تبیان، دستیار زندگی
بالاخره تمام شد. شب های گالیله ای را می گویم. پروژه ای بین المللی که در سال جهانی نجوم قرار بود از 30 مهر تا 2 آبان برگزار شود که اتفاقا خیلی خوب هم برگزار شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جور دیگر باید دید ...

تلسکوپ گالیله

بالاخره تمام شد. شب های گالیله ای را می گویم. پروژه ای بین المللی که در سال جهانی نجوم قرار بود از 30 مهر تا 2 آبان برگزار شود که اتفاقا خیلی خوب هم برگزار شد. نمی دانم مطالب هفته های گذشته  ما با عنوان های: سال شمار نجوم 1 و 2، لذت دیدن و  شب های گالیله ای که به مناسبت همین پروژه قرار گرفته بود چقدر توانسته شما را با این پروژه آشنا کند اما امیدوارم که در یکی از این سه شب به بوستان ها و یا فرهنگسراهای شهر خود رفته باشید و مشتری را ملاقات کرده باشید یا حداقل 5 شنبه گذشته ویژه برنامه آسمان شب را از شبکه 4 سیما دیده باشید.

شب های گالیله ای مثل سایر برنامه های عمومی نجومی، این بار هم خیلی خوب در ایران توسط گروه های خودجوش و فعال نجومی برگزار شد و مردم مشتاق فراوانی را دوباره با آسمان شب، این طبیعت فراموش شده آشتی داد. افرادی که  فعالیت های نجومی فراوانی در کارنامه خود داشتند در این روز به مناطق پرتردد و عمومی شهر خود رفتند و تلسکوپ های خود را به سمت سیاره مشتری نشانه رفتند تا آن و 4 قمر معروفش را در مقایل دید افراد کنجکاو آسمان قرار دهند.

این کار دقیقا همان کاری است که گالیله 400 سال پیش با تلسکوپ خود انجام داد و مشتری را جور دیگری دید.

لوگوی شب های گالیله ای

کاش می شد این همه شور و علاقه ای را که مردم به خاطر اولین تجربه رصدی خود داشتند توصیف کرد. صف های نسبتا طولانی در پشت تلسکوپ ها خبر از علاقه ای وصف ناشدنی به نجوم را می داد. شاید این برنامه توانسته باشد زیبایی های آسمان را دوباره به یاد مردم و مسئولین بیاندازد.

گزارش های چگونگی و نحوه برگزاری این پروژه در قسمت های مختلف جهان و ایران در روزهای آینده در بخش نجوم قرار خواهد گرفت.

اگر شما فرصت نکردید در یکی از این سه شب به فرهنگسراها و بوستان های شهر خود بروید و از پشت تلسکوپ، مشتری را ملاقات کنید هنوز دیر نشده است. همین امشب در محلی که افق بازی دارد رو به جنوب بایستید و سرتان را بالا بگیرید. نورانی ترین جرمی که در سمت جنوب آسمان می بینید و درخشش یک سروگردن از سایر ستاره ها بیشتر است و در عین حال سوسو نیز نمی زند سیاره مشتری است. البته شما نمی توانید اقمار آن را با چشم غیر مسلح ببینید ولی حداقل خودش را به راحتی می توانید رویت کنید.

این کار دقیقا همان کاری است که گالیله 400 سال پیش با تلسکوپ خود انجام داد و مشتری را جور دیگری دید. جوری که که توانست یاد خود را بعد از 400 سال هنوز زنده نگاه دارد.

آخرین اخبار مربوط به شبهای گالیله ای در ایران را اینجا ببینید!

نوشته:

محمد حسین  اربابی فر (عضو فعال انجمن نجوم تبیان)