روز رستگاری

بوی مهربانی خداوند فراگیر شده است؛ مهربانی از جنس روزهای آغاز آفرینش.

فرشته‏ها آمده‏اند تا ما را به باغ‏های بی‏پرچین سعادت ببرند.

فرشته‏ها آمده‏اند تا ملکوت را با نفس‏های ما تاب دهند. کائنات، با لب‏های ما به تسبیح مهربانی خداوند نشسته است. همه ذرات عالم از مهربانی شکل می‏گیرند و سلول‏های مهربانی در روح و جسم تمامی اشیا رسوخ می‏کند.

عطر عید، روز را سرشار کرده است.

امروز از جنس روزهای معمولی نیست؛ امروز از جنس روزهای رستگاری است، از جنس روزهایی که درهای بهشت، چشم به راه ما می‏شوند، روزهایی که فرشته‏ها به استقبال آمده‏اند؛ آمده‏اند تا بال‏هایشان را فرش این مسافران خاکی کنند؛ مسافرانی که از ملاقات خالق برگشته‏اند و نفس‏هاشان، عطر «توبه» می‏دهد.

امروز از جنس عیدهای خداوند است؛ روزی که خداوند، مهمانان گرامی‏اش را به دیدار هم می‏فرستد تا هوا تازه شود و آسمان حسد ببرد به این همه آسمان زمینی.

قلبم را به پیشواز آفتاب می‏فرستم تا با آفتاب جشن بگیریم این رحمت بزرگ را و ثانیه‏های امروز را از گل‏های عطری که فرشته‏ها آورده‏اند، استنشاق کنیم.