ترور نخبگان عراقی توسط كماندوهای صهیونیستی
عراق امروز پس از سقوط رژیم صدام و حضور نیروهای خارجی در آن با مسائل عدیده چون ناامنی، مشكلات اقتصادی، بهداشتی، نبود خدمات شهری و فرهنگی مواجه شده است كه در این میان، بحث ناامنی در ابعاد مختلف به عنوان یكی از مسائل مهم ، اذهان مسئولان این كشور را به خود مشغول كرده است.
مسائلی نظیر ترور، بمب گذاری، حمله به نیروهای عراقی و خارجی، ترور نخبگان و شخصیت های دینی، سیاسی، علمی و به تازگی نیز كودك ربایی با هدف باج خواهی، از جمله مصداق های ناامنی در عراق است.
دانشمندان و شخصیت های علمی و دانشگاهی در هر كشور به عنوان سرمایه های معنوی و منابع انسانی محسوب می شوند و پایه و اركان هرگونه برنامه ریزی و پیشرفتی نیز بر محور این افرد استوار است. عراق نیز از این قاعده مستثنی نیست.
در میان اخبار و گزارش های منتشره در خصوص عراق، برخی از آنها به ترور و قتل بی سروصدای دانشمندان و استادان دانشگاه های این كشور در رشته های مختلف، به ویژه دانشمندان هسته ای، اختصاص دارد. تاكنون آمارهای مختلفی از قتل این افراد پس از اشغال عراق، توسط منابع عراقی ارائه شده است.
براساس گزارش انجمن استادان دانشگاه های عراق، از زمان اشغال این كشور در 20 فروردین سال گذشته به دست نیروهای آمریكا و انگلیس، تاكنون 250 استاد و متفكر عراقی كشته شده اند.
گزارش این انجمن همچنین حاكی است كه در همین مدت، بیش از یك هزار نفر از دانشمندان و استادان عراقی در پی ترور، ربودن و تهدید آنها در عراق، از این كشور فرار كرده اند.
« محمد سعدی » ، از اعضای شورای شهر بغداد، كه خودروی او هم در بغداد از سوی مهاجمان هدف قرار گرفته است و ارتباط نزدیكی نیز با پلیس بغداد دارد، تخمین می زند كه آمار دانشمندان و استادان قربانی در عراق از زمان سقوط صدام ، بین پانصد تا یك هزار نفر است.
سرهنگ « جابر ابونتی ها »، مدیر واحد جرایم سازمان یافته پلیس عراق، نیز تعداد افراد تحصیلكرده به قتل رسیده از 20 فروردین سال 82 را غیرقابل شمارش اعلام كرد و معتقد است كه فضای بی قانونی عراق زمینه بروز چنین جرایمی است.
ژنرال « مارك كیمیت » سخنگوی نیروهای اشغالگر آمریكایی در عراق نیز معتقد است كه در حملات گسترده علیه تحصیلكرده ها در عراق از زمان سقوط صدام تاكنون، بیش از یك هزار نفر به قتل رسیده اند.
« سمیر الصمیدعی » ، وزیر كشور عراق نیز اواخر اردیبهشت از فعال شدن باندهای آدم ربا برای ربودن نخبگان عراقی در این كشور خبر داد و بدون اشاره به آخرین آمارها در این ارتباط، تنها به این مطلب اشاره كرد كه تعداد این افراد بسیار زیاد است.
وی با ابراز نگرانی از افزایش دامنه آدم ربایی تا سطح استادان دانشگاه، رجال دینی و تجار و بازرگانان، افزود: كمیته ای با عنوان « كمیته مبارزه با آدم ربایی » در وزارت كشور عراق تشكیل شده است.
روزنامه « كریستین ساینس مانیتور» چاپ آمریكا نیز اول خرداد ماه سال جاری نوشت: در طول سال گذشته طبقه روشنفكر بغداد با موجی از كشتار رو به رو شده اند و به صورت دقیقاً برنامه ریزی شده سر به نیست می شوند.
این روزنامه با اعلام این كه در سال گذشته حدود یك هزار نفر از نخبگان عراقی كشته شده اند، افزود: با وجود این كه بیان آمار دقیق در این ارتباط سخت است، اما یك آمار غیر رسمی از كشته شدن 5 اندیشمند عراقی در هر ماه حكایت دارد و 5 تا 10 تلاش دیگر نیز برای ترور آنان انجام می شود.
علاوه بر آمارهای ارائه شده در ارتباط با ترور دانشمندان و نخبگان عراقی، مسائل دیگری چون مذهب، تخصص و پیشینه كاری آنان نیز قابل توجه است و در خصوص فرار از عراق به علت ترس از ترور نیز كشورهای مقصد این افراد می تواند در خور توجه باشد.
در همین ارتباط باید گفت بیشتر كسانی كه تاكنون در عراق پس از سقوط صدام با شیوه های مختلفی چون حمله با سلاح سرد ، ترور ، بمب گذاری ، و عملیات انتحاری كشته شده اند ، از بین شیعیان بوده اند، یا این كه به نوعی با طیف ها و گروه های شیعی ارتباط داشته اند.
كشتن یا سوء قصد نافرجام به جان افرادی چون آیت الله « سید محمد باقر حكیم » ، « سید مجید خویی»، « عزالدین سلیم »، ( ابویاسین) و « عقیله هاشمی » از اعضای شورای حكومت انتقالی، «سلامه خفاجی» دندانپزشك و متخصص جراحی فك و صورت و از هواداران « حزب الدعوه اسلامی عراق » ، « عبداللطیف المیاح » ، استاد دانشگاه مستنصریه بغداد و سرپرست بخش تحقیقات كشورهای عربی این دانشگاه، كه به دفاع از آیت الله « سیستانی » شهرت داشت نیز از جمله اقداماتی بوده كه علیه نخبگان عراقی صورت گرفته است.
تخصص و رشته تحصیلی مقتولین در زمینه هایی چون فیزیك ، غنی سازی اورانیوم، شیمی، میكروب شناسی، پزشكی، هوانوردی و برخی رشته های علوم انسانی به ویژه علوم سیاسی و حقوق بوده است.
در این ارتباط می توان از افرادی مانند دكتر « مجید حسین علی» دانشمند هسته ای، « علی عبد الحسین كامل » ، استاد رشته فیزیك، « غایب الهیتی » استاد رشته شیمی ، « حیدرالبعج » رئیس دانشكده علوم پزشكی بصره، « اسعد سلیم عبدالقادر» رئیس دانشكده فنی بصره، « محمد سعدی » از اعضای شورای شهر بغداد، « عادل الحدیدی قاضی » رئیس كانون وكلای عراق و « یوسف خورشید » از قضات عراقی، « عبدالجبار مصطفی » رئیس دانشكده علوم سیاسی موصل، « لیلی عبدالله » استاد دانشكده حقوق موصل، « صبری البیاتی » استاد جغرافی ، « حامل شحاته » رئیس دانشگاه بعقوبه ، « بسام كبه » معاون وزیر امور خارجه و « كمال الجراح » از مقام های وزارت آموزش و پرورش عراق نام برد ، كه از زمان سقوط صدام با شیوه های تروریستی مختلف در عراق كشته شده اند.
در خصوص عاملان ترور نخبگان و فرهیختگان عراق دیدگاه های گوناگونی مطرح است؛ عده ای معتقدند كه بسیاری از این قتل ها از سوی سازمان جاسوسی اسرائیل ( موساد ) سازماندهی شده و در عراق اجرا می شود.
پایگاه اینترنتی روزنامه « البیان » در روز 19 فروردین سال گذشته به نقل از یك ژنرال بازنشسته فرانسوی در مصاحبه با شبكه «TV5» فرانسه نوشت: بیش از 150 كماندوی اسرائیلی برای ترور دانشمندان هسته ای وارد عراق شده اند. به گفته وی، برنامه ترور این دانشمندان را مسئولان آمریكایی و اسرائیلی تهیه كرده اند و قرار است این نیروها دانشمندانی را كه در فهرست بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل قرار دارند ترور كنند.
این ژنرال فرانسوی با اعلام این كه اطلاعات دقیقی در این زمینه در اختیار دارد، افزود: در حال حاضر در عراق 3500 دانشمند انرژی اتمی در سطوح عالی وجود دارد كه 500 نفر آنها از نخبگان هستند، كه از اولویت های عملیات ترور كماندوهای اسرائیلی می باشند.
رژیم صدام در پی افزایش فشارهای بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل در عراق، برای مصاحبه بازرسان این سازمان فهرستی شامل نام 600 دانشمند هسته ای را در اختیار آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داد. « محمد البرادعی » ، مدیركل آژانس بین المللی انرژی اتمی ، نیز در مصاحبه روز 28 بهمن 1381 با اعلام ارائه این فهرست از سوی عراق گفت كه در این فهرست نام دانشمندان عالی رتبه عراقی كه آژانس آنها را می شناسد، وجود دارد.
« كنگره ملی عراق » به ریاست « احمد چلبی » نیز یك استاد دانشگاه ساكن پاریس و یك گزارشگر تلویزیون لبنان را مأمور تحقیق مستند و دقیق درخصوص عاملان این قتل ها كرد.
براساس گزارش ارائه شده از سوی این دو محقق، سازمان جاسوسی موساد پس از سقوط صدام ، با ایجاد مركزی در بغداد مشغول شناسایی و ترور دانشمندان عراقی بوده و تا زمان تهیه گزارش، یعنی 25 تیرماه 1382 نیز دو دانشمند عراقی را ترور كرده و پس از كنجكاوی برخی، محل مركز را تغییر داده اند.
« هدی نعیمی » ، رئیس مركز پژوهش های فلسطین در دانشگاه بغداد، نیز در فروردین ماه 83 در مصاحبه با « صوت العراق » گفت: جاسوسان موساد از طریق شركت های سرمایه گذار، نفوذ خود را در عراق شدت بخشیده اند و این افراد در پی شكار و ترور دانشمندان عراقی هستند.
از سوی دیگر ، « عبدالمحسن شلش » ، رئیس حزب جامعه عراق آزاد نیز در آذر ماه 1382 با محكوم كردن ترور دانشمندان عراقی، سازمان های جاسوسی خارجی را به دست داشتن در ترور آنان متهم كرد.
« محمد صالح المسفر» ، استاد علوم سیاسی دانشگاه قطر، نیز گفت: از زمان اشغال عراق از سوی آمریكا ، نوك حملات و ترورها به سوی دانشمندان عراقی نشانه رفته و عناصر موساد برنامه ویژه ای برای ترور دانشمندان و شخصیت های فرهنگی، علمای دینی و مغزها و استعدادهای عراق تهیه كرده اند.
به گفته استاد علوم سیاسی دانشگاه قطر، « موساد» با تحت پوشش قرار دادن پنج هزار عضو، در عراق فعالیت می كند و منابع آگاه این حضور « موساد» را تأیید كرده اند.
شمار دیگری نیز عوامل بعثی، بازماندگان رژیم صدام و تروریست های خارجی را در قتل نخبگان عراقی سهیم می دانند و معتقدند كه این اقدام از سوی گروه های سازمان یافته عراقی با تهی كردن جامعه عراق از وجود افراد اندیشمند و تصفیه فیزیكی متفكران عراقی انجام می شود.
سرهنگ « جابر ابونتی ها » ، مدیر واحد جرایم سازمان یافته پلیس عراق نیز در این باره با متهم كردن بعثی های سابق عراق به عنوان عامل ترورها در این كشور معتقد است آنها عملیات بزرگ و گسترده ای را آغاز كرده اند كه مغزهای جامعه ما را هدف گرفته است.
ترور اندیشمندان عراق را می توان به هر دو گروه بالا نسبت داد، با این تفاوت كه گروه اول یعنی عوامل موساد به با هدف فرونشاندن احتمال قدرت یابی عراق در آینده ، اقدام به ترور دانشمندان هسته ای می كنند و عوامل صدام نیز با ارعاب نخبگان عراقی، سعی دارند تا با این اقدامات، مانع همكاری این افراد با بیگانگان شوند و شرایط را ناامن كنند.
باید دانست كه دانشمندان عراقی، كه امروز بدون سروصدا خاموش می شوند ، محصول سال ها تلاش و سرمایه گذاری مردم عراق هستند و هر دو این گروه ها هدف عقب نگهداشتن كشور عراق را دنبال می كنند.
منبع: روزنامه كیهان 19/5/1383
