بسمه تعالی
بگذار بگویم جمعه تلخ
سلام
سال نو مبارک
همانطور که می دانید چند روز اول سال 84 تحت الشعاع بازی حساس روز 5 فروردین بود. اگر خانواده ای و کسی قصد مسافرت داشت سعی می کرد یا بعد از بازی عازم شود و یا حداقل طوری به مسافرت برود که تما شای بازی را از دست ندهد.
چند روز اول به ذوق آغاز سال نو و به سرعت باد ، با دید و بازدید و عید دیدنی سپری شد و روز بازی برای علاقه مندان به ورزش پر طرفدار فوتبال رسید و در یک روزی ، بگذار بگویم تلخ و در یک همایشی ملی و پر شکوه بیش از صد هزار مشتاق فوتبال در استادیوم قدیمی ولی پر خاطره ازادی گرد هم آمدند تا باری دیگر همچون گذشته برگ زرینی بر کلکسیون افتخارات ملی فوتبال بیافزایند و با هم ویکدل فریاد پیروزی و ایران ایران سر زنند.
مصادف شدن این بازی با چند روز اول ایام نوروز و یا نیت خیر به منظور حمایت از تیم ملی و یا شاید هم تبلیغات و خود مطرحی می تواند از دلایلی باشد که تحت عنوان یار دوازدهم تیم ملی ، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را بر آن داشت از هر طریق ممکن از تیم حمایت کند و به خصوص در روز بازی با ژاپن عرق ملی مردم همزمان با فصل بهار بشکفد ومردم را به ورزشگاه دعوت نماید .
امیدوارم در پس این دعوت ملی که الحق هم زحمت کشیدند مطالعه و برنامه ریزی هم دخیل بوده باشد.
یادم نمی رود شب قبل از بازی در لابی هتل استقلال (محل اقامت تیم ملی ) در گفتگویی صمیمانه و غیر رسمی با چند تن از مسئولین و بازیکنان بخصوص شخص اول فوتبال دکتر دادکان کلمات نا امید کننده ای از حضور پر شور تماشاگران را شنیدم خوشبین ترین آنها 60الی 70 هزار نفر را پیش بینی می کردند.
ولی روز بازی و ساعات اولیه روز حکایت از چیز دیگری داشت شاید در ابتدا نوید روزی بیادماندنی و خوش به گوش می رسید اما آیا براستی پایان آن جمعه اینچنین بود.
دوستان در این چندخط بهتر بگویم درد دل ، قصد توجیه ندارم بخصوص در همین ابتدا و از سوی بخش ورزشی پوزش خود را از آن دسته از دوستان تبیانی که با متانت به ورزشگاه آمدند و با اخلاق ورزشکاری و با بزرگواری ، ناهماهنگی و نرفتن به داخل استادیوم را تحمل کردند و پذیرفتند اعلام میدارم.
دوستان کمی فکر کنید کجای دنیا به این بزرگی برای تماشای یک فوتبال ملی و آنهم پس از یک پیروزی ارزشمند 6 نفر، دوستدار فوتبال جان می بازنند.
براستی چرا آن 6 نفری که اکثر آنها هم جوان بودند می بایستی در آغاز سال نو و با تحمل روز و شبی سرد و پر سوز زمستانی در ورزشگاه و پس از کمی خوشحالی به یمن برد کشورشان به جای منزل خود استادیوم ازادی را به مقصد دیار ابدی و خروارها خاک ترک کنند .
و یا 40 نفر مجروح و زخمی که هنوز هم عده ای از آنه در بیمارستانها تحت درمان هستند چه گناهی کردند که به جرم تماشای فوتبال اینگونه باید تاوان بپردازنند .
متاسفانه این روزها در کشور ما سهل انگاری ها به اوج رسیده و هرگاه در حادثه ای جان هموطنانمان گرفته می شود اول همه تسلیت می گویند و دوم عذرخواهی می کنند و سوم هم کمیته و ستاد بررسی و پیگیری تشکیل می دهند .
من هر چه قصد داشتم در این مطلب به جزئیات نا کامی تبیانی ها در ورود به استادیوم بپردازم اما بحث درگذشتگان این حادثه تلخ این اجازه را به من نداد.
تبیانی های عزیز می دانم شما هم از برد ایران خوشحال شدید و از جان باختن 6 نفر از عزیزانمان متاثر و اندوهگین اما واقعا نرفتن آنهم به چند دلیل به داخل استادیوم و ندیدن یا کمی با تاخیر از طریق گیرنده ها دیدن مهمتر است یا حادثه تلخ آزادی در روز جمعه که برد شیرین ایران را تبدیل به غم و تلخ کامی کرد.
گفتم من اصلا قصد توجیه ندارم اما باور کنید آنروز وضع کمی غیر عادی وغیر قابل پیش بینی بود به گواه همین اتفاقات و حوادث .
دوستان باور کنید ما سعی داشته و داریم که به شما در انجمن ورزش و کانون هواداران خوش بگذرد و در اینگونه برنامه ها لحظات خوبی را سپری کنید اما افسوس که یکبار نشد البته ما در چند سری گذشته مثل بازی ایران لائوس و مراسم سالگرد تختی برنامه ریزی و هزینه های قابل توجهی هم کردیم از جمله تهیه وسیله ایاب و ذهاب برای رفت و برگشت و پذیرایی و یا برگزاری مدرسه فوتبال در تابستان و برگزاری مسابقات فوتسال جام رمضان و دارت برای اعضا از سوی بخش ورزشی وغیره یکسری از کارهایی بود که از دست ما بر آمد و تا حد توان انجام دادیم اما اگر یادتان باشد گرفتاری و کمی بد قولی و یا عدم استقبال بین شما و ما را فاصله انداخت تا ما را هم در نوع برخورد و صرف هزینه ها به فکر فرو برید .
به هر تقدیر گذشته ها گذشته و باید فکر آینده باشیم فکر موفقیت ورزش و صعود ایران به جام جهانی کار خدا را چه دیدی اگر تیم ان شالله مسافر آلمان شد شاید یکی از اعضای فعال کانون هواداران به قید قرعه و با کمک هزینه تبیان وفدراسیون برای تماشا به آلمان رفت البته هنوز در حد بحث و حرف مطرح است اگر جدی شد رسما اعلام می کنیم از همه مهمتر منتظر نتایج تیم ملی هستیم .
خلاصه بعضی از بچه ها تحملشان تمام شد و حرف و حدیث هایی را در اول سال نثار من و همکاران زحمتکش دیگرمان کردند تا خستگی و ناراحتی آن جمعه ....را هنوز برتن ما بگذارند اما همان عده و چند نغری که دیدید و مورد خطاب قرار دادید به همراه چند نفر دیگر از اول سال مشغول هماهنگیو تهیه خبر و عکس از تمرینات تیم ملی و انجام مصاحبه بودند نکته اصلی تهیه و چیدن هفت سین برای تیم ملی در اولین تمرین سال 84 آنها بود که شاید تصاویر و خبر و فیلم آن را از رسانه ها دیده و شنیده باشید .
جایتان خالی ما از طرف و بنام شما کاربران اقدام به انجام این کار کردیم و الحق هم کار جالبی بود و مورد استقبال ملی پوشان هم قرار گرفت.
خلاصه مطلب اینکه ما بیشتر از شما در تلاش بودیم که همه چیز بر طبق روال پیش رود اما نشد مثلا برای دریافت کارت های ویژه خبرنگاری و عکاسی از این بازی و یا گرفتن کاور چند روزی معطل شدیم و همه اینها مصادف شد با چند روز اول عید و اوج کارها .
شما تبیانی ها با اعتقاد هستید و به الخیر فی ما وقع معتقد پس گویا خیر و حکمتی در این مسئله بوده و اکنون که می بینم پس از چند روز از جمعه هنوز هیئت دولت و نیروی انتظامی و استانداری و شورای امنیت و سایر نهادها مشغول پیگیری و چگونگی اتفاق آن حادثه هستند و هنوز جواب قانع کننده ای برای خانواده های داغدار ارایه نشده و حتی نمی دانند که دیه از دست رفته گان خود را باید از چه ارگانی دریافت کنند خدا را شاکرم .
ما به اتفاق مدیر عامل محترم و معاونت اطلاع رسانی در جلسه ای به تجزیه و تحلیل بحث پرداختیم و به نتایج خوبی هم رسیدیم و نقاط ضعف کار را بررسی کردیم که ان شالله در آینده این تجربه ها را بکار خواهیم بست.
این را هم یاد آوری کنم که خود دوستان شاهد بودند افراد زیادی در حالیکه بلیط هزار تومانی داشتند و از شهرستناهای دور چون اهواز از ساعت 11 آمده بودند موفق به ورود نشده بودند و به همین دلیل قصد پیوستن به گروه تبیان را داشتند چرا که روزنه امیدی می دیدند هر چند که آنها هم موفق نشدند با این تفاوت که شاید بعضی از شما دوستان حداقل با کمی تاخیر از منزل بازی را دیدید .
البته این عده از غیر تبیانی ها که تعدادشان هم کم نبود و ترکیب شدن آنها با جمعیت تبیان در عدم ورود ما به محل استقرار ژاپنی ها بی تاثیر نبود و تمیز و جدا کردن آنها هم برای ما مشکل بود و هم برای ماموران .
در خاتمه شما را به خدا می سپارم و امیدوارم در آینده و در بازی های بعدی نه تبیان ها و نه غیر تبیانی ها دچار مشکل شوند.
در این مورد بیشتر بخوانید :
شمار جان باختگان حادثه‌ی استادیوم آزادی به 6 نفر رسید
