مهم ترین نیاز برای موفقیت
ایمان و اتّکاء به خود
![زندگی](https://img.tebyan.net/big/1388/06/1381691851562151282511343912075173761142243.jpg)
بدون تردید افراد اجتماع همه برای زندگی تلاش میکنند و همه میخواهند یک زندگی خوب نصیب آنان شود. ولی ناگفته پیداست که میبایستی در درجه اول، واقعیت زندگی شناخته شود تا بدانند زندگی چیست؟ به جای تصوّر و تخیّل سعی شود حقیقت زندگی آشکار گردد تا جویندگان آن بتوانند آنرا به دست آورند. یکی از عوامل موفقیت در میدانهای نبرد داشتن اطلاعات منطقهای و آشنا بودن به رموز جنگ و گریز است. بسیاری از شکستها معلول آشنا نبودن به تاکتیکهای جنگی است.
بسیاری از دختران و پسران این آب و خاک حقیقت زندگی را درک نکرده، درباره آن از دریچه تصورات و خیال قضاوت میکنند. در نظر این گروه، زندگی چون سرابی بیش نیست، لذا باید سعی کرد توسط مربیان حاذق و اولیاء دلسوز، به تدریج واقعیت زندگی برای طبقه جوان تشریح گردد، تا در آینده بتوانند خود را با زندگی انطباق دهند. بسیاری از خودکشیها و شکستها معلول آشنا نبودن با واقعیت زندگی است، با تصورات شاعرانه قدم به عرصه زندگی میگذارند، و سعی میکنند با همان افکار خام و ناپخته، چرخهای زندگی را به حرکت در آورند. حال آنکه با برخورد با اولین موجهای طوفان زندگی متزلزل شده، حیات خود را به رایگان از دست میدهند.
واقعیت زندگی در لابلای کتابهای کلاسیک یافت نمیشود، بلکه باید با راهنماییهای سودمند، چهره واقعی زندگی را برای طبقه جوان تشریح کرد. باید به آنها گوشزد کرد که زندگی عبارت از حل مشکلات است، منتهی در هر دوره و زمانی ناملایمات به نوع خاصی خود را نمایان میسازند، و لذت زندگی وابسته به این گره گشائیها است. افرادی که به این واقعیت توجه ندارند چنین میپندارند که اصولاً سختی برای دیگران آفریده شده است و هنگامی که مشکلات زندگی آنان را احاطه میکند ، خود را افرادی بدبخت و بیچاره دانسته، از زندگی بیزار میگردند.
زندگی از تلخ و شیرین هر دو آمیخته شده است، و نباید انتظار داشت که آب زندگی همیشه در کام ما شیرین و گوارا باشد، خداوند راحتی را وابسته به سختی دانسته و میفرماید: «ان مع العسر یسرا» یعنی راحتی همراه مبارزه با مشکلات بوجود میآید.
اولین فایده این شناسائی اینست که هر فردی خود را آماده میسازد تا با مشکلات زندگی روبرو شده، بر آنها پیروز گردد، و بهجای نفرین کردن به افلاک و چرخ کجمدار و از دست دادن آرامش، نیروهای خود را متمرکز سازد تا به بهترین وضعی مشکلات را یکی پس از دیگری حل نماید و شاید خود این کار یعنی حل مشکلات درسها بسیار آموزندهای به آدمی میآموزد که به این آسانیها نمیتوان آنها را از طریق دیگر آموخت.
یکی از نویسندگان غرب میگوید: من عقیده ندارم که هر فرد لازم است مصیبت بکشد ولی این را میدانم که مصیبت غالباً مفید فایده است، بلکه ضرورت دارد. به این شرط که شخص بداند چگونه با رنجها روبرو شود، و این کار را از کارهای آموزنده و اساسی زندگی بداند.
مطالعه زندگی افراد خودساخته این واقعیت را آشکار میسازد که نوعاً مردان برجسته در شرایط نامساعدی بوجود آمده، از ابتدای زندگی با هزاران نوع مشکل روبرو بودهاند. آنها برای ادامه زندگی خود مجبور میشدند، با مشکلات مبارزه کنند و خود این مبارزات کم کم راه پیشرفت و تعالی آنان را هموار میساخته است.
![زندگی](https://img.tebyan.net/big/1388/06/1282351609957186188132226195132326353116.jpg)
اساسیترین درس
بزرگترین منابعی که در روی زمین وجود دارد، در اثر بهرهبرداری دچار کمبود ، و یا زوال میگردد ، فقط یک منبع سرشار است که هرچه از آن بهرهبرداری شود جوشش آن فراوانتر میگردد، و آن منبع فکری انسان است، و هر کس از این نیروی خدا داد بیشتر استفاده کند پایههای سرنوشت خود را بهتر میتواند استوار سازد.
اساسیترین درسی که باید انسان هر چه زودتر آنرا در آموزشگاه زندگی بیاموزد، اینست که به خود ایمان داشته باشد. درک این واقعیت با پیروزی انسان در هر مقام و موقعیتی برابر است. رابرت اولمان از مردمانی بود که به نیروی انسانی خود پی برده بود. شاید تاریخچه زندگی او را به این زودیها کسی باور نکند، ولی خود او با کمال صراحت اعتراف میکند که: در سن چهارده سالگی در اثر سانحهای چشمانش را برای همیشه از دست داد و فهمید که دیگر مانند سایرین نمیتواند از نیروی باصره استفاده کند، ولی همین حادثه تحول شگرفی از نظر روحی در او بوجود آورد، به جای یاس و ناامیدی تصمیم گرفت، از سایر حواس خود تا سرحد امکان استفاده کند، این طرز تفکر، برای او عالیترین و آموزندهترین درس زندگی بود. او دیگر راه زندگی را آموخته بود، به تدریج راه خود را پیش گرفته، به تحصیلات خود همچنان ادامه داد تا سرانجام در قسمت فلسفه و برخی از علوم دیگر فارغ التحصیلان، گردید.
بنابراین شرط اول موفقیت در راه مبارزه زندگی ایمان داشتن به نیروی انسانی است،البته زیر بنای اصلی این شرط اعتقاد به خداوند است .هر کس بیشتر به خود اتکاء داشته باشد، پیشرفت او قطعی تر خواهد بود.
امام محمد باقر علیهالسلام فرمود: المومن اصلب من الجبل الجبل یستقل منه و المومن لا یستقل من دینه شیّ. مومن از کوهها سختتر است، سنگها از هم شکسته میشوند ولی مومن ازدینش چیزی کاهش نمییابد.
منبع :کتاب چگونه باید بود
تیه و تنظیم برای تبیان :داوودی
مقالات مرتبط :
![مشاوره](https://img.tebyan.net/ts/persian/QuestionArticle.png)