باران حکمت 8

(تفسیر تمثیلی سوره حمد)

گلی با هزار رایحه خوش بو

تفسیر آیه: بسم الله الرحمن الرحیم

داستان ما همان داستان مجنون عامری است که از لیلی تنها نام او را در اختیار داشت، این بود که نامش را بر خاک نوشته و با همان نام دلخوش و شاد بود.

گفت مشق نام لیلی می‏کنم خاطر خود را تسلی می‏کنم

چون میسر نیست من را کام او عشق بازی می‏کنم با نام او

ما هم از خدا تنها مشتی نام بلدیم و با همان نام‏ها زندگی کرده و سرخوشیم.

نامت بمانا تا ابد ای جان ما روشن ز تو

و نام خدا مثل نام گل است وقتی می‏گویی گل، تمام گل‏ها همچون: رز، سرخ، نسترن، یاس، نرگس، شب‏بو و.... را شامل می‏شود، ولی وقتی می‏گویی نسترن دیگر شامل یاس نخواهد شد.

نام الله مثل نام گل است همین‏که می‏گویی الله، یعنی غفّار (کسی که می‏آمرزد)، ستّار (کسی که می پوشاند)، مومن (کسی که ایمنی می‏بخشد) و... ولی هنگامی که می‏گویی ستار دیگر معنای مومن را نمی‏‏دهد.

بنابراین بسم‏الله یعنی به نام همان کسی که غفّار و ستّار و کریم و مومن و سلام و... است.

از این‏رو می‏توان گفت: واژه الله تنها واژه‏ای است که به هیچ زبانی نمی‏توان ترجمه کرد، زیرا این واژه اشاره به هزار نام الهی دارد.

خدایا عاشقم عاشق‏ترم کن

رابطه ما با خدا رابطه گیلاس با درخت نیست.

وقتی گیلاسی از درختی چیده و جدا شد دیگر قابل بازگشت نیست و درخت هرگز او را نخواهد پذیرفت، بلکه رابطه ما با خدا چیزی شبیه یک کف آب با دریاست، شما اگر پیاله‏ای آب از دریا برگیری حتی اگر این آب نجس و آلوده و لجن هم شده باشد هر گاه آن را برگردانی آغوش دریا باز و آن‏را می‏پذیرد و هرگز پس نمی‏زند. و اول کاری که دریا با آن می‏کند زدودن تیرگی‏ها و پاک و زلال ساختن آن است. چون خدا رحمان و رحیم است، یعنی دریا دریا رحمت و احسان و لطف است و اگر ما فقط همین یک وصف را از او می‏فهمیدیم عاشق یا عاشق‏تر از این می‏شدیم.

خدایا عاشقم عاشق‏ترم کن

________________

پیوند به:

تالیف: محمد رضا رنجبر

تنظیم برای تبیان: شکوری