تبیان، دستیار زندگی
ما والدین اولین پناه کودکان هستیم و در صورت رفتار مناسب بهترین پناه و حامی آن ها باقی می مانیم . گاهی اوقات به خاطر خستگی ،مشکلات شخصی و یا رفتار نادرست خود که به نافرمانی کودک می انجامد ،کلافه شده و فرزندمان را تنبیه می کنیم .
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

به جای زندانبان ، مهربان باش!

20 پیشنهاد به جای تنبیه

تنبیه

ما والدین اولین پناه کودکان هستیم و در صورت رفتار مناسب بهترین پناه و حامی آن ها باقی می مانیم . گاهی اوقات به خاطر خستگی ،مشکلات شخصی و یا رفتار نادرست خود که به نافرمانی کودک می انجامد ،کلافه شده و فرزندمان را تنبیه می کنیم . سخت گیری در بعضی موارد لازم است اما یادمان باشد اگر والدینی باشیم که مدام تنبیه کرده و بر فرزندمان سخت بگیریم ، آن ها را از داشتن پدر ومادری قابل دوست داشتن و تکیه کردن محروم می کنیم این مقاله به شما کمک می کند تا کم تر در معرض عصبانیت در مقابل فرزند قرار گرفته و رفتار معقول تری از خود نشان دهید.

1. به نیازهای زمینه ای کودکتان توجه کنید.

مثال: موقعی که در صفی منتظر هستید به کودکتان چیزی بدهید تا بازی کند.

2.به کودک اطلاعات بدهید و دلایل خود را روشن کنید.

مثال: اگر روی دیوار را خط خطی و نقاشی می کند برای وی توضیح دهید که ما چرا فقط از کاغذ برای نقاشی و رنگ کردن استفاده می کنیم.

3.  احساس زیرین و زمینه ای کودکتان را جستجو کنید.

از احساس کودکتان آگاهی به دست آورید، آن را بپذیرید و به آن گوش دهید.

مثال: اگر کودک شما نسبت به خواهر کوچکترش خشم نشان می دهد و او را کتک می زند، وی را تشویق کنید که خشم و حسادت خود را به روش بی ضرر تری نشان دهد.

4. محیط را عوض کنید. اغلب اوقات عوض کردن محیط راحت تر از عوض کردن کودک است.

مثال: اگر کودک شما مرتباً وسایلی را از کمد بیرون می آورد درب کمد را قفل کنید. اگر وسایل دکوری جلوی تلویزیون را جابجا می کند جای آن وسایل را عوض کنید.

5.  راه های جایگزین بهتر و قابل قبول تری پیدا کنید.

رفتار کودکتان را تغییر جهت دهید، مستقیماً به او نگویید که این کار را نکن، بلکه به او بگویید کجا می تواند این کار را انجام دهد.

مثال: اگر نمی خواهید کودک شما در اتاق پذیرایی توپ بازی کند، مستقیماً به او نگویید بلکه بگویید این کار را می تواند در حیاط انجام دهد.

6. به او نشان دهید که می خواهید چگونه رفتار کند.

مثال: اگر بچه شما دم گربه را می کشد، به او نشان دهید که چگونه باید یک گربه را نوازش کرد.

عملاً این کار را انجام دهید فقط به گفتن اکتفا نکنید.

7. به جای اینکه دستور دهید به او قدرت انتخاب دهید.

تصمیم گیری به کودک قدرت و اختیار می دهد ولی دستور و فرمان باعث کشمکش قدرت بین او و شما می شود.

مثال: دلت می خواهد دندانهایت را قبل از پوشیدن لباس خواب مسواک بزنی یا بعد از آن؟

8. گاهاً تخفیف های کوچکی بدهید.

مثال: می توانی امشب مسواک نزنی، چون خسته هستی.

9. زمانی را برای آماده شدن بگذارید.

مثال: اگر قرار است شب به مهمانی بروید به طور مشخص به او بگویید که از وی انتظار دارید چگونه رفتار کند.

اجرای نقش به صورت بازی می تواند کودک را برای موقعیت های دشوار آماده کند.

10. احساس خود را بیان کنید.

اجازه بدهید تا بچه ها بدانند رفتارشان چه تأثیری بر شما گذاشته است.

مثال: از جمع کردن خورده نان بر کف اتاق خسته شدم.

11. در جای مناسب اجازه دهید پیامدهای طبیعی رفتار کودک رخ دهد.

زود وی را نجات ندهید.

مثال: اگر کودک شما حوله خیس را پس از استحمام برای خشک شدن آویزان نکرده است، خوب روز بعد با حوله خیس مواجه خواهد شد. اگر لباس هایش را پس از برگشتن از مدرسه سر جای خود نگذاشته است طبیعتاً فردا برای یافتن آن دچار مشکل خواهد شد و با تأخیر به مدرسه خواهد رسید.

12. در موقع لزوم مرد عمل باشید.

مثال: اگر کودک شما مصر است هنگام عبور از خیابان دست شما را رها کرده و بدود، محکم دست او را بچسبید و نگهدارید. در عین حال که خطرات کارش را نیز شرح می دهید.

13. کودک خود را بغل کنید.

کودکانی که پرخاشگرانه و نامتناسب رفتار کنند، از در آغوش گرفتن و بغل کردن به روش حمایتی و محبت آمیز سود می برند. این عمل به آنها فرصت می دهد که احساسات محصور شده خود را از طریق لمس کردن رها کنند.

14. کودک خود را از شرایط موجود بیرون بکشید و دقایقی را با او بگذرانید.

زمانی را برای گوش کردن به او، مشارکت در احساسات، بغل کردن و حل تعارضات بگذارید.

15. کاری را به صورت بازی با یکدیگر انجام دهید.

مثال: بیایید در حالی که فکر می کنیم هفت کوتوله هستیم، اینجا را تمیز کنیم. بیا دندانهای یکدیگر را مسواک بزنیم.

16. خنده و شوخی را جایگزین شدت عمل کنید.

مثال: اگر کودکتان از دست شما عصبانی است، او را تشویق کنید که خشم خود را از طریق یک بازی جنگی به شما نشان دهد. خنده کمک می کند که خشم و احساس ناتوانی تخفیف یابد.

ارتباط با فرزند

17. با هم بحث و تبادل نظر کنید.

مثال: اگر آماده هستید که زمین بازی را ترک کنید و کودک شما هنوز می خواهد ادامه دهد به یک توافق راجع به ساعت بازی برسید.

18. تعارضات موجود را به صورت دو طرفه و مشارکتی حل کنید.

راجع به تعارضاتی که با کودکتان دارید صحبت کنید. نیازهای خود را مشخص کنید و از او برای پیدا کردن راه حل کمک بخواهید. قوانین را با هم مشخص کنید. جلسات خانوادگی تشکیل دهید.

19. انتظارات خود را تعدیل کنید.

بچه های کوچک نیاز ها و احساسات شدیدی دارند. آنها به طور طبیعی پر سروصدا ، کنجکاو و نامرتب، کم طاقت، پرتوقع، فراموشکار، ترسو، خودمحور و سرشار از انرژی هستند. سعی کنید آنها را همانگونه که هستند، بپذیرید.

20. فرصتی برای خودتان قائل شوید.

در مواردیکه شرایط برای شما قابل تحمل نیست اتاق را ترک کنید و برای کسب مجدد احساس آرامش و قضاوت صحیح، هر کاری را لازم باشد انجام دهید.

مثال: تلفن به یک دوست، گریه کردن، دوش گرفتن.

ثبت شده  توسط : aryanss

بخش مطالب روزانه اعضا

تنظیم برای تبیان :داوودی

مقالات مرتبط :

تنبیه بدنی، هرگز

تنبیه تحریمی

ده رفتار مناسب بجای تنبیه

یادگار تلخ دوران کودکی

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.