تبیان، دستیار زندگی
صنعت سینما قصد دارد دست به یك ابتكار عمل جدید بزند. طبق برنامه تازه كمپانی‌های بزرگ فیلمسازی، آن دسته از فیلم‌های سینمایی ( هم پرسروصدا و پرخرج و هم مستقل و غیرمتعارف ) كه هم‌اكنون در مولتی‌پلكس‌ها روی پرده هستند، زودتر از زمان مقرر (و درحقیقت زمانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ابتکار جدید هالیوود

ابتکار جدید هالیوود

اما این اظهارات كمپانی والت‌دیزنی با خشم و اعتراض توزیع‌كنندگان سینما در سطح بین‌المللی روبه‌رو شد. آنها تهدید كردند آلیس در سرزمین عجایب را در كشورهای خود پخش نخواهند كرد و به این ترتیب، فیلم امكان اكران عمومی در بسیاری از نقاط مهم جهان را از دست می‌داد. كمپانی دیزنی از حرف خود عقب‌نشینی كرد و آلیس...

صنعت سینما قصد دارد دست به یك ابتكار عمل جدید بزند. طبق برنامه تازه كمپانی‌های بزرگ فیلمسازی، آن دسته از فیلم‌های سینمایی ( هم پرسروصدا و پرخرج و هم مستقل و غیرمتعارف ) كه هم‌اكنون در مولتی‌پلكس‌ها روی پرده هستند، زودتر از زمان مقرر (و درحقیقت زمانی كه پیش‌بینی می‌شد) سر از منازل مردم و دستگاه‌های دی‌وی‌دی آنها درمی‌آورند.

اما پرسشی كه در این رابطه مطرح می‌شود این است كه چه وقت و چه مقدار مشتریان سینما و خریداران نسخه‌های دی‌وی‌دی محصولات سینمایی مایل هستند برای این فیلم‌ها پول پرداخت كنند؟ این دیگر یك راز سرپوشیده نیست كه هالیوود، سال 2010 را به‌صورت سال تغییرات پی‌درپی درآورده و هر روز كه می‌گذرد یك بحث تازه را در این رابطه مطرح می‌كند. كمپانی‌های فیلمسازی ضمن رقابت با یكدیگر، در حال تجربه كردن راه‌ها و شیوه‌های جدید برای توزیع بهتر فیلم‌های خود هستند.

به گزارش همشهری ، یكی از تلاش‌های اصلی آنان در این رابطه، احیای صنعت ویدئو و دی‌وی‌دی است كه این روزها كوشش سختی را برای ادامه حیات خود آغاز كرده است. تحلیل‌گران اقتصادی می‌گویند تا قبل از این حدود 30درصد از سود كلی محصولات سینمایی، به‌واسطه فروش نسخه‌های ویدئویی و دی‌وی‌دی آنها بوده است.

از زمان رونق گرفتن بازار ویدئو – كه بعدا تبدیل به بازار دی‌وی‌دی شد – سنت بر این بود كه نسخه‌های ویدئویی خانگی محصولات سینمایی حدود 4 ماه پس از اكران عمومی آن فیلم‌ها در سالن سینماها، وارد بازار شود. این فاصله زمانی به این دلیل بود كه فیلم‌های سینمایی از حداكثر ظرفیت فروش خود روی پرده سینماها استفاده كنند و پس از آنكه تهیه‌كنندگان فیلم مطمئن شدند فیلم مورد نظر تمام تماشاگران خود را جذب خود كرده، آن وقت نسخه‌های ویدئو یا دی‌وی‌دی آن فیلم وارد بازار شود.

البته در این بین یك استثنا هم وجود داشت و آن هم درام تاریخی «تایتانیك» بود. این فیلم كه 10 سال قبل در آمریكا اكران عمومی شد، تنها محصول صنعت سینما بود كه حتی در چهارمین ماه نمایش خود، هنوز تماشاگران سینمایی داشته و استقبال عمومی از آن  روی پرده سینما ادامه داشت؛ این درحالی است كه به‌صورت معمول، هر فیلم سینمایی از هفته دوم نمایش با كاهش طبیعی 30درصدی بینندگان خود روبه‌رو می‌شود. به همین دلیل، معمولا در چهارمین ماه نمایش یك فیلم- اگر آن فیلم بتواند وارد چنین مرحله‌ای از نمایش خود شود- شمار تماشاگران آن به حداقل خود رسیده است. «آواتار» فیلم جدید جیمز كامرون هم در نمایش عمومی خود، با موفقیتی مشابه تایتانیك روبه‌رو شد و توانست به فروش بالاتر از این فیلم دست پیدا كند. در رابطه با موفقیت آواتار باید به این نكته توجه داشت كه این فیلم در 2نسخه دوبعدی و سه‌بعدی اكران عمومی شد.

اما ایده جدید پخش عمومی نسخه‌های دی‌وی‌دی محصولات سینمایی – كه یك تغییر عمده در نوع پخش این فیلم‌هاست – به‌نوعی یك تحول عمده در صنعت سینماست. طراح این ایده شركت تایم‌وارنر بوده و خود طرح، در این‌باره است كه فیلم‌های سینمایی از این پس، یك ماه پس از نمایش عمومی خود در سالن‌های سینماها، ‌راهی بازار ویدئویی شوند. اما این طرح در همین‌جا تمام نمی‌شود. مسئولان این شركت ضمن كوتاه‌تر كردن زمان و فاصله بین اكران عمومی فیلم‌ها و پخش نسخه‌های دی‌وی‌دی آنها، خواهان افزایش قیمت این نسخه‌های دی‌وی‌دی نیز شده‌اند. رقم فروش هر دی‌وی‌دی از حدود 20‌دلار شروع می‌شود و می‌تواند افزایش هم پیدا كند. اما خبرهای رسیده از داخل كمپانی‌های فیلمسازی حكایت از آن می‌كند كه آنها نمی‌خواهند این اقدام خیلی سریع صورت عملی به‌خود بگیرد و نسبت به زمان پخش دی‌وی‌دی‌ها هم هنوز كمی مشكل دارند.

برخی از مدیران تولید پروژه‌های سینمایی می‌گویند در شرایطی كه این طرح می‌تواند سود خوبی را به‌صورت همزمان نصیب كمپانی‌های سینمایی و شبكه‌های تلویزیونی كابلی كند اما بعید به‌نظر می‌رسد اكثر كمپانی‌های فیلمسازی به این زودی‌ها با پخش نسخه‌های دی‌وی‌دی محصولات خود در یك فاصله 30روزه با نمایش عمومی آنها موافقت كنند.

شاید یك فاصله زمانی 2ماهه (60‌روزه) در این رابطه منطقی‌تر به‌نظر برسد و مدافعان بیشتری در بین مسئولان كمپانی‌های فیلمسازی داشته باشد. خبرهای رسیده از داخل كمپانی‌های فیلمسازی حكایت از آن می‌كند كه هیچ‌یك از آنها حامی فاصله 30روزه نمایش عمومی فیلم‌ها و نسخه‌های دی‌وی‌دی آنها نیستند. به همین دلیل، ‌آنها تشكیل یك جلسه مشترك بین كمپانی‌های فیلمسازی برای بحث در این باره را رد كرده‌اند. حتی شنیده می‌شود كه نمایندگان برخی از كمپانی‌های فیلمسازی گفته‌اند ترجیح می‌دهند در رابطه با این موضوع خود را به نشنیدن بزنند و اصل صورت مسئله را پاك كنند! اما سخنگوی شركت تایم‌وارنر این صحبت‌ها را رد می‌كند.

نكته‌ای كه در این رابطه برخی از تحلیل‌گران اقتصادی سینما مطرح می‌كنند، ‌این است كه طرح چنین بحث‌هایی می‌تواند به یك بایكوت اعلام‌نشده هم ختم شود. آنها در این ارتباط از «آلیس در سرزمین عجایب» محصول جدید كمپانی والت‌دیزنی و مشكلی كه این فیلم قبل از نمایش عمومی با آن مواجه شد، یاد می‌كنند. مسئولان والت‌دیزنی زمانی كه تبلیغات برای این نسخه زنده محصول انیمیشن كلاسیك خود را شروع كردند، به این نكته هم اشاره كردند كه قصد دارند نسخه‌های دی‌وی‌دی آن‌را 3 ماه پس از نمایش عمومی (و نه 4 ماه سنتی كه از قبل اعمال می‌شد) وارد بازار ویدئو كنند.

اما این اظهارات كمپانی والت‌دیزنی با خشم و اعتراض توزیع‌كنندگان سینما در سطح بین‌المللی روبه‌رو شد. آنها تهدید كردند آلیس در سرزمین عجایب را در كشورهای خود پخش نخواهند كرد و به این ترتیب، فیلم امكان اكران عمومی در بسیاری از نقاط مهم جهان را از دست می‌داد. كمپانی دیزنی از حرف خود عقب‌نشینی كرد و آلیس... در زمان مقرر در بیش از 100 كشور جهان ‌روی پرده سینماها رفت. از پنجم مارس كه همكاری مشترك جدید تیم‌برتون و جانی‌دپ در سطح جهانی اكران عمومی شده، نزدیك به یك میلیارد دلار فروش كرده است.

یكی از منابع داخلی در صنعت سینما می‌گوید طرح 30روزه پخش دی‌وی‌دی (از زمان نمایش عمومی آن در سالن‌های سینماها)، در مقایسه با طرح 4ماهه قبلی یك طرح رادیكال محسوب می‌شود كه به‌شدت انقلابی است. او این طرح جدید را «عزیمت انقلابی و تندروانه از طرح قدیمی» ارزیابی می‌كند. به‌اعتقاد او، این طرح جدید می‌تواند به  نحوی باعث كاهش سود كلی كمپانی‌های فیلمسازی در زمان اكران عمومی فیلم‌هایشان شود. اگر سال قبل محصولات سینمایی در آمریكای‌شمالی 6/10 میلیارد دلار فروش كردند، ‌اجرای طرح جدید می‌تواند این رقم كلان را كاهش جدی دهد.

اما همین منبع داخلی می‌گوید در این رابطه استثناهایی هم وجود دارد. به گفته او، آن دسته از فیلم‌هایی كه نتوانسته‌اند موفقیت زیادی در جدول گیشه نمایش سینماها به‌دست بیاورند، ‌از جمله كارهایی هستند كه می‌توانند زودتر از زمان مقرر قبلی، راه خود را به بازار دی‌وی‌دی باز كنند. این فیلم‌ها بنا به دلایل مختلف نتوانسته‌اند تماشاچی را جذب خود كنند و به‌صورت طبیعی، در اكران عمومی خود با موفقیت مالی همراه نخواهند بود، در این حالت، دلیلی ندارد كه چنین فیلم‌هایی (حتی اگر مدت زمان كوتاهی از نمایش عمومی‌شان می‌گذرد) به‌اصرار خود ادامه بدهند و 4 ماه پس از تاریخ اكران عمومی، سر از بازار دی‌وی‌دی درآورند. این درحالی است كه كمپانی‌های فیلمسازی به‌صورت طبیعی وقتی می‌بینند یكی از فیلم‌هایشان نمایش عمومی موفقیت‌آمیزی ندارد، بلافاصله تعداد سالن‌های نمایش‌دهنده آن ‌را كاهش می‌دهند.

این اتفاق در شرایطی می‌افتد كه در شكل طبیعی آن، هر فیلم سینمایی (حتی اگر یك كار موفق باشد) از هفته دوم و سوم نمایش با افت تعداد سالن‌های نمایش روبه‌رو می‌شود؛ برای مثال، اگر فیلمی در زمان افتتاحیه خود 3 هزار سالن نمایش را در سراسر آمریكای‌شمالی در اختیار دارد، حتی اگر یك كار پرفروش باشد در هفته سوم نمایش و پس از آن، شاهد كاهش این تعداد سالن تا حدود هزار سالن خواهد شد.

سؤالی كه این منبع داخلی مطرح می‌كند این است كه وقتی یك فیلم سینمایی حتی در همان هفته اول نمایش نمی‌تواند تماشاگران را جذب خود كند، تكلیفش چیست؟ در این رابطه فیلم‌های انیمیشن وضعیت ویژه‌ای دارند و گفته می‌شود طرح كاهش زمان اكران عمومی فیلم‌ها و پخش نسخه‌های دی‌وی‌دی فیلم‌ها را می‌توان از محصولات انیمیشن شروع كرد.

یكی از دلایل اصلی كه برای این ادعا ارائه می‌شود این است كه فیلم‌های انیمیشن جزو محصولاتی هستند كه طیف وسیعی از تماشاگران – از پدر و مادرها گرفته تا فرزندان آنها – را دربرمی‌گیرند و خانواده‌ها كاملا آمادگی آن‌را دارند كه نه‌تنها بچه‌های خود را برای دیدن آنها به سالن‌های تاریك سینما ببرند بلكه نسخه‌های دی‌وی‌دی آنها را برای مصرف خانگی برای بچه‌هایشان بخرند. به همین دلیل است كه شیوه سه‌بعدی هم قبل از هر ژانر دیگری، با انیمیشن‌های كامپیوتری كار خود را شروع كرد.

بحث در ارتباط با طرح كاهش فاصله زمانی نمایش عمومی فیلم‌ها و پخش نسخه‌های دی‌وی‌دی آنها، تازه‌ترین بحث و اقدام كمپانی‌های فیلمسازی با توزیع‌كنندگان محصولات سینمایی و مسئولان واحدهای تلویزیون‌های كابلی و بازار دی‌وی‌دی است. هدف اصلی این بحث این است كه چه كارهایی می‌توان انجام داد تا محصولات سینمایی به‌شكل بهتر و در فاصله زمانی كوتاه‌تری به‌دست مشتریان در خانه‌هایشان برسد.

كمپانی‌های فیلمسازی در طول سال تعداد زیادی فیلم سینمایی دارند كه باید آنها را روانه بازار ویدئو كنند و این كار، هیچ‌وقت متوقف نمی‌شود. این اقدام صنعت سینما برای حل مشكل بخش دی‌وی‌دی خود است؛ بخشی كه در چند سال اخیر با افت فروش روبه‌رو بوده است. حال باید دید آیا صنعت سینما و كمپانی‌های فیلمسازی در سال‌جاری می‌توانند راهی برای مقابله با آن و حل درست مشكل خود پیدا كنند یا خیر؟ این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد كه كمپانی‌های فیلمسازی در خارج از خاك آمریكای‌شمالی، سالانه بیش از یك میلیارد دلار به‌واسطه سرقت غیرقانونی ویدئویی محصولات خود ضرر می‌كنند. این ضرر كلان كه از زمان پیدایش پدیده ویدئو همراه صنعت سینما بوده، تا به امروز هم همچنان حل نشده باقی‌مانده است.

تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی