توجه به قرآن و تلاوت آن
قرآن به عنوان كتاب هدایت الهی برای انسان، همه ساحتهای مادی و معنوی او را در برمیگیرد. تمام قلمروهای زندگی ظاهری و باطنی فردی و اجتماعی اخلاقی و حقوقی دنیایی و آخرتی و جز آن از آغاز آفرینش و مبدأشناسی تا مسیر و برنامه زندگی و سر منزل نهایی، همه مورد توجه تشریع و تبیین الهی است بدین جهت یكی از انتظارات مهم امام صادق(علیهالسلام) از شیعیان این است كه به این كتاب الهی و گنجینه بی پایان معارف الهی و عهدنامه میان خدا و انسان بیشتر توجه كند، لذا فرمود: قرآن عهدنامهای است بین خدا و خلقش، برای مسلمان شایسته است كه به عهدنامه خود بنگرد و در هر روز پنجاه آیه از آن را تلاوت كند.»(1) قطعاً مراد خواندن تنها نیست، باید خواندن توأم با اندیشه و تفكر، و عمل همراه باشد،
چنان كه امام قرآن ناطق حضرت صادق(علیهالسلام) فرمود:
«بر شما باد به (تلاوت و مراجعه) قرآن. پس هر آیهای یافتید كه كسانی قبل از شما (با عمل نمودن به آن) نجات یافتهاند، شما نیز به آن عمل كنید(تا نجات یابید) و هر آیهای را مشاهده كردید كه بیانگر هلاكت پیشینیان است شما هم از آن پرهیز كنید.»(2)
و درباره آثار و بركات قرآن خواندن فرمود: «خانهای كه در آن قرآن تلاوت شود و یا خدای عزوجل شود بركتش فراوان، و ملائكه در آن حضور مییابند و شیاطین از آن دور میشوند، و برای اهل آسمان روشن دیده میشود چنان كه كواكب برای زمینیان نورانی دیده میشود و خانهای كه در آن قرآن تلاوت نشود و خدای بزرگ یاد نشود بركتش كم و ملائكه از آن فاصله میگیرند و شیاطین در آن حضور مییابند.
آنچه گفته شد و ناگفتههای زیاد، انتظاراتی است كه امام صادق(علیهالسلام) از شیعیان خویش دارند. باشد كه چنین باشیم.
پینوشتها:
1- اصول كافی، ج 2، ص 609 .
2- بحارالانوار، ج 92، ص 94.
گروه دین و اندیشه تبیان، مهری هدهدی .
