"آل"متعلق به سینمای بدنه است

تهیه کننده "آل" گفت: تصویر و صدا این فیلم به اندازه داستان اهمیت دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست مطبوعاتی فیلم سینمایی "آل" ساخته بهرام بهرامیان بعد از نمایش فیلم با حضور وی ،علی معلم تهیه کننده‌،بهرام عظیمی و امیر پوریا نویسندگان ومصطفی زمانی، آنا نعمتی، همایون ارشادی ،هنگامه حمیدزاده بازیگران ،صدابردار و طراح صحنه ولباس  برگزار شد.

درابتدای این نشست بهرام بهرامیان کارگردان فیلم سینمایی "آل "گفت : نزدیک به دو سال پیش علی معلم پیشنهاد کارگردانی این آل  را به من داد. فیلمنامه در این مدت 16-17 بار بازنویسی شد. این فیلم یک تریلر محض است و محصولی که مشاهده کردید حاصل تلاش گروهی صمیمی بود . همه عوامل و بازیگران برای به ثمر رسیدن آن زحمت کشیدند و دراینجا از همه گروه تشکر می‌کنم و بخش عمده این زحمت بر عهده علی معلم بود.

در ادامه علی معلم ضمن انتقاد از نحوه برگزاری نشست گفت: در تمامی نشست‌ها در تمام فستیوال های دنیا برای تمامی عوامل سازنده فیلم صندلی و وقت کافی در نظر می‌گیرند. اما امروز برخی از عوامل سازنده "آل"نمی توانند در کنار ما حضور یابند.

وی افزود:سینما کار یک فرد نیست کار یک گروه هماهنگ است که با یاری یکدیگر محصولی را تولید می‌کنند در تولید فیلم سینمایی "آل" تمام تلاش خود را بکار گرفتیم تا در تمام بخش‌ها ازجمله فیلمبرداری ،طراحی صحنه و لباس ،گریم،بازی به بهترین شکل ممکن برسیم.

این تهیه کننده در ادامه فیلم‌های ساخته شده در سینمای ایران را به سه دسته تقسیم کرد و گفت :اصولا سه نوع در سینمای ایران وجود دارد. دسته اول فیلم‌هایی هستند که حرف مهم  را بازگو می‌کنند و بیشترین توجه را در میان مطبوعات و رسانه‌ها همین حرف‌ها جلب می‌کند. دسته دوم متعلق به سینمایی است که جریان عمومی تولید بر آن حاکم است و با وجود صرف بودجه‌‌های کلان در سطح کیفی پایینی ساخته می‌شود.

وی افزود: دسته سوم سینمای  میان و  بدنه اصلی است که متأسفانه در سال‌های اخیر به دلیل برخوردهای مسئولان و مطبوعات  بسیار تضعیف شده است . فیلم‌های این جریان  قابلیت دیده و شنیده شدن در سالن سینما را دارند وباید ارزش بیشتری برای آنها قائل شویم."آل" فیلمی متعلق به سینمای بدنه است.تصویر و صدا آن به اندازه داستان اهمیت دارد. این فیلم متکی به جمله‌های پراز کنایه نیست و تجربه‌ای تازه مبتنی به ژانر در سینمای ایران است.

معلم گفت: "آل" ثمره کار یک گروه  و دو ماه کار در یک کشور غریب است. مطمئنا کار دشواری به لحاظ تصویرپردازی برای کارگردان بود . امیدوارم حاصل دسترنج همه دوستان در آن دیده شده باشد.

در ادامه مصطفی زمانی بازیگر "آل" گفت: این فیلم اولین تجربه من در سینما بعد از مجموعه یوسف پیامبر(ص) بود و با کارگردانی بهرام بهرامیان، توانستم لحظاتی را که در فیلم دیده شد صحنه به صحنه جلو ببرم.

همچنین  آنا نعمتی دیگر بازیگر فیلم سینمایی"آل" افزود:این فیلم تجربه‌ای متفاوت در کارنامه هنری من بود. از دیدن فیلم هیجان زده شدم  تنها می‌توانم بگویم  تازگی شخصیت الهه برایم جذاب بود و از ایفای چنین نقشی، بسیار راضی و خوشحال هستم.

همایون ارشادی دیگر بازیگر این فیلم ادامه داد :ما مشکلات زیادی را در طول کار داشتیم و معتقدم "آل" تجربه ای تازه در سینمای ایران است.

همچنین  بهرام عظیمی نویسنده فیلمنامه اشاره کرد : هیچ وقت نمی‌توانستم باور کنم که داستانی که بیست سال پیش در ذهن داشتم روزی به یک فیلم سینمایی تبدیل شود سال‌ها پیش با دیدن فیلم سینمایی "شب بیست و نهم" تحت تأثیر قرار گرفتم. "آل" یک قصه کوتاه بیست دقیقه‌ای بود که آن را سه سال پیش نوشتم . در ابتدا قصد داشتم به صورت انیمیشن و سه‌بعدی کار شود که به همین منظور به "علی معلم" مراجعه کردم، اما ایشان بعد از یک هفته تماس گرفتند و پیشنهاد دادند که فیلمنامه‌ای بلند بر اساس این قصه تنظیم شود.

در ادامه این نشست، "رضا حاجی‌درویش" طراح صحنه و لباس "آل" گفت:  در مورد طراحی صحنه و لباس  این کار دیگران باید قضاوت کنند اما فکر می‌کنم طراحی صحنه و لباس یک فیلم می‌تواند بر روی دیده شدن  یک اثر تاثیر بگذارد و من هم تلاش خودم را در این زمینه انجام دادم.

سپس فرخ فدایی صدابردار فیلم "آل" نیز ادامه داد:زمانی که فیلم در خارج از کشور ساخته می‌شود همه عوامل باید بطور یک دست کار کنند. من امیدوارم مخاطب ایرانی با دیدن این فیلم از شنیدن عنصر صدا در سینما  لذت ببرد.

امیر پوریا هم با اشاره به ساخت فیلم در قالب ژانر  گفت: ساخت فیلم در ژانر وحشت ،در ایران یک ریسک محسوب می‌شود .سینمای ترس  برمبنای ارائه و ایجاد ترس در سالن سینما است. اما ترس در سینمای ایران در سالهای بعد از انقلاب بسیار محدود بوده است . اساسا ما ایرانی‌ها عادت به دیدن فیلم دسته‌جمعی ترسناک در سالن سینما نداریم.

وی در پایان گفت: درساخت یک فیلم ترسناک در نهایت این خود کارگردان است که می‌داند چه چیزی را می‌خواهد بسازد. یعنی این تصویر ، از ابتدا تا انتهای فیلم در ذهن کارگردان وجود داشت . حتی در یک جاهایی از این فیلم، دکوپاژ و کارگردانی بهرامیان من را متعجب کرد.

تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی