تبیان، دستیار زندگی
چرا تختی را جهان پهلوان می نامند؟ آیا تاكنون به این شعارها كه مردم در اماكن ورزشی و فرودگاهها در استقبال از او می دانند توجه كرده اید ........
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چرا تختی جهان پهلوان شد؟

غلامرضا تختی

چرا تختی را جهان پهلوان می نامند؟ آیا تاكنون به این شعارها كه مردم در اماكن ورزشی و فرودگاهها در استقبال از او می دانند توجه كرده اید.

رستم ایران كیه غلامرضا تختی ایه!     شیر دلیران كیه؟ غلامرضا تختی ایه!

او را رستم ایران نام نهادند، او را شیر دلیران نامیدند.

براستی كه او شیر دلیران نبرد با خود، با منِ من است. او عملا به همه یاد داد و آموخت كه اگر می خواهی زندگی كنی ابتدا باید حریم های زندگی خود و دیگران و اجتماع را بشناسی و سپس گام برداری. او به ما آموخت كه می شود قهرمان شد ولی پهلوان ماند.

پهلوان ما در همه عرصه های زندگی همانی بود كه بر روی تشك كشتی می دیدی. او اول پهلوان زندگی بود و سپس قهرمان جهان و المپیك شد. حضور در عرصه های مختلف زندگی و خدمت خلق را همچون یك وظیفه و تكلیف بر روی دوش خود حس كرد. خدمت به خلق را مسئولیتی بر روی دوش خود حس كرد و پذیرفت و پس از آن بر روی دوش مردم پذیرفته شد.

تختی قهرمان واقعی مردم ایران

چون او پهلوان بود و منش پهلوانی را سیره رفتارش كرده بود، برای مردم، شكست و پیروزیش مساوی بود و حتی اگر او از یك میدان نبرد با شكست برمی گشت، به استقبال پرشكوه تر از او می پرداختند.

پهلوان شهر ما، در عین آنكه شهرت جهانی داشت ولی گویا خیلی تنها بود. همانگونه كه در زور و فن و بند كشتی تك بود و استثناء، در سیره زندگی و رفتار فردی و اجتماعی هم نمونه و یكتا بود.

تختی هنوز برای ما شناخته نشده، آری، ما مردم عادت كردیم هر سال و سالی یكبار چند ساعتی فكرمان، ذهن مان را به او مشغول و تعدادی هم وقت شان را در حد چند ساعت برای او در سال گشت نبودنش گذرانده و به كنار مزار او به احساسات پاك خود پاسخ داده و دیگر ... .

انگیزه جمع آوری و تدوین این سطور به مناسبت چهل و دومین سال درگذشت نبود جهان پهلوان این است كه سعی كنیم او را افسانه ای نكرده و بخشی از رفتارهای او را تدوین و گردآوری كرده و با تعمق بیشتر بر روی هر حكایت، تلاش نمائیم. به عنوان مربی، مدیر و ورزشكار حداقل به آن رفتارها نزدیك شویم.

جهان تختی همچنان در افکار عمومی

كلام آخر؛ با ورزشكاران نوجوان و جوان این است كه: ورزش كردن و قهرمان شدن و افتخار آفریدن بسیار ارزشمند است، ولی آنچه از یك قهرمان، پهلوان جاودانه می سازد فقط مدالها و بر روی سكوهای افتخار رفتن نیست و نخواهد بود، بلكه مردم از قهرمانی همیشه یادخواهند كرد كه پهلوان زندگی باشد و از مردم و با مردم بوده و برای آنها زندگی كرده باشد. از سال 1346 تا 1388، چهل و دو  سال گذشته است، اما از محبوبیت تختی نه تنها كم نشده كه بر آن افزوده گردیده است.

از او امروز كسانی یاد می كنند و در آینده كسانی یاد خواهند كرد كه او را هرگز ندیده ولی از او اگر چه كم شنیدند ولی خوب شنیدند، شنیده هایی بیاد ماندنی.

تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری