تبیان، دستیار زندگی
موزه را می توان محل نگهداری آثار گذشتگان و نمایش و انتقال آنها به آیندگان، شناخت و نمایش سهم اقوام و ملل در فرهنگ و تمدن جهانی، ایجاد و تقویت تفاهم میان ملل و اقوام، جلوگیری از انهدام فرهنگ بومی و ایجاد مانع در برابر فرهنگ های سرگردان و ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گشتی در موزه سنندج

گنجینه تاریخ زاگرس

موزه را می توان محل نگهداری آثار گذشتگان و نمایش و انتقال آنها به آیندگان، شناخت و نمایش سهم اقوام و ملل در فرهنگ و تمدن جهانی، ایجاد و تقویت تفاهم میان ملل و اقوام، جلوگیری از انهدام فرهنگ بومی و ایجاد مانع در برابر فرهنگ های سرگردان و نامأنوس و نیز به نمایش گذاشتن نعمت های فرهنگی یا طبیعی به منظور آموزش - پژوهش و ارزش دادن به این مجموعه ها و لذت بردن از آنها دانست.

موزه سنندج كه در مركز شهر سنندج در خیابان امام خمینی(ره) واقع شده از جمله این موزه هاست كه در مجاورت آن بناهایی چون خانه كرد، مسجد جامع و خانه مجتهدین قرار دارد.

ساختمان موزه در اصل بخش بیرونی عمارت ملالطف الله شیخ الاسلام است، این عمارت از عمارت های باشكوه و اعیانی شهر سنندج است كه حدود ??? سال پیش از سوی ملالطف الله كه یكی از علمای بزرگ آن دوره و معاصر ناصرالدین شاه بوده، ساخته شده است.

گشتی در موزه سنندج

این ساختمان در سال ???? از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت برای تأسیس موزه تملك شد و پس از مرمت و آماده سازی در مهر ???? با نام موزه سنندج گشایش یافت. بخش اندرونی این عمارت در سال ???? به تملك اداره میراث فرهنگی درآمد و اكنون محل سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان كردستان است.

این موزه از ابتدای تأسیس دارای ? بخش باستان شناسی و مردم شناسی بوده است. در بخش باستان شناسی آن اشیا دوره های مختلف از ماقبل تاریخ تا دوره قاجار نگهداری می شود كه بخشی از این اشیا متعلق به استان كردستان و برخی متعلق به استان های همجوار و برخی دیگر متعلق به استان های دیگر یا مكشوفه از قاچاقچیان است.

گشتی در موزه سنندج

بخش مردم شناسی موزه در قبل از انقلاب به صورت نمایشگاه موقت اداره می شد و هر چند مدت یك بار اشیای یكی از استان های كشور را در این بخش به نمایش می گذاشتند، لیكن پس از انقلاب این بخش صرفاً به نمایش آثار مردم شناسی كردستان اختصاص داده شد و با تأسیس خانه كرد در سال ???? اشیای مردم شناسی موزه به خانه كرد منتقل شد و تمام فضای موزه به نمایش اشیای باستان شناسی و تاریخی اختصاص یافت.

موزه سنندج شامل ? بخش است. بخش پیش از تاریخ، بخش تاریخی، بخش اسلامی و بخش نمایش موقت.

بخش پیش از تاریخ

این بخش در راهرو ورودی و یكی از اتاق های جنب سالن اصلی قرار گرفته است. در بخش پیش از تاریخ یك مجموعه ظروف سفالی نگهداری می شوند كه مكشوفه از مناطق كردستان و بخصوص شهرستان بانه هستند. تعدادی از ظروف نیز مربوط به كنگاور هستند. در میان اشیا این بخش پیه سوزهای مكشوفه از بانه بسیار قابل توجه هستند.

 بخش تاریخی

اشیا دوران تاریخی عمده ترین اشیا موزه را تشكیل می دهند. سالن اصلی یكی از اتاق های جنب سالن و راهرو خروجی به نمایش این اشیا اختصاص یافته است. مهم ترین آنها اشیا مكشوفه از تپه زیویه یعنی مهم ترین تپه تاریخی استان كردستان است. اشیا تپه زیویه عبارتند از، اشیا طلایی: شامل چند قطعه زیورآلات زنانه، اشیا سفالی، انواع ظروف سفالی به رنگ های خاكستری، قرمز و نخودی(كه زیباترین آنها تنگ كوچك لعابدار منقوشی است كه لعاب آن فیروزه ای و سفید و زرد بوده و نقش گل های آن به شكل رزت است) اشیا مفرغی شامل ظروف، انواع تبر، سنجاق های تدفینی، سوزن های دوخت و حلقه ها، اشیایی از جنس استخوان و عاج، شامل قطعات تصاویری از شكار و نبرد نقش های اسطوره ای، گل های رزت، نقوش هندسی و سرپیكان و اشیا سنگی: شامل سردوك ها، حلقه ها و مهره ها.

گشتی در موزه سنندج

 مهره های ریز و درشت از جنس خمیر شیشه

علاوه بر اشیا زیویه مجموعه ای از اشیای فلزی و سفالی دیگر شامل انواع سرنیزه، خنجر، حلقه های گوناگون، مجسمه های كوچك و ظروف سفالی با اشكال مختلف و بعضاً با نقوش كنده یا ترسیم شده به رنگ های قرمز، خاكستری، نخودی و همچنین ظروف شیشه ای شامل انواع پیاله و عطردان در این بخش وجود دارد كه با توجه به توفیقی بودن آنها، محل دقیق كشف شان معلوم نیست، قسمت دیگری از اشیای بخش دوران تاریخی، خمره های سفالی هستند كه اصطلاحاً به خمره های تدفینی مشهورند. این خمره ها به علت حجم بزرگشان در فضای باز موزه نگهداری می شوند و تعدادی از آنها كه كوچك تر هستند در فضای داخلی موزه قرار داده شده اند. آخرین اشیای این بخش اشیایی هستند كه از حفاری های غار كرفتو به دست آمده اند و بعضاً قابل مقایسه با اشیای زیویه هستند.

 بخش اسلامی

اشیای این بخش به ? قسمت سفالی و فلزی تقسیم شده اند. در سالن سفال اشیای زیبایی از هنر سفالگری هنرمندان دوره اسلامی نگهداری می شود این اشیا كه عبارتند از تنگ، كاسه، قدح، بشقاب و مجسمه و ریتون كه به طرز استادانه ای ساخته شده و با لعاب و نقوش و خطوط تزئین یافته اند بخش بسیار كمی از این اشیا متعلق به كردستان است و بیشتر آنها مربوط به نقاط دیگر كشور و مخصوصاً ری، كاشان و نیشابور هستند. در قسمت اشیای فلزی انواع كاسه و بادیه تنگ، سینی، سنگابه، دیگچه و انواع پیه سوز نگهداری می شود.

 بخش نمایش موقت

این بخش در حقیقت زیرزمین ساختمان یا همان حوض خانه است و اكنون به نمایش هنری خارجی اختصاص یافته و از اشیای مهم این بخش می توان به مجسمه های برنزی و ظروف شیشه ای اشاره كرد. اشیای این بخش برحسب برنامه های موزه تعویض می شوند. علاوه بر بخش های عنوان شده و اشیای آن، تعدادی سنگ نوشته كه عبارتند از كتیبه ها و سنگ قبرها در فضای باز نگهداری می شوند.

منبع:روزنامه ایران