دادکان همچنان درانتظار عذرخواهی
یكی از موضوعات فرعی موجود در فوتبال امروز ایران كه اگر درست به آن نگاه كنیم به طور مشخص جزو موارد اصلی هم محسوب میشود، بحث بازگشت محمد دادكان به عرصه مدیریتی فوتبال ایرانی است. بحثی كه در واقع ابزار كنار گذاشته شدن محمد علیآبادی از پدری(!) ورزش ایران به عنوان اصلیترین مخالف و دشمن دادكان مطرح شده و به عبارت بهتر اگر قرار است شایسته سالاری در انتصابات و انتخابات ورزش ایران لحاظ شود هیچ دلیلی وجود ندارد كه محمد دادكان در چارت مدیریتی فوتبال ایران جزو سرشاخههای قدرتمند و متنفذ نباشد.
به نوشته گل؛ یك روز صحبت از بازگشت او به فدراسیون فوتبال مطرح میشود و روز بعد پرسپولیسیها او را مناسبترین فرد برای مدیریت باشگاه خود میبینند و... اما جالب اینجاست كه دادكان هم در این میان یكی به نعل میزند و یكی به میخ. از یك طرف مدعی است كه به خاطر مشغله دانشگاهی نمیتواند هیچگونه سمت اجرایی در فوتبال را بپذیرد و در جایی دیگر به صورت تلویحی از علاقه خود به حضور مجدد در این عرصه صحبت میكند و جالبتر هم میشود كه بدانیم این علاقه رییس اسبق فدراسیون فوتبال حالت مشروط دارد.
محمد دادكان در ابتدای تابستان 85 به ناعادلانهترین شكل ممكن و به بهانه عدم صعود ایران به مرحله یك هشتم نهایی جامجهانی از ریاست فدراسیون فوتبال بركنار شد. عزلی كه فرآیند تعلیق فدراسیون فوتبال ایران را تسریع كرد و بلاهایی كه بابت این قضیه و حضور كمیته انتقالی بر سر فوتبال ما نازل شد، نیازی به توضیح مجدد ندارد، در عین حال بر هیچكس هم پوشیده نبود كه دلیل این بركناری نه مورد عنوان شده درباره تیمملی بلكه اختلافات قبلی رییس سازمان تربیتبدنی با رییس فدراسیون فوتبال بود و علیآبادی مورد راه نیافتن به مرحله یك هشتم نهایی جامجهانی 2006 را مستمسكی برای حكم خود قرار داد، اما حالا محمد دادكان در محافل مختلف شرط اصلی برای قبول مسوولیت مجدد در فوتبال ایران را عذرخواهی رسمی از خود میداند تا بابت بركنار آن موقع كدورت از دلش زدوده شود. برای دادكان اهمیتی هم ندارد كه دیگر از علیآبادی در سازمان تربیتبدنی خبری نیست، بلكه توقع دارد علی سعیدلو به عنوان نماینده دولت در ورزش بابت عملكرد علیآبادی از او عذرخواهی كند.
اینكه یك نفر به شان و شخصیت خود علاقه داشته باشد و بخواهد كه جایگاه و حرمتش در هر شرایطی لحاظ شود، اصلا چیز عجیبی نیست و محمد دادكان هم حق دارد در حالت طبیعی چنین موردی را بخواهد ولی در شرایطی كه مسبب بركناری دادكان یعنی علیآبادی دیگر نقشی در سازمان ورزش ندارد، قرار نیست سعیدلو به گناه ناكرده خود از دادكان عذرخواهی كند.
همین كه رییس جدید سازمان تربیتبدنی در دیدار با مدیران مسوول و سردبیران رسانههای مختلف از علاقه خود به بازگشت دكتر دادكان سخن میگوید و جواب منفی او به صدها واسطه مختلف را دلیل بیعلاقگی ایشان عنوان میكند، شاهدی بر ندامت دستگاه ورزش از كنار گذاشته شدن مدیری چون دادكان است.
اما در این میان روی سخن ما با شخص محمد دادكان هم هست؛ جناب آقای دادكان، خواست عمومی اهالی ورزش و به خصوص فوتبالیها برای بازگشت شما به این عرصه در عین اینكه بازتاب فعالیتهای مثبت جنابعالی در دوران مدیریتتان است ولی دلیلی بر عالی بودن و بیعیب و نقص بودنتان هم نیست.
نمیتوانیم فراموش كنیم فدراسیون فوتبال تحت هدایت جنابعالی وارث زیرساختهای ایجاد شده توسط فدراسیون قبلی بود و شما هم یك سال به عنوان نایب رییس و رییس سازمان لیگ در آن دوره هم حضور داشتید ولی در جمع چهارونیم سال حضورتان در فدراسیون فوتبال به جز تكرار قهرمانی در بازیهای آسیایی و راهیابی به جامجهانی 2006 موفقیتی در عرصه نتایج نصیب فدراسیون فوتبال شما نشد، نه در سطوح پایه و نه در فوتسال به جایی نرسیدیم و در جام ملتهای آسیا هم به عنوان سوم بسنده كردیم.
پافشاری شما بر ادامه حضور برانكو در تیمملی هم مزید بر این موارد است چون تقریبا همه متفقالقول بودند كه با چنین مربی محافظهكاری كه رویایش فقط حضور در جامجهانی بود نمیتوانستیم به نتیجهگیری و صعود احتمالی امیدوار باشیم كه چنین هم شد.
البته به هیچ عنوان نمیتوانیم چشم بر نقاط روشن و پرشمار كارنامه مدیریتی شما هم ببندیم. فراموش نكردهایم كه در دوران ریاست شما بر فدراسیون فوتبال برای نخستین بار نه تنها مشكل مالی گریبان فدراسیون را نگرفت بلكه حتی باشگاههایی چون استقلال و پرسپولیس هم از صدقه سری فعالیتها و توانمندیهای اقتصادی فدراسیون شما صاحب خانه شدند، لیگ منظم برگزار میشد و دخل و تصرفی در نتایج و برنامهها انجام نمیشد، قاطعیت حرف اول فدراسیون فوتبال بود و كسی نمیتوانست برایش زیرآبی برود و...
جناب آقای دادكان در مثل مناقشه نیست و اگر ناراحت نمیشوید با عذرخواهی خدمتتان عرض میكنیم كه حكایت مدیریت شما در فدراسیون فوتبال پادشاهی فرد یك چشم در شهر كورها بود و حالا كه در حسرت یك مدیر لایق و فوتبالی در فوتبالمان میسوزیم، همه خواستار بازگشت شما هستند ولی چنین ناز كردن جنابعالی و تقاضای عذرخواهی از طرف رییس سازمان تربیتبدنی بابت گناهی كه مسوولیتی در آن نداشته است، تمام رایحههای خوش خدمات جنابعالی و مردمی بودنتان را زیر سوال میبرد.
فوتبال ایرانی در حال حاضر نیازمند حضور شایستگانی چون شماست تا بلكه سیر قهقراییاش متوقف شود و كمی تا قسمتی رو به جلو هم برود ولی حال كه این همه تاقچه بالا میگذارید، خیالی نیست چون نمیخواهیم برای شما كه شهرت و محبوبیت خود را از خدمت به جمعی كثیر ارجحتر میدانید، مشكلی درست شود.
حتما تشخیص دادهاید كه نیامدنتان بیشتر به صلاح و صواب نزدیكتر است. به هر حال خدمت به خلق روحیه و آمادگی پذیرش مسوولیت را میخواهد كه گویا جنابعالی فعلا آن را نسبت به برخی موارد شخصی در رتبه دوم اهمیت قرار دادهاید.
تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری