ساکنان جزیره ناشناخته
از اختلال آسپرگر چه می دانید؟
اختلال آسپرگر( زوال شدید اجتماعی) ابتدا توسط یک دانشمند استرالیایی به نام دکتر «هانس آسپرگر» در سال 1964 شناسایی شد که شکل خفیف اختلال اوتیسم (در خود ماندگی) است. این اختلال از سنین کودکی به وجود میآید و اگر زود درمان نشود، در تمام طول عمر فرد، پیامدهای منفی خود را به جای میگذارد. در اختلال آسپرگر، فرد ازبرقراری ارتباط اجتماعی و داد وستد با دیگران، ناتوان شده و به گونهای نامتعارف، منزوی و گوشهگیر میشود. شخص مبتلا از حیث سایر کارکردهای روانی و شناختی، سالم است اما از نظر عاطفی، سرد بوده و از تعامل با دیگران ناتوان میباشد. بهطور معمول این اختلال در بین مردان، شایعتر از زنان است و درمان آن در سنین اولیهی کودکی امکانپذیر است و بیشتر از طریق رفتاردرمانی مقدور میباشد.
مشخصات اختلال اسپرگر:
الف) اختلال در کیفیت تعامل اجتماعی، که دست کم توسط یک یا دو مورد از موارد زیر شناسایی شود:
- اختلال مشخص در استفادهی چند جانبه از رفتارهای غیرکلامی از قبیل ارتباط چشمی، جلوههای صورت، حالت بدن و ژستهایی برای تداوم ارتباط اجتماعی
- ناکامی در توسعهی رابطه با همسالان
- دنبال نکردن لذت و سرگرمی، علایق و پیشرفتها
- فقدان بده بستان عاطفی و اجتماعی
به عبارتی بهتر، افراد مبتلا به زوال شدید اجتماعی، مشکلات عمدهای در کسب مهارتهای اجتماعی دارند و اغلب دیگران به چشم یک بیعرضهی اجتماعی و فردی منزوی و تنها، به آنان مینگرند.
در اختلال آسپرگر، فرد ازبرقراری ارتباط اجتماعی و داد وستد با دیگران، ناتوان شده و به گونهای نامتعارف، منزوی و گوشهگیر میشود
ب- رفتارهای تکراری و محدود دست کم در یکی از موارد زیر:
- مشغول بودن به یک فعالیت محدود و تکراری و تامل مداوم در آن که نشانگر یک وضعیت نابهنجار است.
- عدم انعطافپذیری و داشتن حالات یکنواخت و تشریفاتی
- رفتارهای حرکتی و تکراری و تقلیدی همچون تکان دادن انگشت دست یا ترکیبی از حرکات بدن
- حواس پرتیهای مکرر با بخشهایی از اشیاء
افراد مبتلا به زوال شدید اجتماعی، رفتارهای نامتعارف و عجیب و غریبی از خود نشان میدهند، به طور معمول علایق محدودی دارند که متناسب سنشان نیست و دربارهی یک موضوع، اطلاعات زیادی کسب میکنند اما حاضر نیستند دیگران را در آن سهیم کنند.
ج) از لحاظ بالیتی دچار آشفتگی و سردرگمی هستند و در حوزههای مهمی همچون اجتماعی، کاری و... عملکرد ضعیفی از خود نشان میدهند افراد مبتلا به این اختلال، از دیگر افراد جامعه کاملاً متمایز هستند و دیگران نیز آنان را متفاوت میبینند.
د) از لحاظ روانشناختی، هیچ تاخیر محسوسی در زبان یا رشد شناختی آنان دیده نمیشود و میتوانند یک صحبت معمولی داشته باشند. سطح هوش آنان طبیعی است و مردان، چهار برابر بیشتر از زنان، به این اختلال مبتلا میشوند.
درمان اختلال اسپرگر
درمان خاصی برای اختلال آسپرگر وجود ندارد و تنها از طریق توان بخشی میتوان از شدت این اختلال کاست که در زیر، به چند مورد اشاره میشود:
- آموزش مهارتهای اجتماعی توسط پدر و مادر
آموزش رفتار اجتماعی، شامل تمرین مهارتهای اجتماعی و بازی با بچهها میباشد. برای بچههای سنین پایینتر، آموزش چگونه بازی کردن مهم است، حتی قانون دقیق بازی نیز اهمیت دارد باید. بنابراین باید به آنان آموزش داده شود که آنچه گفته میشود را سرمشق قرار داده و انجام دهند و افراد دیگر را نیز وارد مساله نموده و با همسالان خود بازی کنند. همچنین باید آموزش داده شود که چگونه بازی را شروع نمایند و چگونه خاتمه دهند.
درمان خاصی برای اختلال آسپرگر وجود ندارد و تنها از طریق توان بخشی میتوان از شدت این اختلال کاست
والدین باید برای فرزندانشان توضیح دهند و مثال بزنند، سپس بازی آنان با همسالان را به تماشا بنشینند و از رفتارهای ویژهی آنان یادداشتبرداری کنند و روی آن بحث کنند. این رفتارهای ویژه از یک احوالپرسی ساده تا قسمت کردن خوراکیها و اسباببازیها با سایر افراد را شامل میشود. همچنین میزان انعطافپذیری و چگونه کنار آمدن با دیگران نیز بایست به آنان آموخته شود.
- نقش بازی کردن
کودکان مبتلا به زوال شدید اجتماعی، اغلب نمیدانند که چگونه تعریف و تمجید کنند. این مشکل نیز با نقش بازی کردن اصلاح میشود. به کودکتان یاد دهید چگونه از دیگران تعریف کنند و تشویقهای آنان را بپذیرند. راه دیگر، استفاده از ارتباط چشمی است تا همچون یک تماشاچی، به تماشای رفتارهای دیگران بنشیند و اشتباهاتشان را حدس بزنند. بچههای مبتلا اغلب از بیان احساساتشان ناتوان هستند و احساساتشان را درون خودشان میریزند. برای آموزش ابراز عواطف، بزرگترها میتوانند یک بازی ترتیب دهند.
- داستان درمانی
تکنیک دیگری که به کودکان مبتلا کمک میکند تا مهارتهای اجتماعی را درونسازی کنند، استفاده از داستان و قصه است. برای مثال، بچهها از خواندن و شنیدن داستان پسربچهای که در ایستگاه اتوبوس در صف انتظار ایستاده، لذت میبرند. بسیاری از کودکان مبتلا، از کار با کتابهایی که عکس و تصویر دارند و عکس صورت در آنها کشیده شده، لذت میبرند چرا که حالت عاطفی را بیان میکند داستانی که یک موقعیت را توصیف میکند و شامل یک سری اعمال و حرکات و قوانین است، میتواند بسیار کمک کننده باشد.
- مداخلات مدرسهای
آنچه که در یک فضای آموزشی میبایست توسط معلمان رعایت شود، دستورالعمل مواد درسی و انضباط کلاسی است. معلمان میتوانند از دانشآموزان دیگر، به عنوان سرنخ استفاده کنند تا به بچههای مبتلا به اختلالآسپرگر، نشان دهند که چه کاری باید انجام دهند. همچنین میتوانند آنان را به انجام فعالیتهای کوچک و همسان تشویق کنند و یا از نوع برقراری رابطه توسط بچهها، مدل سازی کنند. بچههای بهنجار، بهطور معمول نمیتوانند رفتارهای غیرمعمول بچههای مبتلا را بفهمند لذا معلم میتواند شرایط تقویتسازی و تحمل را برای آنان فراهم کند. به علاوه مشاور مدرسه، قادر است بچههای مبتلا را در گروه توسعهی مهارت اجتماعی شریک سازد.
زمین بازی در صورت نامنظم و پر سرو صدا بودن، برای بچههای مبتلا میتواند ایجاد مشکل کند بنابراین بچههای مبتلا، در طول ساعات فعالیتهای نامنظم، حساسترند و در مهارتهای اجتماعی و کنار آمدن با آنها، ضعیف شده و گرایش به برگشت دارند. در این میان، معلم میتواند نقش وصلکننده را برای آنان بازی کند و یا آنان را بهسوی انزوا سوق دهد.
- مداخلات دارویی
هیچنوعی معالجهی مستقیم دارویی برای درمان اختلال آسپرگر وجود ندارد اما پزشکان برحسب علائمی که کودکان مبتلا از خود نشان میدهند، تجویزهایی را ارائه میدهند. تصمیم استفاده از داروها، در اختیار والدین است؛ گرچه آنان به دلیل عوارض هولناک قرصها، کمتر موافق استفاده از دارو برای درمان کودکشان هستند.
منبع: ماهنامه شادکامی و موفقیت؛ شماره 64
تنظیم برای تبیان- مریم عطاریان
مقالات مرتبط
برای اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید با بخش مشاوره سایت تبیان تماس برقرار کنید.
روان شناسی کودکان در کتاب" نظریه های رشد کودک" مورد بررسی قرار گرفته است با مراجعه به کتابخانه تبیان از این کتاب بهره مند شوید.