واقعهای در كنار مقام ابراهیم
در سفرى كه استاد جوادى آملى به سال 1351 ه. ش به مكه معظمه مشرف گردیدند، حادثهاى روى داده كه از زبان خودشان بدان اشاره مىكنیم:
در آن سفر دستمان به حجر الاسود نرسید و نتوانستیم استلامى بكنیم، ولى در كنار مقام، بالاخره فرصت مختصرى دست مىدهد. مقام ابراهیم (علیهالسلام) سنگى است كه در قفسهاى قرار دارد و اثر دو قدم بر آن است، اما اثر انگشتى به نظر نمىآید. چند سانتى ضخامت دارد و معروف است كه اثر دو پاى حضرت ابراهیم(علیهالسلام) است و حضرت روى این سنگ پا مىگذاشتهاند و بناى كعبه را مىچیدهاند. این به ذهن نمىآید كه این اثر دو تا پا باشد، براى این كه هیچ اثر انگشتى نیست مگر این كه كفش باشد كه باز ممكن است قابل توجیه باشد. بالاخره مثل این كه باور كردنش تعبد بیشترى مىطلبد و همان طور كه من نگاه مىكردم به این سنگ مبارك، خوب كه نگاه كردم، دیدم سمت چپ آن سنگ اگر كسى پشت به خانه كعبه بایستد ـ روى آن نوار با خط خیلى عالى نوشته بودند: «ولا یؤده حفظهما.» این جمله مبارك آیة الكرسى را كه خداى سبحان مىفرماید:
حفظ آسمان و زمین براى ما دشوار نیست و ما را خسته نمىكند، ما اگر بخواهیم دو پا را حفظ كنیم، براى ما خیلى خستگى ندارد... وقتى در نوار این سنگ دیدم، خیلى خوشحال شدم و براى دوستان نقل كردم. آقایان و دوستانى كه در سالهاى بعد به مكه مشرف شدند براى این كه این خط را با این خصوصیات ببینند، هر چه گشتند آن را نیافتند. من خودم كه باز اخیراً مشرف شدم، رفتم ببینم، هر چه گشتم نبود. آن كسى كه مسؤول آن قسمت است، گفت: دنبال چه مىگردى؟ گفتم: دنبال یك چنین چیزى، گفت: مگر این كه در كتاب خوانده باشى، اینجا نیست. آنجا واقعاً آیات و بینات است.
برگرفته از داستانها و حكایتهای حج، رحیم کارگر
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی.
