هفتم بهمن در آئینه تاریخ معاصر ایران

امروز چهارشنبه مطابق با هفتم بهمن 1388 برابر با یازدهم صفر1431 هجری قمری و بیست و هفتم ژانویه سال 2010 میلادی است. مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر ایران در این روز، به شرح زیر است:   

"رونالد ریگان" رئیس‌جمهور آمریکا برای ادای توضیحات پیرامون علت اعزام "مک فارلین" مشاور امنیتی کاخ سفید به تهران، به کمیسیون تحقیق احضار شد.

به مناسبت رحلت "پیامبر اسلام" (ص) و شهادت "امام حسن مجتبی"(ع) میلیونها نفر در سراسر کشور طی تظاهراتی خواستار باز شدن فرودگاه مهرآباد برای بازگشت" امام‌‌خمینی"(ره) شدند و کارشکنی‌های "بختیار" را محکوم کردند.

"بختیار" گفت برای ملاقات با "آیت‌الله خمینی"(ره) اگر لازم باشد به پاریس خواهم رفت. "امام"(ره) در پاسخ گفت: "بختیار" غیرقانونی است و باید استعفا دهد. تا استعفا ندهد ملاقاتی در کار نیست.

سخنگوی دولت اعلام کرد بخشی از نیروهائی که برای سرکوب شورش ظفار رهسپار عمان شده بودند به کشور باز گشتند.

به دنبال برقراری مجدد روابط سیاسی تهران و قاهره" خسرو خسروانی" به عنوان سفیر ایران رهسپار مصر شد.

"امیرعباس هویدا" فهرست کابینه خود را به "شاه" معرفی کرد.

به درخواست علمای قم روحانیون و ائمه جماعات بسیاری از شهرهای کشور در اعتراض به رفراندوم 6 بهمن "شاه" از رفتن به مسجد و اقامه نماز خودداری کردند. منابر تعطیل و فعالیت بسیاری از مساجد محدود شد.

جلسه‌ای با هدف آشتی میان دکتر"محمد مصدق" و آیت‌الله "کاشانی" برگزار شد. طرفین ضمن‌ اظهار ایرادات خود، از مردم خواستند اتحاد خود را حفظ کنند.

در پی مخالفت دولت "مصدق" با تصمیم انگلیس برای فرستادن "آگرمان" به عنوان سفیر آن کشور در تهران، وزارت خارجه انگلیس اعلام کرد هیچ سفیر دیگری را به تهران اعزام نخواهد کرد.

"تقی‌زاده" عامل انعقاد قرارداد نفتی 1933 در برابر اعتراض نمایندگان مجلس خود را بی‌تقصیر و آلت‌فعل معرفی کرد و "رضاشاه" را مسئول این قرارداد دانست. این اعتراف اعتبار قرارداد را به شدت متزلزل ساخت.

"احمد قوام " قوام‌السلطنه برای چهارمین بار مأمور تشکیل کابینه شد. این کابینه تا 18 آذر 1326 برقرار بود.

مجلس شورای ملی ضمن استقبال از استعفای" قوام‌السلطنه" از"احمدشاه" خواست "مستوفی‌الممالک" را مأمور تشکیل کابینه کند.

"سرپرسی سایکس" از سوی دولت انگلیس مأموریت یافت همراه عده‌‌ای از افسران انگلیسی و نظامیان هندی عازم بندرعباس شود و سپس در ایران یک نیروی نظامی موسوم به "پلیس جنوب" تشکیل دهد.