همه لحظات زندگی ثبت می شود
چقدر برای ثبت خاطرات خود ارزش قائل هستید؟ آیا شما هم جزو آن دسته از مردم هستید که دوست دارند هر جا میروند، عکس بگیرند، خاطرات روزانهشان را بنویسند و حتی نشریات کاغذی را که میخوانند، بایگانی کنند؟
اگرچه تعداد کسانی که چنین عادت و علاقهای دارند، کم نیست، اما ما تا به حال سختافزارهای مناسبی برای عملی کردن این هدف نداشتیم. مسلما محققان و مخترعان بیکار ننشستهاند و ما در سالهای آینده حتما شاهد به بازار آمدن گجتهایی با قیمت مناسبی خواهیم بود که این آرزو را محقق خواهند کرد.
در خبر جالبی که نیوساینتیست منتشر کرده، در مورد دوربینی توضیح داده شده که میتواند یکی از نخستین محصولاتی باشد که چنین کارایی را دارند.
یک شرکت انگلیسی دوربینی با نام ViconRevue ساخته است که به زودی خریدارانش خواهند توانست با آویزان کردن آن از گردنشان، همه لحظات عمر خود را جاودانه کنند.
البته هدف اولیه سازندگان این دوربین، کمک به بیماران دچار بیماری آلزایمر بود، ولی در آینده ممکن است مردم از این دوربین برای آرشیو کردن زندگی خود و اصطلاحا ایجاد lifelog استفاده کنند. شرکتی که این دوربین را ساخته، فناوری این گوشی را از شرکت مایکروسافت خریده است. تا به حال این دوربین بیشتر مورد توجه نورولوژیستها قرار گرفته بود، چرا که پژوهشهای علمی آنها نشان داده بود، مرور اتفاقات روزانه توسط بیماران مبتلا به دمانس یا زوال حافظه، با استفاده از دیدن عکس، میتواند اثر مثبتی روی حافظه بلندمدت این بیماران داشته باشد. هفته قبل هم این وسیله در نشست دانشمندان عصبشناس در شیکاگو، به نمایش درآمد.
وقتی کسی این دوربین را از گردنش آویزان میکند، دوربین به صورت خودکار هر ۳۰ ثانیه یک بار، یک عکس میگیرد. البته این دوربین مجهز به شتابسنج و حسگرهای نور هم هست، در نتیجه هر وقت یک نفر از محیطی وارد محیط دیگر شود، مثلا از خانه به بیرون برود یا از خیابان وارد دفتر کارش شود، دوربین متوجه میشود و عکس جدید میگیرد. به علاوه گوشی حسگر فروسرخ هم دارد که میتواند گرمای بدن شخصی را که جلوی دارنده دوربین قرار میگیرد، تشخیص دهد و منجر به گرفتن تصویر جدید شود. حافظه یک گیگابایتی این گوشی، گنجایش ذخیره ۳۰ هزار عکس را دارد.
این دوربین که فعلا بیشتر از ۵۰۰ نمونه از آن ساخته نشده، حدود ۸۲۰ دلار قیمت دارد و گمان میرود که در سال ۲۰۱۰ وارد بازار شود و مورد استفاده مردم عادی قرار بگیرد. کسی چه میداند، شاید روز و روزگاری، وسایلی از این دست، جزو وسایل روتین زندگیمان شوند.
برگرفته از یک پزشک
تنظیم برای تبیان: فاطمه مجدآبادی