تربت سید‏الشهداء علیه‏السلام

شخصی از شیعیان از زیارت سید‏الشهداء علیه‏السلام برگشته بود و خدمت امام رضا علیه‏السلام رسیده و مقداری از تربت جدّش امام حسین علیه‏السلام را برای آن حضرت آورده بود. هنگامی که امام رضا علیه‏السلام تربت جدّش سیدالشهداء علیه‏السلام را دید، بسیار گریست.

تبسّم

ابراهیم بن عباس گوید: هیچ‏گاه ندیدم امام رضا علیه‏السلام در حالت سرور به هنگام خندیدن، قهقهه کرده و دهانش را به خنده باز کند، بلکه خنده‏اش به صورت تبسّم و لبخند بوده است.

تشییع جنازه

موسی بن سیّار می‏گوید: با امام رضا علیه‏السلام در یکی از کوچه‏های طوس می‏رفتیم که صدای گریه و زاری شنیدیم. به دنبال صدا رفتیم. از اطراف جنازه‏ای بود. مولایم از اسب پیاده شد  و به سوی جنازه رفت و با حالتی که رحمت و مهربانی از سر تا پای ایشان می‏بارید، تابوت آن مومن را مسح و لمس فرمود. سپس رو به من کرد و فرمود: موسی بن سیّار! هر کس جنازه یکی از دوستان ما را تشییع کند، از گناهان خود بیرون می‏رود؛ همانند روزی که از مادر به دنیا آمده است.

حرمت غذا خوردن

یاسر، خادم امام رضا علیه‏السلام می‏گوید: آن بزرگوار به ما فرموده بودند: «اگر بالای سرتان ایستادم و شما به غذا خوردن مشغول بودید، برنخیزید تا غذایتان تمام شود». به همین جهت، بسیار اتفاق می‏افتاد که امام رضا علیه‏السلام ما را صدا می‏کردند و در پاسخ ایشان، می‏گفتند به غذا خوردن مشغولند. و آن حضرت می‏فرمودند: بگذارید غذایشان تمام شود.

برگرفته از55 درس زندگی از سیره عملی حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه‏السلام

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

**********************************

مطالب مرتبط

پند هایی از امام رضا علیه السلام

پندهایی از امام رضا