معجزه شق القمر از سوی پیامبر(ص)

در شب چهاردهم ذی حجّه كه قرص ماه كامل بود، تعدادی از مشركان مكه و یا به روایتی چهارده تن از اصحاب عقبه[افرادی از اهالی یثرب در عقبه منی در مكّه معظمه با پیامبر خدا(ص) پیمان بسته و به طوری پنهانی با او بیعت كرده بودند] از آن حضرت، در خواست معجزه كردند و به وی گفتند:هر پیامبری دا رای معجزه است، معجزه شما در این شب چه می تواند باشد؟ پیامبر(ص)فرمود:شما از من چه معجزه ای می خواهید؟

آنان گفتند:اگر خدا با تواست و تو در نزد او قدرو منزلتی داری،از او بخواه كه قرص قمر [ماه]را دو قطعه كند و آن دو را از هم جدا نماید. پیامبر(ص)در باره پیشنهاد آنان می اندیشید كه جبرئیل امین بر او نازل شد و عرض كرد:ای محمد!خدای سبحان به تو سلام می رساند و می فرماید:هر چیزی در این عالم را به فرمان تو در آوردم، هر چه ازمن بخواهی اجابت كنم. آن گاه،آن حضرت سرش را به سوی آسمان بلند كرد و به ماه دستور داد كه به دو نیم شود. در همان حال ، ماه به دو نیمه شد و معجزه الهی به وقوع پیوست.

پیامبر(ص)و پیروان او به سجده رفته و خدای قادر و سبحان را شكر نمودند. آن گاه، به آن حضرت گفتند: آیا امكان دارد كه دونیمه ماه به هم بپیوندد وهمانند سابق شود؟ پیامبر(ص)اشاره ای به ماه كرد و دستور داد كه به هم بپیوندند. مشركان مكّه[و یا اصحاب عقبه] بار دیگر از آن حضرت درخواست كردند كه وی معجزه كرده و بالای ماه را بشكافد. آن حضرت برای اتمام حجت بر آنان، باردیگر اشاره به ماه كرد و فرمان داد كه در بالایش شكافی پدید آید. در همان لحظه انشقاقی پدید آمد و بالای ماه شكافته شد و معجزه "شق القمر"به وقوع پیوست.

پیامبر(ص)و پیروانش سجده شكر كرده و خدای سبحان را كه چنین معجزه ای به پیامبرش عنایت كرد،سپاس گفتند. آن گاه پیامبر(ص)به ماه اشاره كرد كه به حال سابقش برگردد. مشركان و كافران كه با چشم خود شاهد این معجزه الهی بودند،به عهدشان وفا نكرده و برای ایمان آوردن به پیامبر(ص)بهانه آوردندو گفتند:ما منتظر بازگشت مسافرانمان از شام و یمن میمانیم،اگر آنان نیزاین معجزه را دیده باشند به تو ایمان می آوریم و در غیر این صورت معلوم می شود كه بر ما سحر و جادو كردی و دشمنی ما نسبت به تو افزون می گردد.

به هر روی،مشركان با این بهانه از زیر بار عهد و پیمانشان شانه خالی كرده و به آن حضرت ایمان نیاوردند و گفتند كه كار محمد(ص)، سحرو جادو بود.با این كه برخی از علمای اسلامی در اصل معجزه شق القمر تشكیك كرده اند ولی اكثر قریب به اتفاق علما،مفسران و مورخان اسلامی،آن را تأید كرده و شأن نزول سوره قمر(54)قران مجید را در همین رابطه می دانند.(1)

پی نوشت:

1-نك :مجمع البیان[علامه طبرسی]،ج10-9،ص281 ؛ بحارالانوار[علامه مجلسی]،ج71 ،ص352 ؛ وقایع الایام[شیخ عباس قمی]،ص 120