... عاقلان را اشارتی و عاشقان را کنایتی ، اسباب انبساط خاطر است ؛
 |
افضل از هزار مرتبه تصریح وتکرار وتلقین ،
به نکته ای ونگاهی ، خنده بر لب دارند واندوه یار در دل
اهل دلند ،" ف" که بگویی تا " فلا ح " اش را می خوانند ؛
اما تا آشنا نباشی ، به فتوای لسان الغیب ، زین پرده رازی نشنوی ؛
که گوش هوش نامحرم ، جای پیغام سروش نیست...
« سال نو مبارك »
 |
سال نو بود و نوروز؛ بهانه ای برای دید و بازدید ، ابراز ارادت ، شوخی و خوشمزگی ، حتی بادشمن ! كه در همسایگی ما بود . اما نمی شد روز روشن بلند شد و رفت برای گفتن مباركباد ؛ اینطوری خیلی سبك بود ! بچه ها پای قبضه خمپاره انداز چاره ای اندیشیده بودند . به این نحو كه روی بدنه گلوله خمپاره ، قبل از اینكه شلیك كنند می نوشتند؛ سال نو مبارك مزدوران بعثی ! تبریكات صمیمانه ما را از راه دور بپذیرید ! و بعد آن را داخل قبضه می انداختند و می فرستادند هوا . دیگر نمی دانیم بدستشان می رسید یا نمی رسید ! یا اگر می رسید سواد خواندنش را داشتند یا نه ؟
