تبیان، دستیار زندگی
به زندی تبریک می گویم اما پیراهنم را به او نمی دهم! علیرضا واحدی نیکبخت بازی گذشته به تشخیص بگوویچ استراحت کرد تا برای بازی مقابل الشبات آماده شود. علیرضا  پای تلویزیون نشست و به جای اینکه بازی الوصل را در جام حذفی ببیند باز...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

وقت انتقام از بحرین است

نیکبخت: به زندی تبریک می گویم اما پیراهنم را به او نمی دهم!

علیرضا واحدی نیکبخت بازی گذشته به تشخیص بگوویچ استراحت کرد تا برای بازی مقابل الشبات آماده شود. علیرضا  پای تلویزیون نشست و به جای اینکه بازی الوصل را در جام حذفی ببیند بازی الشعب و الشارجه را تماشا کرد. نیکی می خواست توانایی های سامره را در اولین حضورش ببیند در فاصله 20 دقیقه به آغاز بازی با او گفت و گویی انجام دادیم که در زیر می خوانید.

علیرضا هنوز پا به توپ نشدی؟

نه تا به امروز فیزیوتراپی و بدنسازی انجام می دادم و قرار است به زودی پا به توپ شوم. می توانستم امروز (سه شنبه) در جام حذفی بازی کنم اما بگوویچ گفت بازی مهمی نیست. استراحت کن تا با آمادگی کامل به بازی لیگ مقابل الشباب برسی.

خیلی مصدوم می شوی؟

بازیکن خوب را می زنند! (با خنده)، این همان مصدومیت قبلی بود. مهم نیست با تمرین مرتب خودم را می رسانم.

تیم ملی با بوسنی بازی دارد، به این دیدار می رسی؟

تا 14 بهمن ماه آماده می شوم، این دیدار خیلی خوب و به موقع است. بچه ها دوباره با هم هماهنگ می شوند و می توانیم نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی کنیم. این برای برانکو خیلی خوب است که پیش از بازی با بحرین آمادگی نفرات را ببیند.

بازی با بحرین در منامه، فکر می کنی تیم ملی در گام اول موفق باشد؟

بهترین فرصت است برای انتقام، انتقام از تیمی که نگذاشت ما به جام جهانی برویم. باید گام اول را محکم برداریم و با نفراتی که داریم آنها را در خانه شان شکست بدهیم.

با آمدن زندی بعضی ها موقعیت خود را در خطر می بینند، توجه نظری داری؟

پیش از هر چیز به زندی تبریک می گویم. من به این ماجرا احساس نیستم و این روزنامه ها هستند که مداوم می نویسند نیکبخت نیمکت نشین می شود، نیکبخت خط می خورد و ... از قول من بنویس زندی که قابل احترام است اما بزرگتر از او هم بیاید نمی تواند موقعیت من را به خطر بیندازد. 17 ساله بودم، میناوند در اشتورم گراتس بازی می کرد، نوازی چپ استقلال را قرق کرده بود اما ایستادم تا به حقم برسم، حالا هم با احترام و با رعایت اصل رقابت تلاش می کنم پیراهنی را که با خون دل خوردن به دست آورده ام حفظ کنم. خیلی از بازیکنان در این 5 ساله آمدند و رفتند اما می ماندم. من اهل رقابت و تلاش هستم. تازه او که هم پست من نیست. فریدون هافبک نفوذی است.

اما او با پای چپ خوب بازی می کند و شاید ترافیک در خط میانی باعث شود که برانکو او را به لب خط ببرد، باز هم جای تو تنگ نمی شود؟

هر کس شهامت داشته باشد در زمین مسابقه رقابت می کند. این انگیزه من و بقیه را بیشتر می کند، چپ پا بودن که دلیل نیست. هر کس که خوب باشد می رود داخل زمین، مگر اولین بار است که برای من رقیب می تراشند. در بازی با اردن نیمکت نشین بودم اما یک فرصت به من دادند و من با گلزنی پاسخ اعتماد آنها را دادم. 5 سال پشت خط تیم ملی ماندم و حالا هم نه با حرف بلکه با تلاش و عمل خود نمی گذارم موقعیتم به خطر بیفتد.

همین با حرارت حرف زدنت نشان می دهد که احساس خطر کرده یی و دوست نداری جام جهانی را از دست بدهی.

همه برای حضور در جام جهانی انگیزه دارند. من هم مثل بقیه، کدامیک از حقشان می گذرند که من بگذرم. من حرفه یی فکر می کنم و با احترام به سلیقه مربی آنقدر جدی ظاهر می شوم که پیراهن تیم ملی را از دست ندهم، تازه اگر نیمکت نشین هم بشوم چه اتفاقی رخ می دهد؟ برای من یک فرصت هم کافی است.

با گذشت حدود یک ماه از ترانسفر تو هنوز بحث هایی در باشگاه و میان مسئوولان مطرح است. آنها (قلعه نویی) می گویند با رفتن نیکبخت و سپس سامره قول قهرمانی نمی دهم.

آنهایی که می گویند با رفتن نیکبخت استقلال قید قهرمانی را بزند، لطف دارند اما مگر تیم به یک نفر متکی است؟ منصوریان بهترین بازیها را برای استقلال انجام می دهد. دیگر اینکه من در ابتدای فصل در قرارداد کتبی خود قید کردم که اگر پیشنهادی داشته باشم می روم.