اگر سوسیس و کالباس می خورید ...

سرعت بالای زندگی و مشغله انسان امروزی، همچنین مواجهه با محدودیت منابع غذایی توام با رشد روزافزون جمعیت، بشر را ناگزیر از به کارگیری غذاهای نیمه آماده و فست‌فودی کرده است.

طبخ سریع و قابلیت تهیه با کمترین امکانات از جمله امتیازات مهم این غذاهاست.

پروتئین یک رکن ضروری در رژیم غذایی انسان است و در این میان نمی‌توان سهم پروتئین فرآورده‌های گوشتی مثل سوسیس و کالباس را نادیده گرفت.

سوسیس و کالباس در یک نگاه

سوسیس و کالباس بخش اعظم فرآورده‌های گوشتی مصرفی را کشورمان تشکیل می‌دهند.

از لحاظ تکنولوژی، تفاوت چندانی بین این دو محصول وجود ندارد و اختلاف آنها به قطر، درصد رطوبت، مقدار و نوع گوشت، چربی، فرمول مواد افزودنی و چاشنی و ادویه‌جات برمی‌گردد.

شاید جالب باشد بدانید که در این صنعت، فرمولاسیون ادویه جات از اهمیت بالایی برخوردار است.

روشی که برای ماندگاری این فرآورده‌ها معمول است، استفاده از نگهدارنده‌هایی همچون نیتریت سدیم و نمک است. این مواد از رشد میکروب‌ها و به ویژه انواع بی‌هوازی مثل کلستریدیوم جلوگیری می‌کنند و نیز در ایجاد رنگ صورتی و طعم و بوی گوشت سوسیس و کالباس مؤثر هستند.

از آنجایی که در محصولاتی همچون همبرگرها و برخی کباب لقمه‌ها از روش انجماد برای ماندگاری و جلوگیری از فساد استفاده می‌شود، اصولاً نگهدارنده‌ها کاربرد ندارند، ولی در این نوع فرآورده‌ها مدت زمان نگهداری هم کمتر است.

حد مجاز استعمال "نیتریت" در سوسیس و کالباس حدود 120 پی‌.پی‌.‌ام یا قسمت در میلیون است.

به دلیل واکنش و ترکیب احتمالی نیتریت با آمین‌ها (مواد موجود در گوشت) موادی تحت عنوان "نیتروزامین‌ها" پدید می‌آیند که سرطان‌زا شناخته شده اند. این واکنش تحت تاثیر میکروب‌های روده و در شرایط اسیدی و حرارت بالا تسهیل می‌شود. البته آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این فرآورده‌ها، تا حدودی از عوارض احتمالی نیتریت در اثر استفاده بی‌رویه خواهند کاست.

به دانشجویان و شاغلین غیربومی توصیه می‌شود اگر به دلیل دوری از خانواده مجبور به استفاده ی بیشتر از این محصولات هستند، مصرف سبزیجات و میوه‌های تازه را فراموش نکنند.