تقوی سنج

حضرت سیدالاوصیآء و وارث‏الانبیآء امام علی بن ابی‏طالب- علیه صلوات‏الله الملک الغالب- در تعریف زهد و پارسایی چنین می‏فرماید: زهد و پارسایی به طور کلی بین دو جمله از قرآن است آنجا که خدای سبحان فرموده: ( لِكَیلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ)¹ کسی که برگذشته افسوس نخورد و به آینده شادمان نباشد ²، همه جوانب زهد را رعایت نموده است. ³

بر آنچه داری در دست شادمانه مباش   وز آنچه از کف تو رفت از آن دریغ مخور

اینک با این سنگ معیار، خودتان را محک بزنید ببینید نمره شما از زهد و تقوی چند است؟

پی‏نوشت‏ها:

1- حدید / 23، ترجمه: تا بر آنچه از دست شما رفت حسرت نخورید و به آنچه به شما رسیده شادمان مباشید.

2- شیخ اجلّ سعدی در گلستان چنین حکایت کند: حکیمی را پرسیدند چندین درخت نامور که خدای- عزّ و جلّ- آفریده است و برومند، هیچ یک از آزاد نخوانده‏اند مگر «سرو» را که ثمره‏ای (= میوه‏ای) ندارد. در این چه حکمت است؟ گفت: هر درختی را ثمره‏ای معیّن است که به وقتی معلوم به وجود آن تازه آید و گاهی به عدم آن پژمرده شود و سرو را هیچ از این نیست و همه وقتی خوش است و این است صفت آزادگان. ر. ک: گلستان سعدی، باب هشتم.

3- ر. ک: نهج‏البلاغه، حکمت 439 (کلمات قصار).

تنظیم: شکوری_کارشناس بخش قرآن