می خوام خودی نشون بدم

اگر چه دزدی مساله ای اجتماعی است ولی مطالعات انجام شده درباره ی علت و انگیزه ی آن ناقص است. دزدی در كودكان كمتر از 4 و 5 سال نسبتاٌ نادر است. اما هنگامی كه مفهوم "مالكیت" و همچنین مفهوم "من"و "تو" یعنی جدایی شخص از دیگری برای كودك معنا می یابد ، دزدی نیز تدریجاٌ به وجود می آید، و به لحاظ شرایط محیطی ممكن است تقویت یا خاموش گردد. مطالعات انجام شده حاكی از آن است كه كودكان دبستانی هر شیئی را سرقت می كنند ولی با این همه پول را بیشتر ترجیح می دهند.

علتهای دزدی:

1- تمایل به مالكیت اشیاء گاه به صورت دزدی تظاهر می كند. مثلاٌ نوجوانی كه مایل است دوچرخه سواری كند در اولین فرصت دوچرخه ای را بر می دارد و به گردش می رود، و در موقع برگشتن از ترس دستگیری، تنبیه، و زندان از دادن دوچرخه به صاحبش امتناع می كند و یا چون از دوچرخه سواری لذت برده مایل نیست دوچرخه را پس دهد و آن را در جایی پنهان می كند.

2- دزدی ممكن است برای شناساندن خود و ابراز شخصیت یا جلب محبت دوستان باشد مثلاٌ كودكی كه از جیب پدرش پول بر می دارد و برای دوستانش هدیه می خرد یا آنها را به رستوران می برد. در این صورت سعی کنید روحیات کودک خود را بشناسید و در صورت نیاز با تامین مالی او زمینه را برای ابراز وجود به او بدهیم.

3- دزدی ممكن است جنبه ی انتقامجویی و آزار رسانی داشته باشد مانند كودكی كه پس از تنبیه شدن لوازم مورد احتیاج پدرش را می دزدد و به این نحو پدرش را ناراحت و خودش را ارضاء می كند و یا در شب امتحان دفتر یادداشت یا كتاب همكلاسش را بر می دارد.

4- فقدان تربیت اخلاقی و كمیودهای عاطفی، حسادت، وجود احتیاجات شدید شخصی، گرسنگی، نداشتن پوشاك از عوامل دیگر دزدی هستند.

5- دزدی ممكن است به صورت یك واكنش نوروتیك مثلاٌ در جریان هیستری، حمله ی صرع و یا فرار غیر ارادی با فراموشی دیده شود و یا به علت وسوسه ها و فشارهای درونی و وسواسی باشد كه به آن كلپتومانی ( دزدی بیمار گونه) می گویند.

6- روان كاوان عقیده دارند كه كودك به منظور به دست آوردن ایمنی و قدرت بیشتر به دزدی متوسل می شود. در واقع اشیاء سمبولی از قدرت و امنیت هستند. در مورد این افراد باید به آنها اعتماد به نفس دهیم تا نیاز های آنها راحت تر برطرف شود.

7- پدران و مادرانی كه از وضع اقتصادی خود شكایت می كنند نا خود آگاه كودكان خود را به این امر تشویق می كنند.

8- پدر و مادری كه به علت كثرت كار، كودكان خود را به دایه یا كلفت می سپارند و به جای مهر و محبت با دادن پول یا خرید اسباب بازی كودك را مشغول می كنند در واقع این تصور را در كودك ایجاد می كنند كه اشیاء و لوازم منزله ی عشق و محبت است.به این ترتیب كودك خیال می كند داشتن پول یا اسباب بازی به معنی داشتن مهر و محبت است.بنابر این هر چه را می بیند مایل است به دست بیاورد و در صورت ناكامی اقدام به دزدی می كند. یافته های بولبی نشان داده است كه محرومیت از مهر مادر و جدایی های نسبتاٌ طولانی از مادر در سنین خردسالی تاثیر بسزایی در بی بند و باری و دزدی نوجوانان دارد. دزدی تقریباٌ همیشه با دروغگویی همراه است. و مسئله ای است بسیار پیچیده و باید هر چه زودتر علت و انگیزه آن بررسی و در رفع آن كوشش شود.

روشهای درمان:

1- روان درمانی به مدت طولانی برای بازسازی و نوسازی شخصیت و شناخت انگیزه های درونی و رفع احتیاجات مادی، معنوی، و عاطفی اساس درمان را تشكیل می دهد.

2- تنبیه اگر چه در بعضی موارد اثرات موثری داشته است ولی همیشه مثمر به ثمر نیست و در بعضی باعث حالت انتقامجویی و تكرار به دزدی شده است.

3- شركت دادن دانش آموز و یاد دادن مسئولیت های مختلف مثلاٌ در دسته های نمایش، موزیك، هنر و فعالیتهای ورزشی اكثراٌ باعث از بین رفتن دزدی شده است.

4- کودکی که برای بیان احساس دشمنی نسبت به معلم یا والدین دزدی می‌کند به محبت و توجه بیشتر از جانب آنان و نیز فرصت هایی جهت تخلیه عواطف خویش در فعالیت هایی چون کارهای مدرسه، بازی، هنر، نقاشی، ورزش و... نیاز دارد. از دیدگاه روانشناسی، اعتراف خواستن از کودکی که دزدی می‌کند و تهمت زدن به او در نزد دیگران به او، عملی بسیار غیر عاقلانه و ناصحیح است زیرا بااینگونه روشها به ندرت به ریشه اصلی و علت بنیادی مشکل می‌توان پی برد. این عمل غالبا به دروغگویی کودک یا ریختن آبروی او برای عملیکه ممکن است هرگز مرتکب نشود منتهی خواهد شد.

میلانی فر، روان شناسی كودكان و نوجوانان استثنایی با اضافات

تنظیم برای تبیان: کهتری

مقالات مرتبط

کودکم دزدی می کند!

لقمه های آتشین

ریاست کودکانه

آموزش اخلاق به روش آسان

با رفتار نامناسبش چه کنیم؟