورى اسلامى، ویژه اربعین ارتحال امام .
3. حجت الاسلام و المسلمین رحیمیان.
4. حجت الاسلام و المسلمین مسیح بروجردى، ویژه نامه روزنامه سلام، 12/3/72 .
5. مرضیه حدیدهچى، سرگذشت هاى ویژه از زندگى امام خمینى، ج 4 .
6. حجت الاسلام و المسلمین رسولى محلاتى، حوزه، ش 38- 37 .
