از خودتان شروع کنید
اصطلاح خشونت معمولاً بدون قاعدهای خاص مورد استفاده قرار میگیرد و معمولاً به انواع رفتارهای نابهنجار که بهطور مکرر از کسی سر میزند خشونت و ناسازگاری گفته میشود. خشونت اغلب به عنوان نوعی عادت زود گذر کودکانه مورد غفلت و بیتوجهی قرار میگیرد. کودکان خشونتگرا سعی میکنند. از طریق خشونت فیزیکی یا لفظی بر کودکان دیگر مسلط شوند. آنها معمولاً قربانیان خود را از میان افراد منزوی بینام و نشان و آسیبپذیر انتخاب میکنند. کودکان با استفاده از خشونت احساس میکنندفرد مهمی هستند.
والدین باید از ریشخند کردن فرزندشان و اهانت به آنها خودداری کنند. تا فرزندشان نیز چنین رفتاری با کودکان دیگر نداشته باشد.
آنها به دلیل احساس ناامنی سعی میکنند از طریق ناراحت کردن و ایجاد ناامنی برای دیگران به امنیت و آرامش برسند. بنابراین رسیدگی به وضعیت روانی کودک و برآوردن خواسته های او در حد اعتدال او را از فشار روانی و در نتیجه خشونت بدور نگه می دارد. همه محققان بر این باورند که گرایش به خشونت در کودکان پدیدهای مادرزادی نیست. در واقع کودکان میآموزند که خشونت یکی از راههای موثر در دستیابی به اهداف شخصی و کنترل دیگران است. برخی از متخصصان معتقدند یادگیری خشونت از طریق شخصیتهای فیلمهای تلویزیونی و سینمایی نیز امکانپذیر است.
اکتسابی بودن خشونت و ناسازگاری الزاما به این معنی نیست که والدین مقصرند بلکه رفتار والدین میتواند تاثیر تقویت کنندهای بر رفتارهای خشونت بار فرزندان بگذارد وقتی آنها فرزند شان را کتک بزنند یا به او توهین کنند او نیز کودک ضعیف تری را خواهد یافت تا چنین رفتاری در مورد او انجام دهد. همچنین زمانی که کودک سعی دارد با جیغ و صدمه فیزیکی و هر وسیله دیگر به خواسته اش برسد و والدین به دلیل اجتناب از این رفتارهای منفی خواسته او را برطرف می کنند خشونت را تشدید می نمایند.
رسیدگی به وضعیت روانی کودک و برآوردن خواسته های او در حد اعتدال او را از فشار روانی و در نتیجه خشونت بدور نگه می دارد.
قدرت نفوذ والدین
تمامی متخصصان معتقدند قدرت نفوذ والدین مهمترین عامل بازدارنده خشونت در کودکان است. والدین باید «خشونتگرایی» را جدی بگیرند زیرا این مشکل به طور خود به خودی و به مرور زمان از بین نمیرود در بدترین حالت والدین به فرزندشان میگویند «اگر کسی به تو زور گفت تو هم مقابله به مثل کن.» و در بهترین حالت به اومیگویند «فراموشش کن». قربانیان خشونت معمولاً بسیار حساس بوده و نمیتوانند آزار و اذیت کودکان خشونتگرا را فراموش کنند. والدین باید الگوهای شخصیتی مناسبی برای فرزندان خود باشند اگر کودکی مشاهده کند که والدین او برای رسیدن به اهداف خود از خشونت استفاده میکنند احتمالا خود او نیز چنین خواهد کرد.
والدین باید از ریشخند کردن فرزندشان و اهانت به آنها خودداری کنند. تا فرزندشان نیز چنین رفتاری با کودکان دیگر نداشته باشد. والدین باید حس مسولیت و کمک به همنوعان را در فرزندشان تقویت کنند. به او نشان دهند که دیگران را دوست دارند و مورد محبت قرار می دهند. والدین میتوانند مهارت کنترل خشم را به کودکان بیاموزند باید به او بگویند « هر وقت عصبانی هستی نفس عمیق بکش» باید این عمل را دقیقاً به او آموزش دهیم در برابر آینه این عمل را به راحتی میتوان به کودک آموخت.
همچنین میتوان کودکان را با تفکر در مورد احساسات و رفتار های آنها آشنا کنیم تا بیاموزند که پیش از هر واکنش آن را مورد ارزیابی قرار دهند و مناسب یا نا مناسب بودن آن را بسنجند. البته این روال ابتدائا باید در مواقع غیر بحرانی به او آموزش داده شود تا به تدریج به عنوان عادت فکری استفاده گردد.
شما میتوانید مسائل خود را در زمینه تربیت کودکتان با مشاوران تبیان در میان بگذارید.
بخش کودک مطالب اعضا را نیز مطالعه کنید.
ماهنامه کودک همراه با اضافات
تنظیم برای تبیان: کهتری