تبیان، دستیار زندگی
زیر درخت سیب بودم چشمم پی پروانه‏ها بود پروانه‏ای می‏رفت در باد انگار، شعری در هوا بود
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پروانه در باد
پروانه

زیر درخت سیب بودم

چشمم پی پروانه‏ها بود

پروانه‏ای می‏رفت در باد

انگار، شعری در هوا بود

من، دست‏هایم بوی گل داشت

پروانه آمد روی دستم

من بی‏صدا، آرام ماندم

سنگی شدم، آنجا نشستم.

لب‏های خود را پیش بردم

پروانه بالش را تکان داد

من خواستم او را ببوسم

او بال‏هایش را نشان داد.

زیر درخت سیب بودم

پروانه از دستم جدا شد

او رفت بالا، پیش خورشید

یک ذره از نور خدا شد.

پروانه

جعفر ابراهیمی (شاهد)

دوست کودکان

تنظیم:بخش کودک و نوجوان

********************************

مطالب مرتبط

بال و بالش

اتوبوس

همراه خیالات

یک عالم پروانه

کودکان جهان

انار سرخ

صد سفره ی گل

مداد

برّه گمشده

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.