دوپینگ و عوارض آن تا چهار نسل

عوارض متعدد ناشی از دوپینگ جبران ناپذیر بوده و گاهی دیده می‌شود كه این عوارض تا چهار نسل نیز منتقل می شود. عوارض ناشی از دوپینگ به سه دسته زودرس، میان رس و دیررس تقسیم می‌شود، عمده عوارض ناشی از دوپینگ میان رس و دیررس مربوط به ورزشکارانی است که در بورس قهرمانی قرار داشته و در برهه‌ای این عوارض را احساس نمی کنند اما از میانه‌های عمر به مرور قوای بدنی آنها تحلیل رفته و عوارض متعدد دامن گیرشان می‌شود. عوارض روحی می تواند به طور مستقیم و با تأثیر داروهای مصرفی مختلف بر روی مغز و اعصاب فرد حاصل شود و در وی غرور کاذب، روحیه‌ای تهاجمی، حمله ور و خود رای ایجاد می كند. عوارض دیگری در اثر تنومندی در فرد به‌وجود می‌آید و وی به واسطه این موضوع دچار غرور کاذب می شود و دست به رفتارهای تهاجمی زده و گاهی حالت انزوا به وی دست می دهد که در نهایت فرد به عنوان فردی ضد اجتماعی مطرح می‌شود.

در اجتماع

قهرمان‌های پوشالی، در برخوردهای اجتماعی افرادی مشکل‌دار هستند و توازن رفتاری را در اجتماع برهم می‌زنند. آنها علاوه براینکه خود قربانی عوارض متعدد ناشی از دوپینگ می‌شوند، نوجوان هایی را نیز با ظاهر فریبنده و تنومند خود تحت تأثیر قرار می‌دهند و در نهایت این رفتارهای پرخطر تبدیل به یک هنجار اجتماعی می‌شود.

موارد مصرفی

داروهای آنابولیک که امروزه با نام هورمون شناخته می شوند به عنوان گروه اول داروهای مورد استفاده در دوپینگ هستند. این داروها برای ایجاد جسم عضلانی و جثه بزرگتر عمدتاً در ورزش‌های قدرتی نظیر پاورلیفتینگ‌، کشتی، وزنه‌برداری و بدنسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این داروها علاوه بر پرورش اندام فرد، می‌توانند عوارض جبران ناپذیر و وخیمی نظیر عقیمی، ریزش ناگهانی مو، انواع سرطان‌ها همچون سرطان پروستات، کبد، کلیه، مغز، نارسایی کبدی و کلیوی، ایجاد تغییراتی در ساختمان ژنتیکی فرد که بسیار قابل توجه و قابل انتقال به نسل‌های آینده است و همچنین منجر به رفتارهای پرخطر پرخاشگرانه و انزوای اجتماعی فرد شوند.

داروهای شبه آمفتامینی گروه دیگری از داروهای مورد استفاده برای دوپینگ هستند. این داروها با هدف ایجاد تمرکز، هوشیاری بیشتر، عدم احساس خستگی و روحیه تهاجمی بالا از سوی ورزشکاران مورد استفاده قرار می‌گیرد و ماده اکستازی نیز كه در کشور مصرف بالایی دارد، جزو این گروه به شمار می‌رود. این ماده با تخریب مغز، گاهی فرد را در سنین پس از 45 سالگی با عوارض وخیمی مواجه می‌كند. از سوی دیگر پس از مصرف این داروها، از آنجایی که فرد احساس خستگی نمی‌کند، تا پای جان به مبارزه می‌پردازد و به قدری تهییج می‌شود که اصلاً احساس درد نمی‌کند، به طوری‌که ممکن است با وجود آسیب وارد شده بر هر یک از اندام ها نظیر شکستگی در پا به مبارزه ادامه دهد.

ویتامین‌ها و مواد مغذی گروه دیگری از موادی است که در دوپینگ مورد سوء استفاده قرار می‌گیرند. این مواد می‌توانند از طریق تغذیه صحیح دریافت شوند، در صورت مصرف بیش از حد و مورد نیاز، بدن و مسیرهای متابولیسمی از حالت توازن خارج می‌شوند. مصرف بیش از حد ویتامین‌ها و مکمل‌های غذایی ممکن است منجر به بروز برخی عوارض کبدی، گوارشی، مغزی، قلبی – عروقی و گاهی حتی تأثیر بر ارگان‌هایی نظیر پوست و مو شوند، در حالی‌که برخی تصور می کنند به دلیل اینكه این مواد عنوان ویتامین را دارند، هر روز می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند و ضرری نیز برای فرد نخواهد داشت.

تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری