بازهم حاشیه
آیا مورینیو باز هم حقه زده است
وقتی در تب و تاب مرحله یك چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا تمامی حرف و صحبت تیمهای اول لیگ برتر انگلیس و بوندس لیگا در مورد كسی است كه اصلاً در ورزشگاه حضور ندارد، آن وقت است كه هیچ چیز نمی تواند رنگ و بوی واقعیت بگیرد.
به گزارش گروه فوتبال جهان ایپنا، باز هم هیچ چیز در مورد آبی پوشان چلسی و مربی جاه طلبش عادی به نظر نمی رسد.
مربی كه از طرف یوفا از حضور یافتن در استادیوم منع شده بود، حال شاهد پیروزی خیره كننده شاگردانش در برابر یاران باواریایی است.
وقتی یك مربی از حضور یافتن در استادیوم منع می شود، معمولاً در بین تماشاگران می نشیند تا شاهد دیدار باشد. اما در مورد مورینیو این قانون هم شكست. وی قبل از بازی اعلام كرده بود كه به هیچ وجه قصد ندارد تا از طریق صندلی های استمفوردبریج شاهد دیدار باشد، بلكه ترجیح می دهد تا از مكانی خصوصی هنرنمایی شاگردانش را نظاره كند. این خبر عجیب نیز برای مسوولان یوفا گران تمام می شد. چرا كه اصولاً یك مربی محروم شده به هیچ وجه اجازه ندارد تا در حین دیدار با مسوولان و یا بازیكنان تیم تماسی داشته باشد. در این حالت اگر مربی بر روی صندلی های استادیوم باشد. كنترل كردن او هم بسیار آسان خواهد بود.
اما اگر مانند مورینیو از مكانی به اصطلاح خصوصی دیدار را ببیند، آنوقت است كه مسوولان توانای یوفا هم در كنترل كردن او دچار مشكل خواهند شد.
مورینیو در قسمتی از بیوگرافی شخصی خود در مورد اینكه چگونه دو سال پیش و در موقعیتی مشابه به زیركی توانسته است تا از زیر جریمه یوفا شانه خالی كند، گفته بود كه در آن زمان وی از طریق پیام های اینترنتی ارسال شده از طریق لپ تاب همراه خودش توانسته بوده تا با مسوولان تیم در تماس باشد. از این رو مسوولان یوفا از اینكه مورینیو دوباره بخواهد دست به چنین كاری بزند، در هراس بودند، در نتیجه برای قانون شكنی های مورینیو هیچ جایی نمی توانست بهتر از مكانی خصوصی مثل خانه شخصی خود وی باشد، مكانی كه كاملاً از چشمان ناظران یوفا به دور است!!
در این میان تصاویر تلویزیونی از تمرین های آبی پوشان نیز مشكوك به نظر می رسید. در این تصاویر، روی فاریا مربی بدنسازیی چلسی در حالی به تمرین دادن بازیكنان مشغول بود كه با قرارداد شی ای مثل یك دریافت كننده تلفنی در گوشش، مرتباً یادداشت ها را به استیو كلارك كمك مربی چلسی می رساند.
این در حالی است كه مساله اصلی در مورد مورینیو اصلاً احتمال داشتن تماس او با آبی پوشان نبود، چرا كه اگر بر فرض هم وی می‌توانست در حین بازی تماسی را با مسوولان چلسی بگیرد، این ارتباط نمی توانست در نتیجه خیره كننده چهار بر دو چلسی تاثیر داشته باشد. داستان اصلی در این نكته است كه مورینیو یك بار دیگر توانسته است تا از طریق سوژه كردن خود برای مطبوعات و گزارشگران، بازیگران اصلی نمایش را تحت شعاع قرار بدهد.
جاه‌طلبی های بی اندازه خوزه مورینیو شایعات پخش شده درباره قطع ارتباط او با پیتر كنیون مدیر اجرایی باشگاه و گزارش های رسیده از احتمال قرارداد جدید چلسی با مورینیو، همگی باعث شدند تا مورینیو باز هم كاری را كه بارها و بارها انجام داده است دوباره انجام دهد و از این طریق چشمان تیزبین مطبوعات را از اعضای تیم آبی پوش چلسی دور نگاه دارد. شاید هم این كار كه باعث می شد از فشار وارد شده بر روی بازیكنانش به مقدار زیادی كاسته شود. بخشی از استراتژی خاص مورینیو بوده است.
جالب اینجاست كه از نظر تماشاگران و طرفداران تیم های حاضر در لیگ قهرمانان تمامی باشگاه ها از طریق ستارگان شناخته می‌شوند. بایرن با میشائیل بالاك و روی ماكای، یوونتوس با پاول ندود، جی جی بافون و الساندرو دل پیه رو، لیورپول با استیون جرارد، میلان با آندری شوچنكو و پائولو مالدینی و نهایتا اینترمیلان با ویه ری و آدریانو.
اما چلسی در این میان تنها یك نام دارد: "خوزه مورینیو!" اما این به معنای آن نیست كه تیم موفق چلسی هیچ ستاره ای ندارد، بلكه ستارگانی مثل كلود ماكه له له، فرانك لمپارد و جان تری همگی به دلیل مربی خود تحت شعاع قرار گرفته اند و در میان هسته مركزی خبرها باز هم اسم مورینیو مغرور به چشم می‌خورد.
در دیدار یاران آبی پوش در برابر باواریا نیز ستارگانی مثل فرانك لمپارد و ماكه له له بودند كه بازی را به نفع خود خاتمه بخشیدند، اما باز هم تمامی چشم ها به دنبال كسی بود كه اصلاً در ورزشگاه حضور نداشت: "خوزه مورینیو!!"
