«جایزه بزرگ» ، «سیمرغ» و «صندلی داغ»

مخاطبان هر رسانه‌ای همیشه سرمایه‌های اصلی آن به شمار می‌روند كه اگر نباشند، آن رسانه معنای خود را از دست می‌دهد. رئیس سازمان صداوسیما نیز طی سخنان خود در سال گذشته به این كه مخاطبان نقش تعیین كننده‌ی در سیاست‌های این سازمان دارند، تاكید كرده بود.

g>

گزارشی از برخورد مخاطبان تهرانی با برنامه‌های نوروزی تلویزیون:

ایسنا- تلویزیون در ایام نوروز با توجه به گستره‌ی عام مخاطبان خود، برنامه‌های متنوعی را در قالب‌های سریال، فیلم سینمایی، مسابقه، میزگرد و برنامه‌های موسیقی پخش كرد تا اوقات مفرحی را برای مخاطبان پدید آورد.

ایسنا- تلویزیون در ایام نوروز با توجه به گستره‌ی عام مخاطبان خود، برنامه‌های متنوعی را در قالب‌های سریال، فیلم سینمایی، مسابقه، میزگرد و برنامه‌های موسیقی پخش كرد تا اوقات مفرحی را برای مخاطبان پدید آورد.

در این میان، اساس شكل‌گیری تدوین سیاست‌های برنامه‌های نوروزی و تمركز آن بر مقوله‌های مختلفی كه مخاطب را پای تلویزیون بنشاند حائز اهمیت است. كه آیا در تهیه برنامه‌ها با مضامین مختلف، سلیقه‌ی مخاطب و نیاز آن در نظر گرفته می‌شود؟ چقدر مردم در ایام نوروز مخاطب تلویزیون بودند و آیا موضوعاتی كه در قالب سریال به آن‌ها پرداخته شده برخاسته از مسایل جامعه‌ی امروز ماست؟

این مطالب پرسش‌هایی است كه شماری از مخاطبان مناطق مختلف تهران در گفت‌وگوی تلفنی به خبرنگار ایسنا پاسخ گفتند؛ البته به درخواست این مخاطبان، مشخصات فردی آنان بدون نام ذكر شده است.

پسری 20ساله ـ دانشجوی طراحی صنعتی ـ ساكن حكیمیه با ذكر این كه برنامه‌ها در ایام نوروز باید بیشتر سرگرم كننده باشند، می‌گوید: فیلم سینمایی‌های ایرانی برایم خیلی جالب نبودند و فیلم‌های خارجی را بیشتر پسندیدم.

وی می‌افزاید: سریال‌های طنز نظیر «جایزه‌ی بزرگ» را مخصوصاً به خاطر بازیگرانش بیشتر دوست داشتم و هر شب دنبال می‌كردم.

دختر 13 ساله ـ ساكن شمال تهران ـ با بیان این كه بیشتر فیلم‌های ایرانی پخش شده را از ویدئو كلوپ‌ها گرفته و دیده بود، توضیح می‌دهد: سریال‌های «دوباره زندگی» و «جایزه‌ی بزرگ» را چون خنده‌دار بودند، تماشا كردم.

مرد 36 ساله ـ ساكن میدان شهدا ـ كه در رشته‌ی زبان انگلیسی تحصیل كرده با اشاره به این كه خیلی كم به تماشای تلویزیون در ایام نوروز نشسته است، می‌گوید: برنامه‌هایی را كه دیدم جالب و دیدنی نبودند.

وی با تأكید بر نیاز مردم به برنامه‌های مفرح و طنز در این ایام می‌گوید: «جایزه‌ی بزرگ» به خاطر همین ویژگی پرطرفدار است.

این فرد، علت جذب نشدن به برنامه‌ها در طول نوروز را مطابق نبودن آنها با سلایق خود می‌داند و ادامه می‌دهد: من به پخش برنامه‌هایی كه به موسیقی ایرانی كه به دعوت از اساتید این رشته می‌پردازد، علاقمندم اما در ایام نوروز برنامه‌ی خاص و جدی و جدید در این مورد مشاهده نكردم.

دختر 21 ساله ـ دانشجوی رشته‌ی شیمی ـ موضوعات برنامه‌های ایام نوروز را تكراری و بی‌محتوا ارزیابی می‌كند و می‌گوید: نگاه كردن به تلویزیون برایم وقت تلف كردن است.

مرد 52 ساله ـ لیسانس ادبیات، ساكن ستارخان ـ با ذكر علاقه به تماشای اخبار از شبكه‌های مختلف، اظهار می‌دارد: از فیلم‌های سینمایی پخش شده در ایام نوروز راضی بودم و «صندلی داغ» را به خاطر نوع پرداخت و مهیمانانش هر شب دنبال می‌كردم.

دختر 27 ساله ـ لیسانس گرافیك، ساكن جنت آباد ـ با اشاره به ترجیح دادن تفریحات دیگر به تماشای تلویزیون در ایام نوروز می‌گوید: تلویزیون سعی كرده بودند با پخش سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی ایرانی و خارجی مختلف از همه‌ی شبكه‌ها، مخاطبان را جلب كند، اما به نظر من خیلی هم موفق نبوده است.

وی هم‌چنین پخش كنسرت موسیقی ایرانی و خارجی و پخش برنامه‌های زنده را از علایق خود برشمرد و از این كه تلویزیون برنامه‌ای در این زمینه پخش نمی‌كند، انتقاد كرد.

خانم 37 ساله‌ای ساكن پیروزی ـ خانه‌دار ـ با ذكر این كه به برنامه‌هایی كمدی كه شادم می‌كند علاقه بیشتری دارم، می‌گوید: سریال «جایزه‌ی بزرگ» بیشتر از سریال‌های دیگر و فیلم‌های سینمایی پخش شده نظر مرا جلب كرد.

وی هم‌چنین با اشاره به توجه نسل جوان به صداوسیما، بر اثرگذاری این رسانه بر آنها خاطرنشان می‌كند؛ از آنجایی كه در ایام نوروز خانواده‌ها وقت بیشتر و آزادتری برای تماشای تلویزیون دارند، اگر فیلم‌ها و سریال‌ها جنبه‌ی آموزشی نیز داشته باشد، بهتر است.

پسر 12 ساله ـ ساكن سعادت آباد ـ با اشاره به جذاب و جالب بودن برنامه‌های شبكه دوم و سوم، اظهار می‌كند: طنز «جایزه‌ی بزرگ» را چون خنده‌دار بود و «مسابقه‌ی سیمرغ» را به خاطر اجرای خوب حسینی، مجری مورد علاقه‌ام دنبال می‌كردم.

دختر دانشجوی 23 ساله ـ ساكن تهرانپارس ـ با اشاره به دید و بازدید در ایام نوروز می‌گوید: در ایام نوروز با وجود این مشغله‌ها خیلی نمی‌توان تلویزیون تماشا كرد.

وی ادامه می‌دهد: از برنامه‌هایی كه من از تلویزیون تماشا كردم فیلم‌های خارجی انتخاب شده نسبت به سال قبل خیلی بهتر بودند. اما سریال‌هایی مثل «خوش غیرت» بسیار بی‌محتوی و در ضمن نسبت به سال قبل خیلی افت كرده و اگر این سریال‌ها ساخته نمی‌شد اتفاق خاصی نمی‌افتاد.

پسر 16 ساله ـ ساكن مجیدیه ـ با اشاره به تماشای فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی در ایام نوروز می‌گوید: فیلم‌های سینمایی جنگی و سریال‌های طنزگونه را بیشتر می‌پسندیدیم.

خانم 32 ساله‌ای ـ ساكن منطقه‌ی 6 ـ با تأكید بر این كه ساعت پخش فیلم‌ها نباید دیر وقت باشد، از زمان پخش فیلم‌های سینمایی شبكه‌ی دو انتقاد كرد.

وی با اشاره به حضور بیشتر افراد در منزل در ایام نوروز می‌افزاید: هر شبكه‌ای با توجه به اقتضائات و ویژگی‌های شبكه‌ی خود می‌توانست برنامه‌هایی با بار معنایی بیشتر و در عین حال وجه سرگرم كننده داشته باشد.

زنی 51 ساله ـ ساكن منطقه‌ی 7 تهران ـ با اشاره به تماشای اندك برنامه‌های نوروزی سیما، دلیل این امر را دید و بازدیدهای مرسوم در این ایام ذكر كرد.

وی كه بیشتر بیننده‌ی سریال‌های طنز بوده است، اظهار كرد: این برنامه‌ها شادی را به خانه‌ها می‌آورد.

به گفته‌ی این زن، كیفیت برنامه‌های امسال نسبت به سال گذشته در ایام نوروز بهتر بود، چرا كه برنامه‌ها از تنوع برخوردار بود و علاوه بر آن زمان پخش فیلم‌های سینمایی با هم تداخل نداشت.

هم‌چنین زنی 58 ساله ـ ساكن منطقه‌ی 4ـ نیز رفت و آمدهای مرسوم در عید را مانع تماشای زیاد تلویزیون دانسته و می‌گوید: برنامه‌های نوروزی امسال سیما از كیفیت بهتری برخوردار است.

وی برنامه‌ی «صندلی داغ» و فیلم‌های سینمایی را بیشتر می‌پسندد و دلیل علاقه‌ی خود به برنامه‌ی صندلی داغ را واقعی بودن برنامه می‌داند و از اجرا آن از سوی احمد نجفی اظهار رضایت می‌كند.

دختری 17 ساله ـ ساكن منطقه‌ی 7 ـ بیشتر بیننده‌ی فیلم‌های سینمایی و سریال‌هایی چون «جایزه‌ی بزرگ» و «دوباره زندگی» بوده است و دلیل تماشای این برنامه‌ها را سرگرم كننده بودن آن‌ها عنوان كرد.

وی فیلم‌های هندی پخش شده در این ایام را می‌پسندد و معتقد است كه در كل برنامه‌های سال گذشته بهتر بود.

زنی 52 ساله نیز بیشتر ببینده‌ی برنامه طنزی چون «خوش غیرت» و «جایزه‌ی بزرگ» بوده است. او می‌گوید: «صندلی داغ» نیز سرگرم كننده بود.

حساسیت نسبت به برنامه‌هایی كه در یك دوره‌ی زمانی فشرده از تلویزیون پخش می‌شود، وقتی افزایش می‌یابد كه شاهد برقراری ارتباط نزدیك و تنگاتنگ مخاطبان با برنامه‌ها هستیم كه همراه و همگام با آن پیش می‌روند. از سویی دیگر، توجه بیشتر به مقوله‌ی طنز و تأكید بر وجه سرگرم كننده بودن برنامه‌ها از سوی مخاطبان می‌تواند دست‌اندركاران تهیه‌ی برنامه‌های تلویزیونی را به سمتی راهنمایی كند كه علاوه بر خنداندن صرف مخاطب، از راه این كانال ارتباطی، دغدغه‌های جامعه‌ی امروز و مسایل و مشكلات‌ را با مخاطب در میان بگذارد.