جادوی هنرمندان ایرانی در دنیای هنر

هنرمندان ایرانی در دنیای هنر جادو می‌كنند

جایزه جادوی ایران، جایزه‌ای نوپا است كه هنرمندان جوان ایرانی را كشف و به دنیای جهانی هنر معرفی می‌كند. 25 مهرماه برنده نهایی نخستین دوره این جایزه اعلام می‌شود.

"In one word the world has its eyes on Iran " جمله‌ای است كه در سایت جایزه "Magic of Persia " یا همان "جادوی ایران "، شرح حالی از هنر ایران در جهان را بازگو می‌كند.

اواخر شهریور ماه سال جاری اسامی 6 هنرمند راه یافته به جایزه نوپای جادوی ایران اعلام شد. شش هنرمندی كه می‌توان آنها را در زمره هنرمندان نسل جوان هنر معاصر ایران دانست كه با راه یافتن به مرحله نهایی این مسابقه از بین 120 هنرمند آثارشان به تمامی دنیا شناسانده می‌شود.

جایزه جادوی ایران با نام اختصاری MOP CAP ‌جایزه‌ای مختص هنرمندان ایرانی برای شناسایی و معرفی آنها به بازارهای جهانی است.

این جایزه هنرمندان ایرانی و به خصوص جوان را برای پیشرفت در بسترهای مناسب هدایت می‌كند! "جادوی ایران " ارزش هنر معاصر ایران را این روزها غیر قابل تخمین می‌داند و معتقد است حراجی‌های اخیر چهره جدید هنر ایران را به جهانیان نشان داده است.

این جایزه توسط مؤسسه جادوی ایران (تاسیس2004 در لندن) كه خود را یك مؤسسه غیر سیاسی، بدون سود و بیشتر با نام خیریه معرفی می‌شود، راه اندازی شده است.

این موسسه در راستای اهدافش تعلیم و شناساندن هنر و فرهنگ ایرانی را به جوانان بر عهده دارد و برنامه‌های بسیاری را نیز در همین رابطه در انگلستان و آمریكا برگزار كرده است.

نحوه شركت هنرمندان در این جایزه تنها از طریق كاندیدا شدن هنرمند به انتخاب هیئت داوران است و دلیل این امر بالا بردن كیفیت آثار ذكر شده است. اما آنطور كه شواهد نشان می‌دهد گالری داران و مجموعه داران مرتبط با این موسسه هنرمندان مستعد را كه دارای آثاری با كیفیت بالا و مطلوب باشند به این جایزه معرفی می‌كنند.

اواخر شهریور ماه 6 هنرمند به عنوان هنرمندان راه یافته به بخش نهایی این جایزه معرفی شدند. آثار هنرمندان منتخب در كالج سلطنتی هنر در لندن همزمان با فریز آرت فیر در اواخر مهر ماه به نمایش در می‌آید.

همچنین حراجی نیز از آثار هنرمندان مرحله نهایی به مدیریت جوسی پیلكانن رییس بخش اروپا و خاورمیانه حراجی كریستی در تاریخ 17 اكتبر مصادف با 25 مهر در كالج سلطنتی هنر لندن برگزار می‌شود. حراجی كریستی آثار منتخب را به حراج می‌گذارد و مبلغ عایده از آن برای اعطای هزینه تحصیل هنرمندان در مدارس هنر مطرح لندن از جمله مدرسه فیلم لندن و كالج سلطنتی فراهم می‌شود. 25مهرماه برنده نهایی این جایزه اعلام می‌شود و نمایشگاهی انفرادی از آثار او در یكی از گالری‌های مطرح لندن برگزار می‌شود.

برگزیدگان این دوره را فرهاد احرارنیا، محمود بخشی موخر، وحید چمنی، سهند حسامیان، عباس كوثری و نیوشا توكلیان تشكیل می‌دهند.

داوران این جایزه نیز متشكل از هنرمندان ایرانی و بین المللی از جمله كامران دیبا ( معمار) یز كامی ( نقاش) ، شیرین نشاط (فیلمساز و عكاس) جولیا پیتون جونس (گالری دار)، پرویز تناولی ( مجسمه ساز) و ریاست هیئت داوران بر عهده شینا واگستاف (عكاس) بوده است.

فرهاد احرارنیا در شیراز متولد شده است اما در دانشگاه شفیلد انگلستان در رشته ویدئو و عكاسی به تحصیل پرداخته است. محمود بخشی موخر همچنین متولد ایران و فارغ التحصیل از دانشكده هنرهای زیبا در رشته مجسمه سازی است و آثار مجسمه خود را در بی‌ینال‌ها و نمایشگاه‌های مختلف به نمایش گذاشته است.

وحید چمانی هنرمند جوان ایرانی فارغ‌التحصیل رشته نقاشی از دانشكده هنرهای زیباست و آثار او بیانگر مشكلات جامعه است.

سهند حسامیان نیز فارغ‌التحصیل مجسمه سازی از دانشكده هنرهای زیبا است. مجسمه‌های هندسی و متاثر از هنرهای سنتی و معماری ایرانی او تلاش می‌كند تا بیننده هندسه را در مجسمه ببیند و احساس كند.

عباس كوثری عكاس خبری و هنرمند ایرانی است كه سابقه فعالیت در چندین روزنامه را دارد و در حال حاضر دبیر عكس روزنامه اعتماد است. عكس های او در روزنامه های نیویورك تایمز، مجله تایم، اشپیگل و ... به چاپ رسیده است.

نیوشا توكلیان هنرمند خود آموخته‌ای است كه از سن 16 سالگی به عكاسی مشغول بوده است و عكاسی از كشورهای مختلفی چون عراق، لبنان،‌ سوریه،‌ عربستان،‌پاكستان،‌ یمن، ‌آذربایجان و هند را در كارنامه خود دارد. او بیشتر بر موضوعاتی چون زنان تاكید دارد و عكس‌های او در نشریاتی چون تایم، ‌نیوزویك، فیگارو، نیویورك تایمز، ‌نشنال جئوگرافی و ...به چاپ رسیده است.

این جایزه با همكاری مؤسسه كندل استار كه مؤسسه‌ای برای همكاری و اجرای برنامه‌های هنری با هنرمندان اقصی نقاط جهان و به ویژه ایران است، برگزار می شود.

25 مهرماه مصادف با 17 اكتبر نام برنده نهایی این جایزه اعلام می‌شود. اگر چه هر فرصتی برای معرفی هنر و ذوق ایرانی به جهان مغتنم است و هنر ایران به مثابه "پری رو تاب مستوری ندارد " لاجرم در فرصت‌هایی كه دست می‌دهد به جلوه‌گری می‌پردازد نیز شاید جهان جدید خود را نیازمند معناهای نهفته در ذات هنر و هنرمند ایرانی می‌بیند با این حال این آغوش گشاده برگزاركنندگان و به ویژه نقش هدایت‌گر آنها كه ذوق شرقی و ایرانی را به افق‌های غربی‌تر می‌كشاند جای نقد و برخورد محتاطانه و نیاز به اطلاع‌رسانی هنرمندانه و علمی درباره این رویدادها را گوشزد می‌كند.