اربعین صافی

اربعین است و دل از سوگ شهیدان خون است

هر كه را می‌نگرم غمزده و محزون است

زینب از شام بلا آمده یا آنكه رباب

كز غم اصغر بی‌شیر، دلش پرخون است

یا كه لیلی به سر قبر پسر آمده است

كاشكش از دیده روان همچو شط جیحون است

مادر قاسم ناكام كه می‌نالد زار

بهر آن طلعت زیبا و قد موزون است

در ره كوفه و در شام و سرا ظلم یزید

كس نپرسید ز سجّاد كه حالت چون است

دختر شیر خدا ناطقة آل رسول

كز نهیب سخنش كفر و ستم موهون است

كرد ایراد چنان خطبه و ثابت بنمود

كه یزید شقی از دین خدا بیرون است

زنده دین مانده ز تصمیم و ز ایثار حسین

حق و حرّیت و اسلام به او مدیون است

هان بیایید و ببینید كه در راه خدا

صحنة رزم ز خون شهدا گلگون است

آه و افسوس كه كشتند لب تشنه امام

زخم بر پیكر پاكش ز عدد افزون است

قصة كرب و بلا قصة صبر است و قیام

به فداكاری و جانبازی و دین مشحون است

تا ابد نام حسین بن علی در تاریخ

با ثبات قدم و نصرت حق، مقرون است

جاودان عزت حزب الله و انصار خدا است

خیمة باطل و احزاب دگر وارون است

هر كه در حصن ولایت رود از روی خلوص

ز آتش دوزخ و آن هول و خطر، مأمون است

«لطفی» از عاقبت كار مكن قطع امید

كه به الطاف حسین بن علی میمون است