فشار روانی در نوجوانان

چگونه می‏توانید بر فشار روانی چیره گردید؟

استراحت کنید و آرام بگیرید. پیرامون آنچه در زندگی‏تان رخ می‏دهد، بیندیشید. به یاد داشته باشید که تحت نظرید. شاید از عهده آن بر نیایید که دنیای بیرون را عوض کنید، اما می‏توانید فرا بگیرید که با آن کنار  بیایید. در زیر رهنمودهایی جهت چیرهگی بر فشار روحی آورده شده است. (آنها را با والدین خود در میان بگذارید. امکان دارد چاره ساز باشد.)

- بپذیرید که مسئول فشار روانی خویشتن هستید. شمار زیادی از تلاش‏هایتان را تحت نظر دارید. می‏توانید تصمیم بگیرید که به منظور کاهش فشار روانی‏تان، تغییراتی در زندگی خویش بدهید.

- بکوشید اهمیت موقعیتی را مشخص سازید. مثال: اگر به مهمانی خاصی دعوت نشده‏اید، فکر نکنید که دنیا به آخر رسیده است. شاید چنین به نظرتان برسد، اما این  طور نیست. هنوز میهمانی‏های دیگری در پیش است.

- با خودتان مدارا کنید. هیچ کس کامل نیست و پیوسته به خواسته‏اش نمی‏رسد. چنانچه می‏کوشید و نهایت سعی‏تان را به کار می‏بندید، این تمام آن چیزی است که همه می‏توانند از شما انتظار داشته باشند. به خود اعتبار ببخشید.

- وقتتان را عاقلانه تنظیم کنید. به عنوان مثال: در صورتی که روز پنج‏شنبه دو امتحان سخت دارید، مطالعه‏تان را به چهارشنبه  شب موکول نسازید. اندکی برنامه‏ریزی. در کاهش تنش تاثیر بسزایی دارد.

- مراقب خود باشید. غذاهای سالم بخورید. مصرف کافئین را تقلیل دهید و استراحت کافی کنید. مواد مخدر و می‏گساری، مشکلی را حل نمی‏کند و چه بسا به معضلات بیشتری می‏انجامد.

- مرتباً ورزش کنید. فعالیت جسمانی خاصی را که واقعاً دوست دارید، بر گزینید، نه آن چیزی را که تصور می‏کنید دیگران انجامش را از شما توقع دارند.

- کمی بخندید یا بگریید. این عمل به طور حتم باعث تسکین احساساتتان شده و دید گاه شما را بهبود می‏بخشد.

- خود را سرگرم سازید. به فعالیت‏های آموزشگاهی، عبادت‏گاهی یا مرکز تفریحی بپیوندید.

- بیارامید. تن آرایی جهت بهداشت جسمی و روحی فرد ضروری است و کیفیت زندگی را غنا می‏بخشد پی ببرید که چه عاملی واقعاً به شما یاری می‏کند تا آرامش یابید و دست کم روزانه نیم ساعت را صرف انجام آن کنید. شاید خواندن کتاب خوب یا دوچرخه سواری یا گوش دادن به موسیقی مورد علاقه‏تان ثمر‏بخش باشد.

- خود را طوری مجسم کنید که از عهده تلاش یا وضعیتی بر می‏آیید که شما را تحت فشار قرار می‏دهد.

ذهنتان را به کار گیرید تا «ببینید» پیشاپیش چطور از پس وضع بالقوه تنش‏زا بر می‏آیید. خواه نمایش و رونمایی عظیم یا رخداد ورزشی هیجان‏انگیز در میان باشد، ممکن است دریابید که تمرین دیداری، اعتماد به نفس را تقویت کرده و به میزان کامیابی می‏افزاید، به ویژه زمانی که خود را بزرگ می‏اندیشید!

- در سکوت رنج نکشید. گفت‏وگوی صمیمانه با کسی که مورد اطمینانتان است، می‏تواند به شما کمک کند که از احساسات فرو خورده‏ رها شوید و یاری می‏رساند که در پرتوی نو به امور بنگرید. در مراجعه  به رایزن مدرسه یا بزرگ‏سالی امین جهت کمک، درنگ نکنید. شناخت زمان یاری، نشانه قدرت است نه ضعف.

برنامه‏ عملیاتی شما

هنگامی که نشانه‏های فشار روانی خودتان به شما آگاهی می‏دهد که خیلی زیاد احساس تنش می‏کنید، بکوشید این چهار گام مشکل‏گشا را به کار بندید:

1- معین کنید عامل واقعی فشار روحی‏تان چیست؟

2- «بی‏اختیاری روانی» به دلیل راه‏حل‏ها، تا سرحدّ امکان در این باره بیندیشید، مهم نیست که آنها چقدر احمقانه به نظر بیایند. امکان دارد عضوی مورد اعتماد خانواده، معلم یا مشاور مدرسه نیز ایده‏های مفیدی داشته باشند.

3- در زمینه آنچه که روی می‏دهد، اندیشه کنید، مسائل خوشایند و ناخوشایند، راه‏حل‏های شما خواهند بود.

4- عمل کنید. بهترین تصمیماتی را که قادرید، بگیرید و آنها را پی‏گیری نمایید.

در صورتی که موثر واقع نشدند، دفعه بعد راه‏حل دیگری را به کار بگیرید. از شکست نهراسید. همه اشتباه می‏کنند. ممکن است از اینکه راه‏حل‏تان عیناً طبق آنچه که می‏خواستید، در نیامده باشد، ناامید یا سراسیمه شوید. احتمال دارد این وضع آرامش‏بخش نباشد، ولی یک روزی برای همه پیش می‏آید. شما کامیاب خواهید شد!

اگر همچنان نیازمند یاری هستید، به چه چیز متوسل می‏شوید؟

لازم به یادآوری است که مشکلاتتان هر چه می‏خواهد باشد، افراد و منابعی برای مددرسانی به شما وجود دارد. موقع آشفته حالی سعی کنید با دوست صمیمی، عضو‏ امین خانواده، معلم یا مشاور آموزشگاه  صحبت کنید. به این ترتیب، گفت وگو درباره مشکل‏تان نه تنها کمک شمرده می‏شود بلکه احتمالاً از وجود افراد دلسوزی اطلاع پیدا می‏کنید که تمایل دارند یاری‏تان کرده و پشتیبانتان باشند.

به خاطر داشته باشید اگر هر روزه تا چند هفته احساس اضطراب و فشار روحی می‏کنید، احتمالاً دارد دچار مشکل یا وضع وخیمی شده باشید. بنابراین فوراً با پدر و مادر یا شخص بزرگ‏سال دیگری سخن بگویید. یاری‏جویی، نشانه ضعف نیست. برای کمک‏خواهی هرگز نه زیاد جوان و نه زیاد پیر هستید.

ابوالفضل امیر دیوانی

دوست نوجوانان

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

************************************

مطالب مرتبط

مهار اضطراب در جمع!??