صدای طبل ابتذال و دشواری کار شمقدری
مدتها پیش یکی از کارگردان های برجسته سینمای ایران در پایان جشن خانه سینما از نگرانی هایش در رابطه با ورود ابتذال به سینمای ایران گفت و متاسفانه بسیاری از سیاستگزاران این سینما اعتنایی نکرده و صدای پای ابتذال را نشنیدند!
چرایی این مساله باز می گردد به بنیه ضعیف اقتصادی تهیه کنندگان و وابستگی بیش از حد سینما به منابع دولتی . در واقع سرمایه ای را که دولت در اختیار سینمای ایران قرار داده آنطور که باید، توزیع نشده است که البته جا دارد این مورد حداقل از این پس با دقت و ریز بینی پیگیری شود. اما جالب اینکه بسیاری از این فیلم ها که مورد حمایت قرار گرفتند حتی رنگ پرده را ندیده و اندک کارهای به نمایش درآمده با سالن های خالی از تماشاگر بدرقه شده اند.
بی پولی بخش خصوصی باعث شده که به تولید برخی آثار مبتذل و کپی برداری شده از کارهای ضعیف قبل از انقلاب روی آورده و از این طریق کسب سود نمایند.
معاونت سینمایی نیز برای رونق این سینما در بسیاری از موارد چشم فرو بسته و از بلایی که بر سر سلیقه تماشاگر می آید، غافل مانده است .
بسیاری از کمدی های این سال ها جز تنزل سلیقه مخاطب و فراری دادن تماشاگر نخبه و پر کردن جیب برخی تهیه کنندگان، کاری انجام نداده و مهمترین فایده شان احضار مولفه های فیلمفارسی بوده است.
انفعال مدیران وقت تا جایی پیش رفت که شخصی برای اظهار ارادتش به فیلمفارسی های سخیف چهل سال پیش، به بازسازی فیلمی قدیمی با نام پرطمطراق و جدید"سربلند" پرداخت.در این فیلم از تمامی عناصرفیلمفارسی از خوردن آبگوشت با پیاز و رفاقت های آبکی گرفته تا عشق و عاشقی و فریب و نیرنگ و چاقو کشی و ... استفاده شده ،حتی خود تهیه کننده و کارگردان نقش اصلی فیلم را با تقلید از مرحوم فردین با دوبله چنگیز جلیلوند بازی کرده است.
جالب اینکه وی برای نزدیک شدن به فضای فیلم های قدیمی از تکنیک مونوکروم(تک رنگ) که چند سال پیش با فیلم "شهر گناه" ابداع شد،بهره گرفته وتصاویر فیلمش را به رنگ سیاه و سفید نزدیک کرده است.
با استقبال اندک مردم از این فیلم به نظر می رسید که سعید تهرانی تفاوت دو نسل را درک کرده و برای مخاطب با هوش و مجهز به انواع و اقسام وسایل ارتباط جمعی احترام قایل شده و دست از بازسازی فیلمفارسی ها بکشد.اما در چند روز گذشته خبربازسازی فیلم "گنج قارون" توسط وی به گوش رسیده و در رسانه های داخلی درج شد.
انتخاب جواد شمقدری به عنوان معاونت سینمایی وزارت ارشاد و سابقه درخشان وی در حل مشکل فیلم درباره الی و تصمیم به اکران فیلم به رنگ ارغوان، هنگامی که کنار خبر ساخت چنین فیلمی قرار می گیرد پارادوکس غریبی را می سازد!
شمقدری با توجه به اینکه خود از جنس سینماست می بایست صدای پای ابتذال که دیگر به صدای طبل بدل شده را شنیده و با همدلی سایر همکارانش تدبیری اساسی برای آن بیندیشد.
گنج قارون چه بد و چه خوب در تاریخ سینمای قبل از انقلاب ثبت شده و افرادی مانند تهرانی باید به جای بازسازی فیلم های اینچنینی که با توجه به موازین اخلاقی و شرعی به نظر هم مقدور نمی باشد، گامی در جهت ارتقای سطح فکری تماشاگران بردارند؛ چرا که سینما در ذات خود بی رحم بوده و آیندگان نیز قضاوت سختی در رابطه با چنین آثاری خواهند داشت.امری که تحمل آن برای بسیاری از سینماگران نقد گریز بسیار دشوار و سنگین خواهد بود.
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی
