شَهی که معنی والشمس رویِ انور اوست
سواء سوره واللیل مویی از سر اوست
به پیش نور رِخَش نور آفتاب کجا
که آفتاب خجل از رخ مُنَوَّر اوست
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1388/09/11
آبروی محشر
| شَهی که معنی والشمس رویِ انور اوست |
| سواء سوره واللیل مویی از سر اوست |
| به پیش نور رِخَش نور آفتاب کجا |
| که آفتاب خجل از رخ مُنَوَّر اوست |
| به ماه نسبت رویش، عین بی خردی ست |
| مَهِ چهارده آینه برابر اوست |
| غلام درگه آن شاه عرش مقدارم که |
| جبرئیل امین چون غلام، بَر دَرِ اوست |
| ز کهکشان فلک عارض ز من پرسید |
| جواب دادم کاین خط و راه معبر اوست |
| دَهُم امام که او راست یازده معصوم |
| تمام جدّ و پدر جز یکی که مادر اوست |
| ولیِّ مطلق آن حجت و خلیفه ی حق |
| که هفت کاخِ مُطَبَّق، رواق منظر اوست |
| ابوالحسن خَلَفِ متّقی، علیّ نقی |
| که این لقب، شرف تاج و زیب افسر اوست |
| فدای قدر و جلالش که تا خداست خدا |
| لباس عزّت و شوکت قبای پیکر اوست |
| برای ذاکر غیر از دَرَش پناهی نیست |
| که خاکِ درگهِ او آبروی محشر اوست |
