حضرت کریم

قسمت چهارم

ارباب حاجتیـــم و زبان سـوال نـیـست               در حضرت کـریم تمنـا چه حاجـت است

جام جهان نماست ضمیر منیر دوست                اظهار احتیاج خود آنجا چه حاجت است

چهارشنبه‌ها روز زیارتی حضرت کریم، رضای رئوف است. و چه بهانه‌ای از این بهتر که دل رمیده خویش را به آستانش، قربان کنیم. با همین حجت، هر چهار شنبه با قسمتی از مجموعه "حضرت کریم" خدمت شما خواهیم رسید تا دست در دست دل های شما به سوی حرمش پرکشیم.

ردپای عشق

آهویی که به تو پناه آورد، رد پایت را بوسید تا به تو رسید و جاودانه شد.

ای کاش می‌توانستم رد پایت را در این خاک جستجو کنم

و هزاران بار به موازات آن گام بردارم و هزاران بار سرشار از پروانه شوم.

سرشار از بودن ها و  سرودن ها، سرشار از پرستوها و پروازها، قناری ها و آوازها.

سفرنامه ی تو نه آغاز دارد نه پایان.

تو در ادامه ی کربلا گام برداشتی و عاشقان در ادامه ی تو گام بر می‌دارند.

تو به این سرزمین آمدی و نور و عشق را با خود آوردی.

بیهوده نیست که همه ی راه‌‌ها و نگاه‌ها به تو می‌رسند.

همه‌ی اشک ها و لبخندها،

و در گستره‌ی معنوی توست که این سرزمین در بالندگی محض خلاصه می‌شود.

و خلاصه این که: هیچ کس از مشهد تو باز نگشته است مگر به امید بازگشت.