راهبردهایی رویارویی با مشکلات رفتاری و عاطفی دانشآموزان
راههای پیشگیری از اضطراب امتحان در میان دانشآموزان
حال که با نشانهها و عوامل زمینهساز اضطراب در بین دانشآموزان در مقاله ی قبلی آشنا شدیم قبل از اینکه به درمان بپردازیم با عوامل پیشگیری از اضطراب امتحان در مدارس آشنا میشویم تا با کمک آن این اختلال را در مدارس به حداقل برسانیم:
* توقعات واقعگرایانه داشته باشید ولی هنگامی که به دانشآموزان آنطور که باید و شاید خوب عمل نمیکنند از نشان دادن واکنش افراطی بپرهیزید.
* اگر دانشآموز برای درس خواندن حداکثر سعی خود را به کار میگیرد، او را تشویق کنید و به او جایزه بدهید، حتی اگر نمرات او به اندازهی تلاش وی خوب نباشد.
* برای اینکه به دانشآموز کمک کنید تا بر احساس تشویق و نگرانی قبل از امتحان فائق آید، اطمینان یابید که به خوبی درس خوانده و آمادهی امتحان است.
* به او کمک کنید تا برنامهی درسی خوبی تنظیم کند. وقتی امتحانی در پیش است، دانشآموز را تشویق کنید، یک برنامهی درسی مدوّن برای خود بنویسید تا بتواند زودتر از موعد، خود را آمادهی امتحان کند.
* مطلب درسی را به بخشهای کوچکتر تقسیم کنید و هر روز بخشی را طبق برنامه برای مطالعه در نظر بگیرید.
* به دانشآموز کمک کنید تا مهارتهای مطالعه را بیاموزد. علامتگذاری نکات مهم یادداشتبرداری و روشهای خاص مطالعه را بهاو یاد دهید. (علیخانی، 1383)
* هدف امتحان باید ارزیابی دانستههای دانشآموزان باشد نه نادانستههای آنها.
* در ارزشیابی میزان یادگیری دانشآموزان نباید فقط نمره امتحان را ملاک و معیار قرار دهید. از دیگر شیوههایی چون تحقیق، کنفرانس، ارزیابیهای شفاهی، نیز استفاده کنید.
* قبل از امتحانات اصلی از امتحانات فرضی و آزمایشی بهمنظور آشناسازی دانشآموزان به سؤالات و نحوهی امتحان استفاده کنید. این امر کمک میکند تا هم میزان اضطراب دانشآموزان را نسبت به امتحان اصلی پیشبینی کند و هم به تدریج با حساسیتزدایی، اضطراب آنها را کاهش داده و میزان اعتماد به نفسشان را بالا میبرد.
* از برگزای امتحانات با وقت بسیار اندک باید اجتناب کنید.
* بهتر است ترتیب سؤالات از ساده به دشوار باشد تا دانشآموزان با پاسخ به سؤالات آسان انگیزه و دلگرمی لازم را بهدست آورند.
* بهتر است به دانشآموزان توصیه کنید که در ابتدای جلسه به همه سؤالات امتحان نگاه نکنند و سؤال به سؤال جلو بروند و پاسخ دهند. این امر باعث میشود تا از تداخل و مزاحمت به خاطر آمدن پاسخ دیگر سؤالات در هنگام پاسخ دادن به یک سؤال جلوگیری شود و دانشآموزان به سؤالاتی که جواب آنها را نمیدانند به گونه تداخلی و افراطی فکر نکنند.
* از طرح سؤالاتی که کاملا" جنبهی حفظکردنی دارند حتیالامکان اجتناب نمائید.
* سؤالات را باید بهصورتی تنظیم کنید که دانشآموزان فرصت به کار بستن معلومات خود را در موقعیتهای دیگر داشته باشند.
* سؤالاتی باید کاملا" خوانا، روشن، صریح، قابل فهم و بینیاز از تعبیر و تفسیر باشد. چراکه هرگونه ابهام در سؤالات مطرح شده میتواند موجب تشدید اضطراب دانشآموزان شود (بیابانگرد- 1378)
درمان:
در اینجا این سؤال مطرح میشود که اگر با وجود به کار بستن تمامی موارد بالا با دانشآموزی مواجه شدید که اضطراب دارد چه کار باید بکنید؟ در این صورت لازم است به نکات و موارد زیر توجه نمائید:
* در جلسات فردی از طریق تماس چشمی مداوم، گوش دادن فعال، توجه مثبت بدون قید و شرط، پذیرش گرمو فعالانه سطحی از اعتماد را با دانشآموز برقرار کنید تا سبب افزایش توان او در شناسایی و ابراز احساسات اضطرابی شود.
* اجرا و آموزش تن آرمیدگی عضلانی ( Relaxation ) به دانشآموز برای کاهش سطح اضطراب.
* کاهش دادن تلاشهای والدین برای کنترل دانشآموز ( جانگی، 2007)
* حساسیتزدایی منظم: این روش رفتاری است که به میزان زیادی برای درمان اضطراب امتحان استفاده شده است برای انجام عمل حساسیتزدایی مشاور و مراجع طی چند جلسه به بررسی مشکل و درک چگونگی اضطراب مراجع میپردازند و موقعیتهای خاص و اضطرابزا را مشخص میکنند پس از مشخص شدن نوع اضطراب مراجع و موقعیتهایی که در او اضطراب ایجاد میکنند، درمانگر تکنیک حساسیتزدایی منظم و اصول زیربنایی آن را معرفی میکند. سپس مراجع با کمک درمانگر فهرستی از محرکهای اضطرابزا را با رعایت سلسله مراتب تهیه مینماید. در این فهرست موقعیتهایی که بیشتر از همه اضطرابزا هستند در بالای فهرست و آنهایی که کمتر از همه اضطراب ایجاد میکنند، در پائین فهرست قرار داده میشوند. آنگاه بعد از آموزش تنآرمیدگی عضلانی به مراجع، مشاور به او کمک میکند تا در یک حالت آرامش کامل قرار گیرد. در مرحلهی آخر، درمانگر برای مراجعی که کاملا" در حالت استراحت قرار گرفته است، محرکهای اضطرابزا را یکییکی ارائه میدهد. در ارایه محرکهای اضطرابزا درمانگر از پائینترین سطح جدول شروع میکند و به تدریج به سمت موقعیتهایی پیش میرود که بیش از همه اضطراب ایجاد میکنند.
* یادگیری مشاهدهایی (سرمشقگیری):
مطالعات نشان داده است که افراد دارای اضطراب امتحان بالا در مقایسه با افراد دارای اضطراب امتحان پائین نسبت به نشانهها و قرینههای سرمشقگیری حساستر هستند به همین دلیل برخی ازپژوهشگران از سرمشقگیری بهعنوان یک روش درمانی برای اضطراب امتحان استفاده میکنند. شکل دیگر یادگیری مشاهدهای حساسیتزدایی جانشینی است که در آن آزمودنی حساسیتزدایی فرد دیگر را مشاهده میکند. یک نوع از حساسیتزدایی، روش جانشینی فعال است که در آن آزمودنی افکار خودش را در طی ارایه صحنه به زبان میآورد. آموزش مهارتهای مطالعه: شاید اضطراب امتحان یک واکنش طبیعی است که از مطالعهی ضعیف و مهارتهای امتحاندهی ناکارآمد ناشی میشود. اگر اینطور باشد میتوان انتظار داشت که مشاوره در مورد مهارتهای مطالعه، اضطراب امتحان را کاهش و نمرات درسی را افزایش خواهد داد با اینکه مهارتهای مطالعه به تنهایی گاهی اوقات در کاهش اضطراب امتحان مؤثر است به نظر میرسد مهارتهای مطالعه به اضافه حساسیتزدایی به آرمیدگی نیز به کاهش اضطراب منجر میشود(بیابانگرد، 1378)
منبع: مجله ی مشاور مدرسه - پاییز88
مریم صیاد شیرازی ( کارشناسی ارشد مشاوره)