خرگوش دریایی

این موجود از نظر طبقه بندی کلی جانوری متعلق به شاخه نرم تنان می باشد. نامگذاری آنها به دلایلی از جمله، تشابه

شکل شاخک های این موجودات با گوش خرگوش حرکت نسبتاً تند در مقایسه با موجودات مشابه و رژیم گیاهخواری است.

بطور کلی این دسته از موجودات با این شکل ظاهری را حلزون های بی صدف می نامند.

بزرگترین نمونه ی مشاهده شده از این دست موجودات60 سانتی متر طول و 5 کیلو وزن داشته است. این موجودات دو جفت شاخک دارند.جفت پیشین که شاخک دهانی نام دارد در کنار دهان و جفت دوم در قسمت بالایی بدن وجود دارد و کوچک تر است.

این اندام ها از لوله های مدور که محتوی حسگرهای شیمیایی هستند تشکیل شده اند.

همانند دیگر شکم پایان بیشتر این موجودات دارای صدف تحلیل رفته ای از جنس کلسیم هستند که بیشتر در قسمت زیرین پوستشان قرار گرفته است.این صدف محافظ قلب و شش آنها است. دیواره صدف آنها توسط دهنه یا سیفون هایی آب را به خارج و داخل پمپ می نماید.

این موجودات در هنگام مواجه با مزاحمت یا خطر رنگ بنفشی از غده های موجود در بدن خود آزاد میکنند که ساز و کار عمل و کارکرد آن هنوز نامشخص می باشد، زیرا به دلیل حرکت نسبتاً کند این موجودات نمی تواند کارکردی همانند رنگ ماهی مرکب داشته باشد، البته در مطالعه ای اثر گذاری این ماده بر بعضی خرچنگ ها یا توتیا گزارش شده است.