تبیان، دستیار زندگی
موضع امام صادق(علیه‎السلام) در برابر این دعوت مخالفت بوده است دلیلش نیز این است كه ابوسلمه مردى سیاسى بوده است نه شیعه و طرفدار امام صادق(علیه‎السلام) یعنى در كار ابوسلمه به هیچ عنوان مسئله خلوص و دین مطرح نبوده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

موضع امام صادق(علیه‎السلام) در برابر دعوت ابوسلمه خلال

شهادت امام صادق علیه السلام

یكى از كسانى كه به امام صادق(علیه‎السلام) پیشنهاد خلافت داد فردى به نام حفص بن سلیمان بن خلال همدانى مولى سبیع مشهور به ابوسلمه خلال است. او به همراه ابومسلم خراسانى از افرادى بودند كه مبلغ و داعى خلافت عباسى بودند یكى در خراسان و دیگرى در كوفه. 

پس از مرگ ابراهیم(یكى از برادرهاى سفاح و منصور) یك مرتبه سیاست ابوسلمه تغییر مى‎كند و به فكر مى‎افتد كه خلافت را از آل عباس به آل ابوطالب برگرداند.

مسعودى علت این تغییر سیاست را آگاه شدن ابوسلمه از قتل ابراهیم امام مى‎داند. به همین دلیل او سه نامه به بزرگان علوى آن روز(امام صادق(علیه‎السلام)، عبدالله محض و عمربن زین العابدین) مى‎نویسد او در این نامه‎ها از این سه نفر خواست كه خلافت بر مسلمین را قبول نمایند تا خودش از مردم براى آنها بیعت بگیرد.

زمانى كه نامه ابوسلمه به امام صادق(علیه‎السلام) رسید آن حضرت فرمود: «ابوسلمه شیعه شخص دیگرى است» و زمانى كه فرستاده جواب نامه را خواست، امام نامه را جلوى چراغ گرفت و او را سوزاند و به فرستاده گفت: «جواب ابوسلمه همین است.»

گواه دیگر بر مخالفت آن حضرت با دعوت ابوسلمه خلال این است. در زمانى كه عبدالله محض شادمان از دریافت نامه ابوسلمه به خدمت آن حضرت آمد و به او گفت كه اكنون شرایط خوبى است تا امر خلافت و امامت بر ما برگردد، آن حضرت مخالفت خود را اظهار نموده و روى خوش به حرف‎هاى عبدالله محض نشان نداد.

آشكارا روشن است كه موضع امام صادق(علیه‎السلام) در برابر این دعوت مخالفت بوده است دلیلش نیز این است كه ابوسلمه مردى سیاسى بوده است نه شیعه و طرفدار امام صادق(علیه‎السلام) یعنى در كار ابوسلمه به هیچ عنوان مسئله خلوص و دین مطرح نبوده است. و هدفش تنها این بوده كه فردى را ابزار و وسیله براى رسیدن به هدف خویش قرار دهد. و زمانى كه به هدف رسیده او را رها كند. و حتى اگر مزاحمش باشد او را از میان بردارد. یعنى هدف اصلى‎اش این بود كه خودش خلیفه شود نه امام صادق(علیه‎السلام). به همین دلیل آن حضرت جواب منفى به این دعوت داده و دست رد به سینه ابوسلمه زدند. 


برگرفته از منابع ذیل:

1. نورالله علیدوست، «پرتوى از زندگانى امام صادق(علیه‎السلام)»، چاپ دوم، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران ـ 1377.

2. رسول جعفریان، «حیات فكرى و سیاسى امامان شیعه»، چاپ چهارم، انتشارات انصاریان، قم ـ 1380.

3. ابوعلى فضل بن حسن طبرسى، «اعلام الورى باعلام الهدى»، انتشارات دارالكتب، تهران 1390 هـ. ق.

4. اسد حیدر، «الامام الصادق و المذاهب الاربعه»، انتشارات مكتبه الامام امیرالمومنین، اصفهان.

5. محمدبن یعقوب كلینى، «الكافى»، تحقیق، على اكبر غفارى، انتشارات دارالكتب الاسلامیه، تهران ـ 1388 هـ. ق.

6. محمدبن محمدبن النعمان الشیخ المفید، «الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد»، انتشارات بصیرتى، قم ـ 1413 هـ. ق.

7. محمدباقر مجلسى، «بحارالانوار»، انتشارات موسسه الوفا، بیروت، 1403، هـ. ق.

8. كاظم ارفع، «سیره عملى اهل بیت»، چاپ اول، انتشارات فیض كاشانى، تهران ـ 1379.

9. محمد محمدى اشتهاردى، «سیره چهارده معصوم»، چاپ دوم، نشر مطهر، تهران ـ 1377.

10. مهدى پیشوایى، «سیره پیشوایان»، چاپ یازدهم، انتشارات مؤسسه امام صادق(علیه‎السلام)، قم- 1379.

11. عباس قمى، «منتهى الامال»، جلد دوم، چاپ سیزدهم، انتشارات هجرت، قم ـ 1378.

12. ابومحمد حسن بن موسى النوبختى، «فرق الشیعة»، انتشارات المكتبه المرتضویه، نجف ـ 1355 هـ. ق.

13. على بن عیسى بن ابى الفتح الاربلى، «كشف الغمّة فى معرفة الائمة»، انتشارات دارالمكتب الاسلامیة، بیروت.

14. السید محسن الامام الامین، «اعیان الشیعة»، انتشارات دارالتعاریف للمطبوعات، بیروت 1403 هـ.ق.

15. على بن محمد بن احمد المالكى، «الفصول المهمة فى معرفة الاحوال الائمة(علیهم‎السلام)»، انتشارات دارالقلب التجاریه، نجف.

16. مومن بن حسن الشبلنجى، «نورالابصار فى مناقب آل بیت النبى المختار»، انتشارات دارالكتب العلمیه، بیروت.

17. محمد جواد فضل الله، «الامام الصادق»، انتشارات دارالزهرا، بیروت - 1401 هـ.ق.

18. محمد بن علی بن طباطباالمعروف بابن طقطقی، «الفخرى»، انتشارات دارصادر، بیروت.

19. ابن انبه، «عمدة الطالب فی انساب آل ابى طالب»، انتشارات مكتبه الحیدریه، نجف، 1380 هـ.ق.

20. سید على خان، «ریاض السالكین فى شرح صحیفة سیدالساجدین»، انتشارات موسسة آل البیت، قم.

21. ابوالفرج اصفهانى، «ترجمة مقاتل الطالبیین»، مترجم سید هاشم رسولى محلاتى، چاپ دوم، انتشارات صدوق، تهران .

22. هاشم معروف الحسنى، «جنبش‎هاى شیعى در تاریخ اسلام»، مترجم: سید محمد صادق عارف، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوى، مشهد، 1371.

23. احمد بن محمد بن خالد برقى، «المحاسن»، تصحیح: محدث ارموى، تهران، 1370.

24. باقر شریف قریشى، «حیاة الامام الباقر»، نجف. ابوالعباس النجاشى؛ «رجال النجاشى»، تصحیح: آیت الله زنجانى، انتشارات موسسة النشر الاسلامى، قم.

26. حسین كریمیان، «سیره و قیام زید بن على»، انتشارات علمى و فرهنگى، تهران ، 1360.

27. محمد بن حسن شیخ طوسى، «اختیار معرفة الرجال معروف به رجال الكشى»، تصحیح: مصطفوى، انتشارات دانشگاه، مشهد.

28. شیخ صدوق: «الامالى»، انتشارات اعلمى، بیروت، 1980 میلادى.

29. الشیخ محمد تقى التسترى، «قاموس الرجال»، انتشارات مركز نشر الكتاب، تهران، 1397 هـ.ق.

30. محمدبن على بن الحسین بن بابویه الشیخ صدوق، «عیون اخبار الرضا»، انتشارات اعلمى، تهران.

"احمد تقى زاده"

گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.