مهر درخشان

ندیده چشم فلك، رهبرى مدبر و لایق

ز بعد باقر علم نبى، چو جعفر صادق

طلوع كرد ز طرف افق، چو مهر درخشان

براى دامن مادر، ولى حضرت خالق

بداد، پیك سعادت نوید عالمیان را

كه باب رحمت‏ حق باز شد به روى خلایق

گشود دیده به دنیا فروغ دیده زهرا رئیس مذهب و هادى دین، چراغ سرادق(1) گشود عقده هر مشكلى ز امت احمد ببست راه به اعداء دین ز سابق و لاحق(2) ششم وصى رسول خدا محمد محمود چراغ راه هدى، ماه آسمان حقایق

یگانه منجى قرآن و دین، امام معظم

كه فضل و دانش او هست فوق كل خوارق(3)

گشود و بست ره عدل و داد و جور و ستم را

به دوستان موافق، به دشمنان منافق

مغیث‏(4) شیعه بحر سخا و منبع احسان

وصى دین پیمبر، امام لاحق و سابق

ز فرّ و دولت آن آفتاب شرع،  فرو ریخت بناى كینه و جور ستمگران منافق نهال قامت دین راست ‏شد ز یُمن وجودش به طرف گلشن قرآن دمید، یاس و شقایق هزار شكر، كه از سعى آن موید آیین شده است دین نبى تا ابد چو اختر بارق

بود امید كه «مردانى‏» از مدیحت صادق

شود به لطف عمیمش هماره واصل و واثق

محمدعلى مردانى

2- لاحق : آنكه پس از چیزی آید و بدو پیوندد ، مقابل سابق؛

3- خوارق :جمع خارق ، خلاف عادات مردم ، كرامات اولیا؛

4- مغیث : فریادرس