سخنان امام حسن(علیه‌السلام) در کوفه

سخنان امام حسن(علیه‌السلام) پس از ورود معاویه به کوفه

هنگامی که معاویه وارد کوفه شد، اطلاعیه تهدیدآمیزی خطاب به مردم صادر کرد که هر کس تا سه روز با او بیعت نکند تأمین نخواهد داشت، آنگاه مردم در مسجد بزرگ کوفه گرد آمدند و معاویه برای این که امام حسن(علیه‌السلام) را تحقیر کرده و ضمناً تأییدی از آن حضرت در ملأعام گرفته باشد از او خواست تا سخنانی بر بالای منبر ایراد کند، روایاتی که مورخین نقل کرده‌اند مختلف است بطوری که هر کدام قسمتی از سخنان امام را نقل کرده‌اند، در روایتی آمده است که امام حسن(علیه‌السلام) فرمودند:

انّما الخلیفة من سار بكتاب الله وسنّة نبیه(صلی الله علیه و آله)) و لیس الخلیفة من سار بالجور ذلك ملك مَلِكَ مُلْكاً یمتع به قلیلاً ثم تنقطع لذته و تبقى‌ تبعه(و ان ادرى لعله فتنة لكم و متاع لى حین)؛ خلیفه کسی است که مطابق کتاب خدا و سنّت پیامبر(صلی الله علیه و آله) عمل کند، خلیفه آن نیست که با مردم رفتاری ستمکارانه داشته باشد این چنین شخصی پادشاهی است که سلطنتی بدست آورده و مدت کوتاهی از آن بهره‌برداری می‌کند، سپس لذتهای آن از بین رفته و زحمت‌هایش بر جای می‌ماند.

امام(علیه‌السلام) در این سخنان از طریق کنایه معاویه را به عنوان پادشاهی ستمکار به مردم معرّفی می‌فرماید.

و در نقل دیگری آمده: امام حسن(علیه‌السلام) پس از اشاره به این که او و برادرش امام حسین (علیه‌السلام) تنها کسانی در روی زمین هستند که جدّشان پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) است، چنین فرمود:

ان الله قد هداكم باوّلنا محمّد و انّ معاویة نازعنى حقاً هولى فتركته لصلاح الامة و حق دمائها؛ خداوند شما را به وسیله جدّ ما رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هدایت فرمود، معاویه برای تصاحب حقی که از آن من بود با من به منازعه پرداخت، منهم بناچار آن را بخاطر مصالح اُمّت و برای جلوگیری از خونریزی رها کردم.

برگرفته از مقاله  رسول جعفریان  اسوه‌های بشریت 2 امام حسن مجتبی (علیه السلام)

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی