حاصل مهربانی

رضا با ناراحتی از اتاقش بیرون آمد و گفت: «مامان! کی کتاب مرا پاره کرده؟» مامان گفت: «کدام کتاب؟» رضا گفت: «همان کتاب داستانی که عمو برایم آورده بود.» مامان کمی فکر کرد و بعد گفت: «وای ... صبح دیدم زهره دارد از اتاق تو بیرون می⁪آید. حتماً او پاره کرده است.» رضا به طرف گهواره⁪ی زهره رفت. مامان گفت: «کجا می⁪روی؟»

- می⁪خواهم بروم بیدارش کنم و دعوایش کنم.

مامان لبش را گاز گرفت و گفت: «رضا! این چه حرفی است. تو دیگر بزرگ شده⁪ای. زهره کوچک است. تازه او خواب است. اگر بیدارش کنی گناه کرده⁪ای.» رضا گفت: «خوب صبر می⁪کنم تا بیدار شود. آن وقت دعوایش می⁪کنم.» مامان گفت: «رضا! زشت است. از این حرف⁪ها نزن. کتابت را بیاور تا من ورق⁪هایش را بچسبانم. تو باید مهربان باشی. باید رحم داشته باشی. مگر نشنیدی مامان بزرگ دیشب چی می⁪گفت؟»

رضا کمی فکر کرد و گفت: «یادم نیست. چی می⁪گفت؟»

می⁪گفت: پیامبر ما فرموده⁪اند: «در زمین رحم کنید و مهربان باشید تا آن که در آسمان است به شما رحم کند.» حالا برو کتابت را بیاور تا آن را بچسبانم. رضا به اتاقش رفت و گفت: «خودم می⁪چسبانم. خیلی پاره نشده.»

سنجاقک

تنظیم :بخش کودک و نوجوان