نهمین ستاره
ابو الحسن موسى بن جعفر(علیه السلام)، امام هفتم از ائمه اثنى عشر علیهم السلام و نهمین معصوم از چهارده معصوم(ع) است . آن حضرت در ابواء(منزلى میان مكه و مدینه) در روز یكشنبه هفتم صفر سال 128 یا 129 ه.ق. متولد شد. به جهت كثرت زهد و عبادتشان معروف به عبد الصالح و به جهت حلم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و سختیهای زمانه مشهور به الكاظم گردید.
كنیه آن حضرت ابو ابراهیم بوده ولى به ابو على نیز معروف بودهاند.مادر آن حضرت حمیده كنیزى از اهل بربر(مغرب) یا از اهل اندلس(اسپانیا) بوده است و نام پدر این بانو را «صاعد بربرى» گفتهاند به «حمیدة البربریة» و «حمیدة المصفاة» نیز معروف بوده است.برادران دیگر امام از این بانو اسحاق و محمد دیباج بودهاند.
موسى الكاظم(علیه السلام) هنوز كودك بودند كه فقهاى مشهور مثل ابو حنیفه از ایشان مسأله مىپرسیدند و كسب علم مىكردند. بعد از رحلت پدر بزرگوارشان امام صادق(علیه السلام) (148 ه.ق.) در بیست سالگى به امامت رسیدند و 35 سال رهبرى و ولایت شیعیان را بر عهده داشت.
از مشخصات ظاهری ایشان قد متوسط و رنگ سبزه سیر و محاسن انبوه را می توان بیان کرد. نقش نگینشان «حسبی اللّه» و به روایتى «الملك للّه وحده» بود.
حضرتش در علم و حلم و تواضع و مكارم اخلاق و كثرت صدقات و سخاوت و بخشندگى ضرب المثل بودند. بد اندیشان را با عفو و احسان بىكران خویش تربیت مىفرمود. شب ها به طور ناشناس در كوچههاى مدینه مىگشت و به مستمندان كمك مىكرد. مبلغ دویست، سیصد و چهارصد دینار در كیسهها مىگذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت مىكرد. كیسههاى موسى بن جعفر در مدینه معروف بود و اگر به كسى یك صره (كیسه) مىرسید بىنیاز مىگشت. مع ذلك در اتاقى كه نماز مىگزارد جز بوریا و مصحف (قرآن)و شمشیر چیزى نبود.
ایشان با آن كه از جهت كثرت عبادت و زهد به «عبد الصالح» معروف بودهاند به قدرى در انظار مردم مقامى والا و ارجمند داشتهاند كه او را شایسته مقام خلافت و امامت ظاهرى نیز مىدانستند و همین امر موجب تشویش و اضطراب دستگاه خلافت گردیده و به حبس ایشان فرمان دادند.
تنظیم:بخش کودک و نوجوان
***********************************
مطالب مرتبط
