ز سوز عشق تو چون گرم التهاب شوم چو شمع شعله كشم آنقدر كه آب شوم هزار چشمه نور از تو در دلم جاریست به كهكشان روم و رشك آفتاب شوم تو ای سلاله خورشید، ذرّه پرور باش مباد آن كه چو زلفت به پیچ و تاب شوم مشام من ز گل روی خود معطّ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1384/02/29
كیمیای نظر | |
ز سوز عشق تو چون گرم التهاب شوم | |
چو شمع شعله كشم آنقدر كه آب شوم | |
هزار چشمه نور از تو در دلم جاریست | |
به كهكشان روم و رشك آفتاب شوم | |
تو ای سلاله خورشید، ذرّه پرور باش | |
مباد آن كه چو زلفت به پیچ و تاب شوم | |
مشام من ز گل روی خود معطّر كن | |
كه با نسیم سبك سیر هم ركاب شوم | |
به شوق چشمه وصل تو آمدم، مپسند | |
كه در كویر غمت خسته از سراب شوم | |
كنون كه دامنم از اشك شوق لبریزست | |
بیا كه من ز وصال تو كامیاب شوم | |
هزار شكوه نا گفته در دلم باقیست | |
ولی چو لب به سخن آوری مجاب شوم | |
من و غلامی درگاه مهدی موعود | |
كه با شنیدن نامش در انقلاب شوم | |
در آن حریم كه نامحرم ست مهر منیر | |
كیم كه ذرّه ناچیز آن جناب شوم؟ | |
به گرد شعله چو "پروانه" سوختم ای دوست | |
بدین امید كه از عاشقان حساب شوم | |
محمّد علی مجاهدی (پروانه) |
