تبیان، دستیار زندگی
اخلاق و زندگی مهندسی فرهنگی (1) بنا نداریم در مقدمات بمانیم؛ بیایید بحث اثباتی کنیم و به اصل بپردازیم در این صورت زندگی ما مظهر و عرصه تجلی فرهنگ و فکر ماست چون می گویند « مردمان آن گونه می زیند که فکر می کنند» . اکنون ببین...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مهندسی فرهنگی (2)

اخلاق و زندگی

مهندسی فرهنگی (1)

بنا نداریم در مقدمات بمانیم؛ بیایید بحث اثباتی کنیم و به اصل بپردازیم در این صورت زندگی ما مظهر و عرصه تجلی فرهنگ و فکر ماست چون می گویند

« مردمان آن گونه می زیند که فکر می کنند»

. اکنون ببینیم ما چگونه فکر می کنیم، تا برسیم به این که چگونه زندگی می کنیم.

اول

آن که عقل و شرع را عموماً منبع و معیار حقیقت و شناخت آن از باطل و رذیلت می شمریم و اخلاق را « دادن سهم در خور هر یک از غرائز انسانی و مدیریت قوای روحی»

دوم

آن که نیک می دانیم که انسان در حال رشد و تکامل باید که در مقاطع مختلف زندگی، شاخص ها و استانداردهایی را حائز گردد و در هر مرحله نیز مقتضیات وجودی انسان متفاوت است و باید متناسب با شاکله سرشتی اش و نیز موقعیت سنی خود در پرداختن به این کشش های انسانی و سهمی که به هر یک می دهد تجدید نظر کند. به عنوان مثال غذای یک جوان فعال بیست ساله سرشاراز انواع خوراکی های پرکالری است، ولی در کهنسالی در مصرف چنین غذایی تأمل می شود و بلکه اغلب متفاوت است، خوراک روح نیز تفاوت می کند.

سوم

، دلیلی بر صحت مدلی که اکنون حاکم بر زندگی اغلب ماست وجود ندارد. این که دوره تحصیلات ابتدایی تا انتهای مقطع متوسطه طی می شود تا در کنکور با رقابتی فشرده مسابقه برد یا باخت زندگی را از سر بگذرانیم و پیروز میدان شویم و دیگر از جدیت سابق و تلاش فشرده و کشنده قبلی خبری نباشد تا آخر عمر، یا این که به سربازی برویم و پس از آن منتظر بخت و اقبالی باشیم که همراه شانس از گرد راه برسد و همای سعادت را بر شانه هایمان بنشاند (که آن هم معمولاً از جنس پول شمرده می شود).

سخن این است که با این فرض ها که شمرده شد ،

مدل مناسب و ایده آل زندگی در هر یک از مقاطع مختلف زندگی که در آن هنجارهای یک زندگی شرافتمندانه تکاملی برای یک انسان منظور شده باشد چیست؟

در این مسیر و در این طرح ریزی ، انسان – موجود تکریم شده در آفرینش – را با همه ابعاد و کشش های خدادادش در نظر بگیرید و محدودیت های تحمیلی، غیر طبیعی و ناخواسته را ندیده انگارید.

واقعیت های زندگی امروز را که گریزی از آن نیست به شمار آرید و تا حدود ممکن به مرزهای ایده آل نزدیک شوید و از فراسوی دیوارهای بلند خودساخته ، افق بی کران هستی را در نـَوَردیــد و پـیش تـازیـد و در این راه از عقل خداداد و راهنمایی های شرع کمک بگیرید. حال طرحی نو در اندازید.

منتظر دیدگاه های عالی شما هستیم.

مهندس سید محمد لاجوردی