خشكی و بوی بد دهان، چراغ قرمز نارسایی كلیه

این مطلب را به مناسبت هفته حمایت از بیماران کلیوی (23 تا 30 آبان) انتخاب کرده ایم.

به گزارش ایسنا، در این مطالعه كه به منظور تعیین تظاهرات دهانی و تغییرات بیوشیمیایی بزاق در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته كلیه توسط دكتر كتایون برهانی مجابی، استادیار بیماری‌های دهان و دندان دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی قزوین انجام شد، آمده است: تغییرات بزاقی در مبتلایان به نارسایی مزمن و پیشرفته كلیه كه تحت‌درمان با همودیالیز هستند، زمینه‌ساز بروز مشكلات دهانی- دندانی است.

این مطالعه بر روی 20 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته كلیه تحت درمان همودیالیز بیمارستان ابوعلی سینای قزوین و 20 فرد سالم داوطلب به عنوان گروه شاهد انجام شد و برای تمام افراد آزمایش اوره ، pH و كلسیم بزاق انجام گردید.

رنگ‌پریدگی پوست و مخاط، خشكی دهان، بوی بد دهان، التهاب دهان، تغییرات حس چشایی و پرتونگاری پانورامیك نیز در دو گروه بررسی شد و داده‌ها با آزمون‌های آماری تی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل گردیدند.

نارسایی مزمن کلیه می‌تواند باعث افزایش سطح اوره و pH بزاق، خشكی دهان، رنگ‌پریدگی مخاط، بوی بد دهان و التهاب دهان شود.

یافته‌ها حاكی از آن است كه میانگین مقدار اوره بزاق در گروه بیمار و گروه شاهد (سالم) اختلاف آماری قابل توجهی داشتند. همچنین میان pH بزاق بیماران با گروه شاهد از لحاظ آماری، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد، ولی مقایسه كلسیم بزاق این دو گروه، اختلاف آماری معنی‌داری نداشت.

95 درصد بیماران دچار رنگ‌پریدگی پوست و مخاط بودند، ولی گروه شاهد فاقد آن بود. 80 درصد بیماران از خشكی دهان شكایت داشتند، اما هیچ كس در گروه شاهد از خشكی دهان شكایت نداشت. مقایسه بوی بد دهان و التهاب دهان نیز بین دو گروه، اختلاف آماری معنی‌داری داشت.

نتایج نهایی این مطالعه نشان می‌دهد: نارسایی مزمن و پیشرفته ی كلیه می‌تواند باعث افزایش سطح اوره و pH بزاق، خشكی دهان، رنگ‌پریدگی مخاط، بوی بد دهان و التهاب دهان شود.