ای عطر گل یاس! دلم را دریاب!
ای منبع احساس دلم را دریاب
من تشنه یک قطره محبت هستم
یا حضرت عباس! دلم را دریاب
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1388/10/03
دو بیتی هایی برای عباس
ای عطــر گــل یاس! دلـم را دریاب! |
| ای منبع احساس دلم را دریاب |
| من تشنه یک قطره محبت هستم |
| یا حضـرت عباس! دلم را دریاب |
جلیل صفربیگی
| عــباس، رخ تــو مـاه نوخاسته شد |
| از جـلوه تـو، رونـق مه کاسته شد |
| از پرده درآمدی و گفتی که حسین |
| گل بود و به سبزه نیز آراسته شد |
محمدجواد غفورزاده (شفق)
| جـانـبـازی بی‌شماره یعنی عباس |
سجـاده پـُرستـاره یعنی عباس |
بر دفترِ سبز عشق پایانی نیست |
معشوق هزارباره یعنی عباس |
حجت الله مؤمنی
| به شوق آسمان یا کاشف الکرب! |
| پـرم از نـاگهـان یـا کــاشــف الـکـرب! |
بـه دستانت قسم امشب دلم را |
| به سوی خود بخوان یا کاشف الکرب! |
حبیب نظاری
| دل تـو تشنه و بی‌تاب می‌رفت |
| به لبیک «عمو به شتاب» می‌رفت |
| تو دست رود را رد کردی آن روز |
| اگــر نــه آبـــروی آب مــی‌رفــــت |
حبیب نظاری
| امــام عـشـق را مــاه مـنـیری |
| وفــاداران عـالــم را امـــیــــری |
| دو دستت گرچه افتادند بر خاک |
| به خاک افتادگان را دست گیری |
حبیب نظاری
| کسی جز دست تو آب آورش نیست |
| کسی سقّـای باغ پرپرش نیست |
| دریــغ از او چــرا کــردنــد آن قــــوم |
| مگر این آب، مهر مادرش نیست؟ |
حبیب نظاری
| عطش را با نگاه آورده بودند |
| ولی سرشار آه آورده بودند |
| تـمـام کودکان تشنه آن روز |
| به دست تو پناه آورده بودند |
حبیب نظاری
| من از تو شرم دارم دستِ خود را |
| تو دادی هم دل و هم دستِ خود را |
| عــلــم از دســت تــو افـتـاد امـا |
| علــم کــردی به عالم دستِ خود را |
حبیب نظاری
| هر چند ز غربتت گزند آمده بود |
| زخمت به روان دردمند آمده بود |
| گـویـند که از هیبت دریای دلت |
| آن روز زبـان آب بــنــد آمـده بود |
سلمان هراتی
| ذکر دل و جان عاشقان، مردی توست |
| ورد لب مردان جهان، مردی توست |
| تاریخ عـطـشنـاک دل شـیـعـه هـنوز |
| سیراب شریعه جوان‌مردی توست |
محمدرضا محمدی نیکو
| یادم ز وفـای اشجع الناس آید |
| وز چشم ترم سوده الماس آید |
| آید به جهان اگر حسین دگری |
| هـیـهـات برادری چو عبـاس آید |
حسین عسگری-دین و اندیشه
