بی گناهان گرفتار در طوفان نوح
دیروز ظهر بود. برای نماز جماعت به نمازخانه رفتم.نماز تمام شد آقا سعید دوستم مشغول قرآن خواندن بود .صبر کردم تا خواندنش تمام شود وباهم برویم.
آقا سعید قبول باشه!
_خدا از شما هم قبول کنه!
آقا سعید،چیه خیلی تو فکری؟
_آره راست میگی .الان داشتم سوره نوح (ع)را می خوندم یک سوال برام پیش اومده خیلی ذهنمو درگیر کرده.
خوب سوالت چیه بگو شاید بتونم کمکت کنم.
_در آیه های آخر سوره ،حضرت نوح (ع) بعد از هزار سال دعوت مردم و بیان آزارها ی فراوان مردم از خدا درخواست می کنه که همه را عذاب کند ونسلشان را از روی زمین بردارد.
خوب تا اینجا که مشکلی و یا سوالی نداشت.پس مشکلت چی بود؟
_آخه چه جوری بگم استغفرالله یه جورایی به خدا شک کردم؟
بگو ببینم به خود خدا شک کردی یا به یکی از کارهای خدا؟
_آفرین گل گفتی ما کی به خدا شک داریم .هر چی داریم از سر لطف خداست.اما سوالم این بود خدا که طوفان نوح را بپا کردمگه همه مردم نمردند؟
بله همه مردم غیر از اون تعدادی که ایمان آوردند و سوار کشتی شدند همه غرق شدند.
امام رضا (علیه السلام):
هر کس در انجام عملی شریک نباشد ولی نسبت به آن رضایت دهدمانند کسی است که خود آن را ا نجام داده است
_خوب مگه تو این همه آدم که غرق شدندبچه های بی گناه نبود ؟این که با عدالت خدا جور در نمی آد؟
همه اش همین بود!این سوال که خیلی عجیب نیست .این سوال رو هزار سال پیش هم از امام رضا (علیه السلام )پرسیده بودند.
_جان من راست میگی داشتم از ناراحتی دق می کردم. حالا بگو ببینم کی پرسیده بود و چی پرسیده بود؟
عبد السالم بن صالح هروی ، از امام رضا(ع) می پرسد:یاابن رسول الله،چرا خدا همه خشکی را در زمان نوح (ع) غرق کرد در حالیکه میان آنها کودکان و افرادیکه گناهی نداشتند بودند؟
_بارک الله عجب سوالی کرده دستش درد نکنه!خوب جواب حضرت چی بود؟
امام رضا علیه السلام می فرمایند : در میان غرق شدگان حتی یک کودک نبود،زیرا خداوند صلب مردان قوم نوح و زنانشان را از چهل سال پیش عقیم کرده بود،در نتیجه نسلشان منقطع شده بود، وهمگی غرق شدند درحالیکه یک کودک در میانشان نبود.و اینطور نیست که خداوندبی گناهی را به خاطر گناهکاری معذب نماید.(1)
_بازم قربان امام رضا (ع) که خیال مارا راحت کرد و از این فکر و خیال نجاتم داد.
هنوز گل کلام امام رضا(ع) را نشنیدی. امام (ع) می فرمایند:یک دسته علت غرق شدنشان به خاطر تکذیب کردن پیامبر خدا بود،دسته دیگر به خاطر رضایتشان به تکذیب تکذیب کنندگان بود.وهر کس در انجام عملی شریک نباشد ولی نسبت به آن رضایت دهدمانند کسی است که خود آن را ا نجام داده است.
_عجب معیاری امام رضا(ع) برای قبولی اعمال و بهشت و جهنم رفتن می دهد .خدا کنه که دلهامون کارهای نکرده را نپسنده که اون وقت اگر توبه نکنیم پامن نوشته می شه!
راست میگی ،خدایا دلدار تویی نگهبانش هم توباش!
گروه دین و اندیشه تبیان_رضاسلطاتی
________________________________________
(1)عیون اخبار الرضا،جلد 2،صفحه 138،حدیث اول