تبیان، دستیار زندگی
هم زمان با تغییرات سریعی كه در شكل و اندازه جسم نوجوان ها ایجاد می شود اغلب احساسات عجیبی در آنها بروز می كند و در مورد اینكه چه كسی هستند و چه كسی خواهند شد دچار شك و تردید می شوند . به طور خلاصه آنها از خودشان مطمئن نیستند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پا به پای هم بزرگ میشویم

دوست

نیاز به دوست به طور ناگهانی در دوران بلوغ آغاز نمی شود . افراد از مدتها قبل از دوران نوجوانی ، دوستانی را یافته اند و در تمام عمر برای یافتن دوستان جدید ، روش های مشابهی را به كار می گیرند . با این حال ، این كار در طی سالهای نوجوانی پیچیده تر می شود . گذشته از اینها ، نوجوانی دوران تغییرات زیاد جسمانی ، شناختی و روانی و اجتماعی است و این مسایل می توانند درك نوجوانان از خود و دوستانشان را مغشوش كنند . هم زمان با تغییرات سریعی كه در شكل و اندازه جسم نوجوان ها ایجاد می شود اغلب احساسات عجیبی در آنها بروز می كند و در مورد اینكه چه كسی هستند و چه كسی خواهند شد دچار شك و تردید می شوند . به طور خلاصه آنها از خودشان مطمئن نیستند و همین امر اغلب برقراری رفاقت های جدید را مشكل تر می كند . در اواسط نوجوانی بعد از اینكه عمده تغییرات جسمانی كامل شد و درك از خود و اعتماد به نفس نوجوان ها افزایش یافت ، این مشكل كمتر خواهد بود . آنها در رفتارهایشان آزادی بیشتری خواهند داشت و با گروه بزرگ تری از همسالانشان ارتباط برقرار می كنند و دوستی ها اغلب خیلی راحت تر شكل می گیرند . سپس در اواخر نوجوانی ، این ماجرا دستخوش تحولاتی می شود : نوجوانان برای مواجهه با آینده دوستان قدیمی خود را ترك خواهند كرد و دوستان جدیدی در محیط كار یا دانشگاه پیدا می كنند .

دوستی برای برخی از نوجوانان ، تأمین كننده یك حمایت شخصی ابتدایی است . برخی دیگر به دنبال صمیمیت هستند . عده دیگری به دنبال پذیرشی هستند كه احساس می كنند در خانواده به آن نرسیده اند .

هنگامی كه نوجوان ها در اواسط جهش رشد خود هستند ، ذهنشان به خود مشغول می شود و نمی دانند كه آیا دارند طبیعی رشد می كنند یا نه . در این مرحله از رشد ممكن است دوستان زیادی داشته باشند یا نداشته باشند. اگر این رابطه خاص ایجاد شود ، این دو دوست صمیمی ، محكم به هم پیوند می خورند ، كاملأ به یكدیگر اعتماد می كنند و همدیگر را در آرزوها و نگرانی ها و مشكلاتشان شریك می دانند . آنها اغلب خصوصیات جسمی خود را با هم مقایسه می كنند تا خود را متقاعد سازند كه رشدشان طبیعی است . و اغلب با یكدیگر بحث های طولانی در مورد خانواده های خود و یا مطالبی كه از نوجوان های بزرگتر شنیده اند ، خواهند داشت . در اواخر نوجوانی ( 17 سالگی و بیشتر از آن ) ممكن است نوجوان با رفیقی كه بتواند با او قرار ملاقات بگذارد روابط رضایت بخشی برقرار كند و با یك یا چند گروه مختلط از هم سن و سالهایش رابطه داشته باشد .

در این سن آنها مستقل تر هستند و در حفظ دوستی ها توانا ترند . آنها برای تسهیل جدایی روانی از والدین و خانواده به شدت به دوستانشان متكی هستند ، دوستی برای برخی از نوجوانان ، تأمین كننده یك حمایت شخصی ابتدایی است . برخی دیگر به دنبال صمیمیت هستند . عده دیگری به دنبال پذیرشی هستند كه احساس می كنند در خانواده به آن نرسیده اند . برخی دنبال دوستانی هستند كه به آنها كمك كنند تا در مجموعه وسیع تری از فعالیتها شركت كنند . برخی از نوجوان ها امیدوارند كه بر اساس وضعیت دوستان خود بتوانند اعتباری به دست بیاورند و بنا براین ، در انتخاب دوست وضع ظاهری ، میزان توانایی، یا علایق و دیدگاههای یكسان را اصل قرار می دهند . دیگران برای اظهار خود مختاری ، ناخود آگاه دوستانی انتخاب می كنند كه مورد علاقه والدینشان نباشند . اما اكثرأ نوجوان ها ، بدون هیچ دلیل خاصی جذب یكدیگر می شوند .

هنگامی كه والدین از هم جدا می شوند و طلاق می گیرند ، ساختار خانواده تغییر می كند نوجوان ها ممكن است دچار مشكلات عاطفی ورفتاری شوند و دوستی های موجودشان بر هم بخورد .

شیوه دوست یابی نوجوان ها متنوع است .ممكن است در اوایل زندگی آموخته باشند كه به روشهایی منحصر به فرد ، دوستانشان را جذب كنند ، مثلأ از طریق پرخاشگری ، یا برعكس ، تحمل زیاد ، توجه كردن ، یا برعكس بی توجه بودن به دیدگاه ها و حقوق دیگران . برخی از نوجوان ها از طریق همكاری و مساعدت دوست پیدا می كنند ، بعضی ها توسط رقابت كردن و در برخی موارد ، از طریق خلاق بودن . به عنوان مثال ممكن است نوجوان شما با آن دسته از همسالانش ارتباط برقرار كند كه مثلأ در ورزش یا موسیقی با آنها علایق مشابهی دارد .

دوست

به خاطر داشته باشید كه حس همكاری نوجوان نباید به معنی برده و مطیع بودن او باشد . اگر قصد دارید كه با شخص دیگری دوست شود ، هر دوی آنها باید به شكل منطقی با هم كنار بیایند و برای رسیدن به اهداف مشتركشان با هم همكاری كنند . برای فراتر رفتن از حد آشنایی ،هم كلاسی بودن صرف ، یا فقط " سلام و علیك" داشتن ، لازم است كه هر دوی آنها اوقات بیشتری را در كنار هم بگذرانند و با هم در فعالیت هایی شركت كنند كه مورد علاقه هر دو نفر است . وقتی یاد بگیرند همدیگر را درك كنند ، همنشینی آنها به رفاقت تبدیل می شود و شما به عنوان یك والد ، لازم است اجازه بدهید این دوستی ها برقرار شود و نباید احساس كنید كه می توانند جایگزین خانواده شوند .خلاقیت یا هوش هم می تواند به نفع او كار كنند ، مخصوصأ اگر این دو خصوصیت ، به او اجازه دهد كه رهبری یك گروه را به دست بگیرد یا توجه به احترام دیگران راجلب كند .

چرا بعضی از نوجوان ها در دوست یابی مشكل دارند ؟

عوامل متعددی می توانند نقش داشته باشند . كم رویی و اعتماد به نفس پایین ، یا احساس حقارت می تواند موثر باشند . همچنین اگر روابط یا رفاقت های قبلی نوجوان رضایت بخش نبوده باشد یا اگر یكی از دوستانش به او خیانت كرده باشد ، تمایلی به برقرای دوستی های جدید نشان نخواهد داد و ترجیح خواهد داد كه روابطش از هرمسئولیت و صمیمیتی عاری باشد و از حد آشنایی فراتر نرود .گاهی نوجوان نمی خواهد دوستان نزدیك و صمیمی داشته باشد ، چون میل ندارد اسرار خود را فاش كند .همچنین طلاق والدین هم می تواند رابطه فرد نوجوان را در گروه هم سن و سالهایش تحت تأثیر قرار دهد . هنگامی كه والدین از هم جدا می شوند و طلاق می گیرند ، ساختار خانواده تغییر می كند نوجوان ها ممكن است دچار مشكلات عاطفی ورفتاری شوند و دوستی های موجودشان بر هم بخورد . سپس ، درست وقتی كه می خواهند این موقعیت جدید زندگی را قبول كنند یكی از والدین ممكن است دوباره ازدواج كند و این امر اغلب باری اضافی را برای سازگار شدن بر نوجوان تحمیل می كند كه می تواند دوستی های آنان را دوباره تحت تأثیر قرار دهد .به هر حال علی رغم وجود این شرایط ، نوجوان شما معمولأ یك یا دو دوست صمیمی خواهد داشت .

مرکز روانشناختی مهر

تنظیم برای تبیان: کهتری

مقالات مرتبط

دوستی از جنس پدر و مادر

مهم ترین دوستی های دنیا

رابطه ای به بهای آینده

بهترین دوست او باشیم !

چگونه دوستی هایمان را مستحكم كنیم؟

ضرورت انتخاب دوست

پسر ها نخوانند

علت جذب جوانان به شیطان پرستی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.