تبیان، دستیار زندگی
خلاصه مسئله در صدق واخلاق از موى باریك تراست . بزرگان دراین صراط لغزیده اند چه بسا بعداز سالها عبادت بى اخلاص خویش پى برده اند. از بعضى بزرگان نقل كرده اند كه :او مدت سى سال در صف اول جماعت شركت مى جست و برانجام این عبادت شادمان بود روزى بخاطر مانعى در صف
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

امام جماعت و ریا ..زنهار؟!
محراب

دستورالعملى از جمال السالكين ميرزاجواد آقا ملكى تبريزى

خلاصه مسئله در صدق واخلاق از موى باريك تراست . بزرگان دراين صراط لغزيده اند چه بسا بعداز سالها عبادت بى اخلاص خويش پى برده اند. از بعضى بزرگان نقل كرده اند كه :او مدت سى سال در صف اول جماعت شركت مى جست و برانجام اين عبادت شادمان بود روزى بخاطر مانعى در صف دوم قرار گرفت بناگاه حالت شرمندگى در خويش ديد و براو معلوم شد كه مراقبت او بر حضور در صف اول دراين سى سال آلوده به[ رياء] بوده است همه نمازهاى سى ساله را دوباره قضا كرد.

بدان : مهمترين وظيفه علماء در ماه مبارك رمضان وايام تبلیغى ديگر پيشنمازى و موعظه است .

عالمى كه با مبارزه طولانى نفس، خود را در برابر آفات اخلاقى نيرومند ساخته و دام هاى فريب هوا را نيك دريافته است بايسته است كه در برپائى اين دو مهم بكوشد بويژه[ موعظه كردن] كه هيچ كار نيكى با آن برابرى نتواند واين مقال را گنجايش برشمارى و تبيين بهره هاى آن نيست .

بر واعظ و پيشنماز در راس همه كارها نيت پاك واخلاصى راستين لازم است تااز آفت هاى آن درامان مانند.

بايد خود را بيازمايد:انگيزه اوازارشاد و موعظه چيست ؟اگر دين است بكار موعظه پردازد واگر - خداى نخواسته انگيزه او آلوده به خواهش هاى نفسانى است يااخلاص كارش براو روشن نيست موعظه خلق را ترك كرده به سازندگى خويش پردازد و در پى كسب دو گوهر گرانسنگ [صدق واخلاق] بر آيد. چنانچه دراين تلاش راستى و خلوص داشته باشد خداونداو را راه نمايد كه خود فرموده: [والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان الله لمع المحسنين] اگر بخواهد به ارزيابى خلوص خود در پيشنمازى پردازد به بررسى نفس خويش وانگيزه او در پيشنمازى پردازد.

آيا كاراو جهت مقام امامت مردم و شرافت اين عمل نزد مردم است يا بخاطر فرمان خدا و رضاى اواست ؟

آيا كم شدن مامومين يا شركت نكردن علماء و طلاب در نمازاو؛ ميل او را به پيشنمازى كم مى كند واز سوى ديگر شركت بزرگان واشراف در نمازاو ؛او را دل خوش مى سازد؟

اگر نفس به توجيه پردازد كه شادمانى من از شركت بزرگان و جمعيت زياد از تعظيم شعائر ترويج دين و بيشتر شدن ثواب است زينهاراز اين گونه دسيسه ها.اگر بخواهى صداقت خود را دراين امر بيابى؛ فرض كن شرايطى را كه امامت تو بر يك يا دو نفر ثواب بيشترى ازامامت بر جمعيت انبوهى دارد آيا رغبت تو برامامت اين دو نفر بيشتراست يا آن انبوه جمعيت ؟

افزون براين : ببين حال خود را در صورتى كه پيشنمازى و پيش افتادن ديگرى واقتدا و پيروى تو بيشتر خلق راارشاد و دين را ترويج مى كند آيا همانند وقتى كه خود پيشنماز باشى در شكوه اين مسجد واين نماز جماعت تلاش مى كنى ؟

اگر باز هم نفس به توجيه پرداخت كه: [ ميل من در ترويج دين به امامت خودم براى بهره ورى ام از ثواب امامت جماعت است و مسابقه در تحصيل اين امور شايسته است] زينهار بدون آزمايش خود كه فريفته اين گونه توجيه ها گردى . بنگر كه اگر ترويج دين به ماموميت تواست نه امامت باز هم با نشاط در برپائى جماعت مى كوشى ؟ .

خلاصه مسئله در صدق واخلاق از موى باريك تراست . بزرگان دراين صراط لغزيده اند چه بسا بعداز سالها عبادت بى اخلاص خويش پى برده اند. از بعضى بزرگان نقل كرده اند كه :او مدت سى سال در صف اول جماعت شركت مى جست و برانجام اين عبادت شادمان بود روزى بخاطر مانعى در صف دوم قرار گرفت بناگاه حالت شرمندگى در خويش ديد و براو معلوم شد كه مراقبت او بر حضور در صف اول دراين سى سال آلوده به[ رياء] بوده است همه نمازهاى سى ساله را دوباره قضا كرد.

برادرم بنگر به اين عالم مجاهد و در مقام او مطالعه كن : چگونه با وجودى كه خودامام جماعت نبود بر حضور در صف اول مواظبت كرد و براى تاديب نفس خود به[ قضاء نمازها] پرداخت .

درياب عظمت اخلاص  متذکر باش كه چگونه گذشتگان و بزرگان ما براين [ امر]اهتمام داشته اند.


تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیه

منبع مجله حوزه شماره 16